Εν τω μεταξύ η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε λάβει προθεσμία να αναθέτει προγραμματικές συμφωνίες έως και τις 31 Δεκεμβρίου 1997. Από την πρώτη ημέρα του 1998 γίνονταν υποχρεωτικοί οι διεθνείς διαγωνισμοί. Υπουργός Μεταφορών ήδη από τον Ιανουάριο του 1996 ήταν ο κ. Χάρης Καστανίδης, βουλευτής με καλές αλλά τυπικές σχέσεις με τον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη. Εχοντας δει πώς λειτουργεί το σύστημα υπογραφής συμβάσεων και καταβολής προμηθειών σε ένα υπουργείο που αγόραζε βαγόνια, λεωφορεία, αεροπλάνα και ψηφιακές παροχές προτείνει στον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη την ίδρυση ανεξάρτητης αρχής με έργο την αξιολόγηση των έργων.
Ο κ. Σημίτης ενθουσιάστηκε με την ιδέα και το «Συμβούλιο Ελέγχου Προμηθειών και Εργων του Δημοσίου» (όπως θα ονομαζόταν η Ανεξάρτητη Αρχή) μπήκε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου 1996. Μετά τις θριαμβευτικές –για το ΠΑΣΟΚ– εκλογές το θέμα μπήκε στο «ψυγείο». Ενα ωραίο πρωί του Απριλίου του 1997 και ενώ ο εισηγητής της ιδέας κ. Καστανίδης βρισκόταν εκτός Ελλάδος, έγινε έκτακτη σύγκλιση του υπουργικού Συμβουλίου, όπου αποφασίστηκε ότι οι υπάρχουσες δικλείδες διαφάνειας του Δημοσίου είναι αρκετές και η «ανεξάρτητη αρχή» έμεινε στα χαρτιά.
Μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι και συγκεκριμένα στις 30 Αυγούστου του 1997 ο κ. Καστανίδης παραιτήθηκε, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό ότι «ορισμένοι εκλαμβάνουν την παρουσία μου στο υπουργείο Μεταφορών ως εμπόδιο στην ελεύθερη άσκηση των παιγνίων τους». Στην ίδια επιστολή ο κ. Καστανίδης παραδεχόταν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά όσα διαδραματίζονται στο χώρο ευθύνης του. «Το εγχείρημα να αναδιοργανώσεις το μέλλον», έγραφε ο κ. Καστανίδης, «προϋποθέτει στοιχειώδους όρους λειτουργίας των προσώπων και των πρωταγωνιστών. Αν εκλείψουν, κινδυνεύει το εγχείρημα». Ο κ. Καστανίδης ήταν ο έκτος υπουργός Μεταφορών που έφευγε υπό ανώμαλες συνθήκες, σε ένα χρονικό διάστημα μόλις τεσσάρων ετών.
Τη θέση του κ. Καστανίδη ανέλαβε ο κ. Τάσος Μαντέλης, ο οποίος υπέγραψε τον Δεκέμβριο του 1997, λίγο πριν εκπνεύσει η διορία της Ε.Ε., την ανάθεση έργων ύψους 222,7 δισεκατομμυρίων δραχμών στην Intracom και 150 δισ. στη Siemens. Ο κ. Μαντέλης ήταν ο πρώτος υπουργός Μεταφορών μετά από πολλά χρόνια, ο οποίος κατόρθωνε να μείνει στη θέση του μέχρι και τη λήξη της κυβερνητικής θητείας του, στις 13 Απριλίου 2000. Μέχρι και το 2002, τελευταίο έτος υλοποίησης των προγραμματικών συμφωνιών, με τις επεκτάσεις που έγιναν τα ενδιάμεση έτη, το συνολικό κόστος τους είχε αγγίξει τα 565 δισ. δραχμές.
-------------------------------------------
Τα ερωτηματα βεβαια ειναι.
Ο Καστανιδης παραιτειται και στην επιστολη παραιτησης (στον κ. Σημιτη) αναφερει χαρτι και καλαμαρι τι γινεται.
Ο κ. Σημιτης κανει δεκτη την παραιτηση και βαζει στη θεση του τον κ. Μαντελη.
Εκει βεβαια δεν υπαρχει κανενα προβλημα.....
Το ερωτημα ειναι.
Ο κ. Σημιτης δεν εχει καμμια πολιτικη ευθυνη?
Και αν δεν εχει τοτε ποιος εχει?
Ο Μπομπ ο Σφουγγαρακης?
Ο κ. Σημίτης ενθουσιάστηκε με την ιδέα και το «Συμβούλιο Ελέγχου Προμηθειών και Εργων του Δημοσίου» (όπως θα ονομαζόταν η Ανεξάρτητη Αρχή) μπήκε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου 1996. Μετά τις θριαμβευτικές –για το ΠΑΣΟΚ– εκλογές το θέμα μπήκε στο «ψυγείο». Ενα ωραίο πρωί του Απριλίου του 1997 και ενώ ο εισηγητής της ιδέας κ. Καστανίδης βρισκόταν εκτός Ελλάδος, έγινε έκτακτη σύγκλιση του υπουργικού Συμβουλίου, όπου αποφασίστηκε ότι οι υπάρχουσες δικλείδες διαφάνειας του Δημοσίου είναι αρκετές και η «ανεξάρτητη αρχή» έμεινε στα χαρτιά.
Μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι και συγκεκριμένα στις 30 Αυγούστου του 1997 ο κ. Καστανίδης παραιτήθηκε, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό ότι «ορισμένοι εκλαμβάνουν την παρουσία μου στο υπουργείο Μεταφορών ως εμπόδιο στην ελεύθερη άσκηση των παιγνίων τους». Στην ίδια επιστολή ο κ. Καστανίδης παραδεχόταν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά όσα διαδραματίζονται στο χώρο ευθύνης του. «Το εγχείρημα να αναδιοργανώσεις το μέλλον», έγραφε ο κ. Καστανίδης, «προϋποθέτει στοιχειώδους όρους λειτουργίας των προσώπων και των πρωταγωνιστών. Αν εκλείψουν, κινδυνεύει το εγχείρημα». Ο κ. Καστανίδης ήταν ο έκτος υπουργός Μεταφορών που έφευγε υπό ανώμαλες συνθήκες, σε ένα χρονικό διάστημα μόλις τεσσάρων ετών.
Τη θέση του κ. Καστανίδη ανέλαβε ο κ. Τάσος Μαντέλης, ο οποίος υπέγραψε τον Δεκέμβριο του 1997, λίγο πριν εκπνεύσει η διορία της Ε.Ε., την ανάθεση έργων ύψους 222,7 δισεκατομμυρίων δραχμών στην Intracom και 150 δισ. στη Siemens. Ο κ. Μαντέλης ήταν ο πρώτος υπουργός Μεταφορών μετά από πολλά χρόνια, ο οποίος κατόρθωνε να μείνει στη θέση του μέχρι και τη λήξη της κυβερνητικής θητείας του, στις 13 Απριλίου 2000. Μέχρι και το 2002, τελευταίο έτος υλοποίησης των προγραμματικών συμφωνιών, με τις επεκτάσεις που έγιναν τα ενδιάμεση έτη, το συνολικό κόστος τους είχε αγγίξει τα 565 δισ. δραχμές.
-------------------------------------------
Τα ερωτηματα βεβαια ειναι.
Ο Καστανιδης παραιτειται και στην επιστολη παραιτησης (στον κ. Σημιτη) αναφερει χαρτι και καλαμαρι τι γινεται.
Ο κ. Σημιτης κανει δεκτη την παραιτηση και βαζει στη θεση του τον κ. Μαντελη.
Εκει βεβαια δεν υπαρχει κανενα προβλημα.....
Το ερωτημα ειναι.
Ο κ. Σημιτης δεν εχει καμμια πολιτικη ευθυνη?
Και αν δεν εχει τοτε ποιος εχει?
Ο Μπομπ ο Σφουγγαρακης?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου