Η 9η Ιουλίου

Διάβασα το κείμενο του φίλου Μιχάλη στο ιστολόγιό του, ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ, για την 9η Ιουλίου, και θα ήθελα με την σειρά μου να καταθέσω τις σκέψεις μου.

Ήταν η Εκκλησία της Κύπρου εναντίον του ξεσηκωμού των Τούρκων το 1821;
Σίγουρα κάποιοι ήταν, φοβούμενοι μήπως χάσουν προνόμια και περιουσία, όμως θα ήταν λάθος να βάλουμε άπαντες στο ίδιο καζάνι.

Α) Επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη προς τον Φιλικό Αντώνιο Πελοπίδα:
«...επιστρέφοντες δε εκείθεν περνάτε διά της Κύπρου, όπου εγχειρίζοντες το γράμμα προς τον Αρχιερέα, τον παρακινήτε να συνεισφέρη τα της υποσχέσεώς του, τα οποία παραλαμβάνοντες αποπλέετε πάραυτα...»

Φαίνεται λοιπόν καθαρά πως ο Αρχιεπίσκοπος είχε υποσχεθεί βοήθεια στον ελληνικό αγώνα. Τις επιστολές μάλιστα αυτές, θα τις παρέδιδε στον Πελοπίδα ο ίδιος ο Παπαφλέσσας. Μας λέγει λοιπόν η επιστολή:

«ας ταχύνη λοιπόν η υμετέρα Μακαριότης να εμβάση τόσον της υμετέρας Μακαριότητος τας συνεισφοράς, όσον και των λοιπών αυτού ομογενών...»

Ομογενείς είναι οι Έλληνες της Κύπρου ασφαλώς, γι αυτόν το λόγο έγιναν και οι σφαγές από τους Τούρκους, προκειμένου να μην ξεσπάσει επανάσταση κι εδώ.

Β) Ο Νικόλαος Θησέας, Ελληνοκύπριος Φιλικός, ήταν συγγενής του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού. Φιλικός ήταν επίσης και ο κληρικός Φιλόθεος –κυπριακής καταγωγής.

Γ) ο Αρχιμανδρίτης Θεοφύλακτος Θησέας θεωρήθηκε ως ένοχος απ’ τους Τούρκους για την κυκλοφορία επαναστατικών φυλλαδίων και πυρομαχικών

Δ) ο επίσκοπος Πάφου Χρύσανθος Β΄ εκτελέστηκε απ’ τους Τούρκους διότι προετοίμαζε- όπως φαίνεται- επανάσταση.

Ε) Ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε τους Έλληνες του νησιού να μην επαναστατήσουν, κάτι που είχε κάνει κι ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄. Βέβαια και οι δύο θανατώθηκαν, και ευλόγως δημιουργείται το ερώτημα κατά πόσον οι εγκύκλιοι αυτοί έγιναν οικειοθελώς ή έπειτα από πίεση.

Στ) Οι 486 πρόκριτοι και ιερείς που θανατώθηκαν την 9η Ιουλίου, ασφαλώς και είχαν αυτή την τραγική κατάληξη προκειμένου να εκφοβιστεί ο ελληνισμός της νήσου, κι όχι βέβαια για οικονομικούς λόγους, κάτι που ιστορικά θα ηχούσε τουλάχιστον αστείο.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Γάλλο πρόξενο Mechain, ο Κουτσιούκ Μεχμέτ εκτελούσε καθημερινά Έλληνες στην Λευκωσία, χαρακτηρίζοντάς τον αιμοβόρο και παράφρονα.

Ζ) Έλληνες της Κύπρου που κατάφεραν να ξεφύγουν, μαζεύτηκαν στην Ρώμη όπου και υπέγραψαν ένα συγκλονιστικό κείμενο, το οποίο είναι η πρώτη ενωτική διακήρυξη και υπεγράφη από τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Ιωαννίκιο, και τον Αρχιμανδρίτη Θεόφιλο Θησέα (ολόκληρο δημοσιεύεται στο βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου, «Ο Καποδίστριας και οι ρίζες του κυπριακού»)

«νομίζομεν ενώπιον Θεού και ανθρώπων, ότι έχομεν κάθε δίκαιον να μην γνωρίζωμεν πλέον δια διοίκησιν, τους αιμοβόρους τούτους ληστάς, αλλά συμφώνως με τους λοιπούς αδελφούς ημών Έλληνας θέλομεν προσπαθήσει δια την ελευθερίαν της ειρηνικής ημών, πάλαι μεν μακαρίας, ήδη δε τρισαθλίας Νήσου Κύπρου...».

Καλή και άγια (;) είναι η λύση του κυπριακού, αλλά ακόμα καλύτερο είναι να θυμόμαστε την ιστορία μας, και ειδικότερα ποιοι ήταν οι σφαγείς και ποια τα αρνιά...

http://enaliakypros18.blogspot.com/