ΜΕ ΤΟ ΛΥΧΝΟ του άστρου
στους ουρανούς εβγήκα
Στο αγιάζι των λειμώνων στη μόνη ακτή του κόσμου
Που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!
Τα κορίτσια μου πένθος για τους αιώνες έχουν
Τ'αγόρια μου τουφέκια κρατούν και δεν κατέχουν
Που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!
Λυπημένες μυρσίνες ασημωμένες ύπνο
Μου ράντισαν την όψη
Φυσώ και μόνος πάω
Που να βρω τη ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!
Οδηγέ των ακτίνωνκαι των κοιτώνων
Μάγε Αγύρτη που γνωρίζειςτο μέλλον μίλησέ μου
Που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!
Εκατόγχειρες νύχτες μες στο στερέωμα όλο
Τα σπλάχνα μου αναδεύουν Αυτός ο πόνος καίει
Που να βρω την ψυχή μουτο τετράφυλλο δάκρυ!
Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς γυρίζω
Στο αγιάζι των λειμώνων στη μόνη ακτή του κόσμου
Που να βρω την ψυχή μουτο τετράφυλλο δάκρυ!
Αφιερωμένο στους αγωνιστές που ποτέ δεν χάνονται και πάντα πρέπει να τους τιμάμε.
Κολοκοτρώνης,Μακρυγιάννης, Βελουχιώτης, Μιλόσεβιτσ, Παναγούλης,Καράντιτζ και άλλοι πολλοί...
Λευτερία στους Λαούς που αντιστέκονται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου