Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Νέα βόμβα


Νέα βόμβα


Νέα βόμβα από τον Θ. Πάγκαλο. Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στον ΕΤ, ο πρώην υπουργός και κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εκτιμά ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για αυτοδυναμία και προαναγγέλλει το τέλος του ΠΑΣΟΚ ως μόνου εκπροσώπου της προοδευτικής παράταξης: «Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο μεγάλες παρατάξεις. Η συντηρητική και η προοδευτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κόμματα είναι κατ’ ανάγκη σχηματισμοί οι οποίοι προορίζονται να ζήσουν όσο θα κρατήσει και η ιστορική περίοδος, επομένως ότι μια παράταξη θα εκφράζεται πάντα από το ίδιο κόμμα και μόνο απ’ αυτό», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

Το ΠΑΣΟΚ κρατιέται δεύτερο και ο πρόεδρός του συναγωνίζεται είτε με τον κ. Τσίπρα είτε με τον Κανέναν στον τομέα της «πρωθυπουργισιμότητας», που όλοι θεωρούν πάρα πολύ κρίσιμο. Η δική σας εξήγηση ποια είναι;
Το θέμα δεν είναι θέμα προσωπικό, ακόμα και αν εκφράζεται προσωπικά. Εγώ πιστεύω ότι ο κόσμος έχει επιφυλάξεις για το ΠΑΣΟΚ. Και είχα διατυπώσει προειδοποιήσεις σ’ όλη τη διάρκεια της δεύτερης τετραετίας Σημίτη, για τη μορφή που έπαιρνε η πολιτική μας και την απόσταση που αποκτούσαμε βαθμιαία από το κοινό αίσθημα. Αυτό δεν έχει ακόμα ξεχαστεί, προφανώς. Δεν έχουμε πείσει ότι έχουμε κάνει άλλες επιλογές. Και ότι κυρίως αυτές τις επιλογές τις έχουμε κάνει συνειδητά και ότι διαθέτουμε το πολιτικό προσωπικό που θα τις υπηρετήσει με αφοσίωση. Αυτό είναι το πρόβλημά μας. Υπάρχει, αν θέλετε, μια οριακή ερώτηση. Υπάρχει αυτοδύναμη απάντηση; Η αυτοδυναμία είναι ωραία, αλλά αυτοδύναμη απάντηση υπάρχει; Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο μεγάλες παρατάξεις. Η συντηρητική και η προοδευτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κόμματα είναι κατ’ ανάγκη σχηματισμοί οι οποίοι προορίζονται να ζήσουν όσο θα κρατήσει και η ιστορική περίοδος, επομένως ότι μια παράταξη θα εκφράζεται πάντα από το ίδιο κόμμα και μόνο απ’ αυτό. Αυτό είναι ένας μύθος, μια θρησκευτικού τύπου δοξασία, την οποία απ’ ό,τι ξέρω μόνο το ΚΚΕ ασπάζεται αυτή τη στιγμή.Υπάρχουν κομματικής μορφής οργανώσεις, οι οποίες αλλάζουν για να εκφράσουν μια πραγματικότητα που αυτή δεν αλλάζει, παρά μόνο οριακά συρρικνώνεται ή διευρύνεται. Μήπως λοιπόν να καθίσουμε να συζητήσουμε -και εκεί ξαναρχόμαστε στο πρόβλημα των συμμαχιών- ποια είναι η άριστη, η πιο συσπειρωτική, η πιο νικηφόρα εκλογική έκφραση της παράταξης; Ή, αν θέλετε, ποιος συνδυασμός κομματικών φορέων χρειάζεται να συντονιστεί και να δώσει μια νέα εκλογική πανστρατιά, η οποία θα έχει τη νίκη γραμμένη στις σημαίες της.

Μιλάτε για νέο σχηματισμό; Νέο κόμμα;
Οχι κατ’ ανάγκη. Χρειάζεται μια εκλογική συμπαράταξη, η οποία να έχει νικηφόρα δυναμική και προοπτική, η οποία θα κινητοποιήσει τους ανθρώπους και θα τους οδηγήσει προς ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, που έχει ανάγκη η χώρα. Δεν με ενδιαφέρει να συζητώ μονάχα με τα κόμματα και να κάνω το λάθος που κάνουν όσοι βλέπουν την κοινωνία ως ένα ταψί με μπακλαβά, όπου το κάθε κομμάτι τελειώνει εκεί που αρχίζει το επόμενο και μπορείς να το κόβεις κατά βούληση. Δεν είναι έτσι η κοινωνία. Η κοινωνία έχει μια δυναμική. Αν πηγαίνεις με το ρεύμα, θα έχεις αποτέλεσμα. Αν πας να ανέβεις το ποτάμι προς την πηγή, θα τσακιστείς στα βράχια και κάποια ώρα δεν θα έχεις και να πιεις νερό.

Και αν έλθει νέα ήττα στις ευρωεκλογές;
Εγώ δεν θεωρώ ήττα του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές εάν έχει ποσοστό μικρότερο απ’ αυτό που έχει στις εθνικές εκλογές. Θεωρώ ότι το όριο το οποίο πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι η επίδοσή μας στις προηγούμενες ευρωεκλογές. Δηλαδή, ένα ποσοστό κοντά στο 34% είναι στόχος ελάχιστος, τον οποίο πρέπει να τάξουμε στον εαυτό μας.

Ακόμα και με την οικονομία σε αυτήν την κατάσταση;
Η κατάσταση της οικονομίας είναι πολύ κακή, γιατί ο ρυθμός αύξησης έχει πέσει, όπως είναι φυσικό, έχουμε δηλαδή στασιμότητα, φαίνεται ότι υπάρχουν πιέσεις πάλι στην απασχόληση με αύξηση της ανεργίας, την οποία αποκρύπτει επιμελώς η κυβέρνηση, αφού έκανε διάφορες κομπίνες για να μειώσει τον αριθμό των ανέργων, υπάρχει πληθωρισμός. Εχουμε δηλαδή στασιμοπληθωρισμό. Και αργά ή γρήγορα πιστεύω ότι ο κ. Αλογοσκούφης θα υποστεί πιέσεις και στο ποσοστό του δημοσίου ελλείμματος.

Δηλαδή;
Δεν έχει κάνει τίποτε εδώ και πέντε χρόνια για τις επιχειρήσεις του δημοσίου, οι οποίες δημιουργούν δημόσια ελλείμματα. Εχουμε τον ΟΣΕ, έχουμε τα λεωφορεία, έχουμε τα νοσοκομεία. Εγώ δεν λέω ότι συμφωνώ με λύσεις που μπορεί να δώσει η Νέα Δημοκρατία σε όλους αυτούς τους τομείς. Αλλά να ξεκινήσουμε από το πρόβλημα και όχι από τον ΟΤΕ, ο οποίος μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει σου φέρνει τον οβολό του. Γιατί ο ΟΤΕ είναι εξαιρετικά κερδοφόρος.

Τότε γιατί προχώρησε η κυβέρνηση;
Γιατί ήθελαν να κάνουν την μπίζνα γύρω απ’ τον ΟΤΕ. Οπως θέλουν να κάνουν και την μπίζνα γύρω απ’ τα λιμάνια. Δηλαδή δουλεύουν για συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα. Εγώ δεν είμαι έτοιμος να πω ότι χρηματίζονται, προτού αποδειχθεί κάτι τέτοιο. Αλλά υπάρχουν ασάφειες και ελλείμματα στην εξήγηση των γεγονότων, στα οποία πρέπει κάποτε να απαντήσουν.

Εδώ είχατε πει ότι πολιτικό στέλεχος θα περάσει την πόρτα της φυλακής…
Εχω κάνει στη Βουλή ένα πολύ απλό ερώτημα. Η Deutsche Telekom ξύπνησε ένα πρωί και είπε, «τι να αγοράσω σήμερα;» σαν κυρά που βγαίνει στο παζάρι, στη λαϊκή αγορά; Ή είχε προηγηθεί κάποια επαφή; Υπήρξαν, πριν από τη νομοθετική πρωτοβουλία που άνοιξε πλέον το έδαφος, επαφές με την Deutsche Telekom. Και ποιες ήταν αυτές; Θέλω να μου απαντήσουν ένα ναι, και να μου πουν τότε τι επαφές έκαναν, ή ένα όχι και τελειώνει για μένα το ζήτημα. Διότι έχω την άποψη ότι αυτά τα ήξερε ο κ. Βγενόπουλος και αυτό που σας περιγράφω τώρα είναι ποινικό αδίκημα. Διότι η εταιρία είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο βέβαια. Είναι το insider trading που λένε στην Αμερική. Για το οποίο στην Αμερική έχουν πέσει κορμιά και έχουν γίνει και φιλμ τα οποία ενδεχομένως έχετε δει.

Ερχονται, δηλαδή, πιο δύσκολες ημέρες;
Συνιστώ γενικά κάποια ηρεμία, διότι μπαίνουμε πλέον στο υπέροχο ελληνικό καλοκαίρι, το οποίο είναι μια απόλυτη και αυτοτελής αξία. Ας το περάσουμε όπως μπορούμε, όσοι μπορούμε. Γιατί εδώ μπορούμε να σκεφθούμε και τους συμπολίτες μας που δεν μπορούν.

Και ο κρίσιμος Σεπτέμβριος;
Πάντα έρχεται, κάθε χρόνο, και επιβιώσαμε από δυσκολότερα πράγματα. Θα επιβιώσουμε και τώρα…


ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Ελεύθερος Τύπος

Δεν υπάρχουν σχόλια: