..
Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα χωρίς την Αμαλία Καλυβίνου. Εφυγε από τη ζωή στις 25 Μαΐου 2007, έχοντας δώσει μια γενναία μάχη με την ασθένειά της αλλά και μια παράλληλη μάχη με την αναλγησία, την αδιαφορία και τα κυκλώματα που συνάντησε.Με το blog της, το fakellaki.blogspot.com, η Αμαλία -με σκληρή, αλλά αληθινή γλώσσα και χωρίς λεκτικούς καθωσπρεπισμούς- έκανε το πρόβλημα γνωστό σε όλους, συγκίνησε και ευαισθητοποίησε. Έδειξε και το δρόμο για χιλιάδες άλλους απλούς πολίτες που δεν είχαν άλλη διέξοδο να διαμαρτυρηθούν, να καταγγείλουν.
Την τελευταία ανάρτηση την έκανε στις 3 Μαΐου 2007. Ξεκινούσε ως εξής:
"Παιδιά, σε πρώτη φάση, νομίζω οτι τα πράγματα καλα πήγαν.Η μπλογκόσφαιρα δημιούργησε "κάτι". Ως προς τα δικά μου κίνητρα θέλω να πω.Το ρημαδοφάρμακο που μού στερούσαν, είχα καταφέρει και το είχα πάρει λίγο πριν γίνει αυτό το ξέσπασμα με το fakellaki , οπότε η θέλησή μου όλη μπορούσε πλέον να επικεντρωθεί στη μεγάλη μου επιθυμία: να σταματήσουν οι (περισσότεροι) γιατροί που είναι τα αλαζονικά βόδια να είναι κατεστημένο. Αν είναι και δε μπορούν να εξαφανιστούν, ας είναι τουλάχιστον η εξαίρεση- όχι ο κανόνας ρε παιδια, ΟΧΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ..."
Ολοι κλάψαμε όταν η Αμαλία έφυγε. Οι αρμόδιοι μοίραζαν τότε και υποσχέσεις, όρκους, ότι τα κακώς κείμενα που αντιμετώπισε η Αμαλία θα διορθωθούν. Οι πιο πολλοί απ' αυτούς όμως στη συνέχεια την "ξέχασαν", δεν την ...χρειάζονταν πια. Αυτοί και οι υποκρισία τους.
Εχουμε όμως αυτό το δικαίωμα, να την ξεχάσουμε; Μας βλέπει και μας κρίνει όλους...
------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου