Στις 25 Ιουλίου 2008 υπογράψαμε τη Διακήρυξη της Ομάδας Πρωτοβουλίας για τη Ριζική Αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Υπογράψαμε διότι, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες, αναζητάμε διέξοδο από την παρατεταμένη περίοδο μεταολυμπιακής κατάθλιψης στην οποία έχουμε υποπέσει ως χώρα, πρωτίστως λόγω της αδυναμίας του πολιτικού μας συστήματος (κόμματα, αυτοδιοίκηση, συνδικάτα) να υπερβεί το μεταπολιτευτικό status quo, και να ανοίξει μια νέα σελίδα δημιουργίας για την ελληνική οικονομία και κοινωνία στις αρχές του 21ου αιώνα.
Η υπογραφή μας αποτελεί πράξη έμπρακτης στήριξης των ανανεωτικών ζυμώσεων που λαμβάνουν χώρα στην κοινωνία των πολιτών καθώς επίσης και επιλογή ενεργής συμμετοχής στον προβληματισμό που αναπτύσσεται όλο και πιο έντονα τώρα τελευταία σχετικά με το μέλλον του πολιτικού μας συστήματος. Σε καμία περίπτωση όμως δε συνιστά συγκατάθεση στη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα.
Κατά την άποψή μας οι συνθήκες σήμερα δεν επιβάλλουν τη δημιουργία νέων κομμάτων ως πρώτη προτεραιότητα. Κόμματα έχουμε και μάλιστα πολλά, το καθένα με τη δική του αξιόλογη ιστορία και βαθιές ρίζες σε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτό που δεν υπάρχει ή έστω δεν είναι ακόμα διακριτό, παρά την εκτεταμένη κοινωνική δυσαρέσκεια και την έντονη κριτική που ασκείται απ’ όλους, είναι μια αποφασισμένη ευρεία κοινωνική πλειοψηφία οργανωμένη στην κοινωνία των πολιτών, όπως συνέβη για παράδειγμα στις ΗΠΑ με το κίνημα των netroots και τις προοδευτικές κινήσεις πολιτών, που να πιέζει με επιμονή για την υπέρβαση του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού διατυπώνοντας συγκεκριμένες προοδευτικές προτάσεις και ιδέες. Να απαιτεί για παράδειγμα αλλαγή μοντέλου ασφάλισης κι όχι ρεκτιφιέ και μπάλωμα του προηγούμενου. Να επιδιώκει μια ευρεία αναδιανομή ευκαιριών και πόρων υπέρ των νέων και των γυναικών. Να θέλει δικαιοσύνη, όχι να κυνήγα χάρες. Να απαιτεί μια επανάσταση στην ενέργεια, όχι απλά να ζητάει φτηνότερο ρεύμα. Να μην εννοεί την προστασία του περιβάλλοντος ως κάτι της μόδας που αφορά μόνο τους άλλους, αλλά ως κορυφαίο ζήτημα αλληλεγγύης των γενεών. Να απαιτεί υγιή ανταγωνισμό, να μην ευνοεί επί τη πρώτη ευκαιρία τον παρεοκρατικό και ολιγοπωλιακό καπιταλισμό. Να διεκδικεί συλλογικά αγαθά, όχι να προστατεύει τα υποκαταστήματα της κεντρικής γραφειοκρατίας και τις συντεχνίες τους. Να έχει ανεπτυγμένη δημοκρατική συνείδηση, αλλά να μην εθελοτυφλεί μπροστά στα προβλήματα κρυπτόμενη πίσω απ’ την επίκληση της δημοκρατίας. Να θεωρεί την ατομική πρωτοβουλία, την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα των νέων απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η γενιά ων 700 ευρώ, και το σύγχρονο κοινωνικό κράτος που έχει ως στόχο την ένταξη των νέων και των αποκλεισμένων σε βασικούς οικονομικούς και κοινωνικούς θεσμούς και ειδικά την αγορά εργασίας, ως βασικό εργαλείο προστασίας τους.
Όλα αυτά δεν είναι αυτονόητα, ίσως μάλιστα ν’ ακούγονται και «μπανάλ», σε μια κοινωνία όπως η ελληνική όπου η πλειοψηφία έχει μάθει να τέρπεται παράγοντας λήρους και να χορταίνει καταναλώνοντας ανεμώλια έπη.
Η σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί πάνω απ’ όλα μια βαθιά αλλαγή αντίληψης για την πολιτική και τις πολιτικές που πρέπει να προωθηθούν μεσοπρόθεσμα, εάν κι εφόσον θέλουμε να έχουμε ως χώρα και ως κοινωνία ένα ευοίωνο μέλλον στην πλανητική εποχή και όχι απλά να σερνόμαστε πίσω από τις εξελίξεις.
Αλλαγή αντίληψης εδώ σημαίνει δύο πράγματα. Ότι πρώτον, πολιτική δεν κάνουν μόνο τα κόμματα κάνει και η κοινωνία των πολιτών, η οποία είναι σε θέση να λειτουργήσει ως καταλύτης των εξελίξεων πιέζοντας και τους πολιτικούς φορείς προς μία κατεύθυνση αλλαγών. Δεύτερον, σημαίνει συναντίληψη σε επίπεδο ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας ότι αυτό που απαιτείται σήμερα δεν είναι απλά μια νέα μεταπολίτευση, αλλά Λευτεριά απ’ τη μεταπολίτευση, δηλαδή οριστική απαλλαγή απ’ τις παθογένειες, τις επετηρίδες και τα «χούγια» της προηγούμενης ιστορικής περιόδου, και άνοιγμα ενός νέου κύκλου δημοκρατίας και ανάπτυξης. Υπ’ αυτή τη λογική οι δυνάμεις της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και όσες δυνάμεις στα κόμματα, τα συνδικάτα και τις επιχειρήσεις συμμερίζονται αυτόν τον προβληματισμό κι επιθυμούν τη ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού έχουν ακόμα πολύ δουλειά να κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου