Διαφθορά.

Η διαφθορά θα πρέπει να γίνει το κορυφαίο έγκλημα του συστήματος. Θα πρέπει ν' αναβαθμιστεί στα όρια. Προτείνουμε να πάψει να είναι κακούργημα και να γίνει συνταγματικό έγκλημα. Μπροστά στο έγκλημα της διαφθοράς θα πρέπει ακόμα και οι κατά συρροή δολοφόνοι να φαίνονται αγαθοί, που δικαιούνται συγχώρεσης. Η τιμωρία της διαφθοράς θα πρέπει να έχει τη σκληρότητα που απαιτεί η ανάγκη για την πάταξή της. Να γίνεται με ταχείες διαδικασίες από ειδικά δικαστήρια εξειδικευμένων στην πάταξη της διαφθοράς δικαστών.

Η τιμωρία θα πρέπει να στοχεύει στην ολοκληρωτική καταστροφή του διεφθαρμένου κρατικού λειτουργού. Να στοχεύει στην κοινωνική, πολιτική, επιστημονική και οικονομική καταστροφή του. Να του στερεί το σήμερα και να του απαγορεύει το αύριο. Να θεωρείται ύψιστη κοινωνική γενναιοδωρία το να μην οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο διεφθαρμένος να αντιμετωπίζεται ως "λεπρός" και να απομονώνεται από την κοινωνία. Αυτό είναι λογικό. Η διαφθορά δοκιμάζει τον πολιτισμό μιας κοινωνίας. Την "αρρωσταίνει" και την οδηγεί στον εκφυλισμό.

Πολύ πριν φτάσουμε σ' αυτήν την κατάσταση, καλό θα είναι να γνωρίζουν οι πάντες τι θα πάθουν αυτοί οι οποίοι μπορούν να μας οδηγήσουν στην αθλιότητα.

Να γνωρίζει ο διεφθαρμένος ότι δεν πρέπει να απλώνει το χέρι, για να ζητάει από τον πολίτη χρήματα για υπηρεσίες τις οποίες έχει δεχθεί να πληρώνεται από τον μισθό του για να τις παρέχει.

Να γνωρίζει ο διεφθαρμένος ότι δεν πρέπει να βάζει το χέρι του στον δημόσιο πλούτο.

Να γνωρίζει ο διεφθαρμένος ότι, αν πιαστεί να τα "παίρνει", δεν θα έχει αύριο.

Αν για το κοινό έγκλημα αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας να σοφρωνεί τους κακοποιούς και καθήκον της να τους επανεντάσσει στην κοινωνία, σ' αυτήν την περίπτωση τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει. Απέναντι στη διαφθορά η πολιτεία δεν έχει καμία υποχρέωση και κανένα καθήκον.

Έχει δικαίωμα να εκφράζει τα πιο άγρια ένστικτα της κοινωνίας.

Έχει το δικαίωμα να εκδικείται. Να εκδικείται για δικό της λογαριασμό αυτούς που την πρόδωσαν και να εκδικείται για λογαριασμό της κοινωνίας αυτούς που τη λεηλάτησαν.

Κανένα έλεος στα κτήνη.

Κανένα έλεος για τα κτήνη, που τις θυσίες, το αίμα, τον κόπο, τις αγωνίες και το μέλλον ενός ολόκληρου λαού τις μετατρέπουν σε προσωπικό τους "μαγαζάκι".

Απλά πράγματα, τα οποία, για όσους δεν τα καταλαβαίνουν, μπορούν να απευθυνθούν στους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Αυτοί είναι εργαζόμενοι, που γνωρίζουν τι σημαίνει να σε περιμένει η καταστροφή ή και ο θάνατος στον χώρο εργασίας σου, όταν δεν σέβεσαι τους κανόνες εργασίας.

Υπάρχει εργαζόμενος της ΔΕΗ, που διαμαρτυρήθηκε για τη "σκληρότητα" του ηλεκτρικού ρεύματος; Τρόπος ζωής γίνεται. Τέτοιον τρόπο ζωής θα έχουν και οι κρατικοί υπάλληλοι. Κανένας δεν τους υποχρέωσε και κανένας δεν τους παρακάλεσε να πάνε στο δημόσιο. Μόνοι τους το αποφάσισαν. Σ' αυτό το εργασιακό περιβάλλον η διαφθορά θα σημαίνει "ηλεκτροπληξία".

Τραϊανού Παναγιώτης

Πρόεδρος του ΕΑΜ β'

www.EAMB.gr