Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

29/5/1453-ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΗΡΩΩΝ-ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ-ΜΝΗΜΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ



Η επέτειος της αποφράδας εκείνης μέρας του ελληνισμού, τις 29/5/1453, κατά την οποία η Βασιλεύουσα Πόλις <<εάλω>> παρήλθε και κανείς εκ των πολιτικών μας δεν την θυμήθηκε. Ούτε ένας δεν έκανε την παραμικρή μνεία σε αυτό το τρομακτικής αξίας γεγονός για την ελληνική ιστορία, που συνέβει ακριβώς πριν 555 χρόνια. Τότε που τα φώτα του πολιτισμού έπαψαν πια να φωτίζουν την Ανατολή και το σκοτάδι των οθωμανών έκρυψε τα πάντα. Ούτε ένας άνδρας εκ του κοινοβουλίου μας δεν τοποθετήθηκε δημόσια για τη θέση που κράτησε εκείνος ο ήρωας αυτοκράτορας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Εκείνος ο Άνδρας που την ύστατη ώρα του χαμού δεν εγκατέληψε τη θέση και το λαό του. Ακόμα και όταν ο Μωάμεθ του έταξε ασφαλή αποχώρηση με την αυλή και τα υπαρχοντά του και παράλληλη παράδοση της Πόλις, αρνήθηκε με μια απάντηση που μπορεί να θεωρηθεί το μεσαιωνικό <<αδέρφι>> της απεριγράπτου ψυχικής δυνάμεως φράσης του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες! Η απόκριση του αυτοκράτορα στην προδοτική και ατιμωτική για έλληνα πρόταση του σουλτάνου, είναι η κάτωθι: <<Το δε την Πόλιν σοι δουναι, ούτ΄ εμόν εστιν ούτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών>>. Η απόδοση στη νεοελληνική αυτού του μοναδικού λόγου είναι η εξής <<Το να σου παραδώσω την Πόλη δεν είναι αρμοδιότητα ούτε δική μου, ούτε κάποιου από όσους κατοικούν σε αυτήν, αλλά όλοι ομοφώνως αποφασίσαμε να πεθάνουμε χωρίς να λυπηθούμε την ζωή μας>>.

Αυτή την απάντηση θα πρέπει να θυμούνται όλοι οι πολιτικοί μας σε όλες τισ συζητήσεις που μετέχουν και αφορούν έστω και ένα πετραδάκι από την ιερή ελληνική γη. Οι αποφάσεις που παίρνουν οι κυβερνώντες τον τόπο μας κάθε φορά δεν αφορούν μόνο τους ίδιους, αλλά κυρίως τον απλό λαό! Αυτόν που δεν μπορεί να φύγει με την αυλή του στο εξωτερικό, όπως έχουν κάνει στο παρελθόν έλληνες πολιτικοί, αλλά παραμένει και υπομένει τον ζυγό κάθε ξένου και ελπίζει στο ξύπνημα του Μαρμαρωμένου Βασιλιά!

Πηγή της απάντησης του Κωνσταντίνου,

το <<Χρονικόν>> του Γ. Φραντζή.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: