Ξεχωριστό κεφάλαιο (που προδημοσιεύει σήμερα ο ΕΤ) αναφέρεται στις έντονες ανησυχίες του στρατιωτικού αρχηγού του ΕΛΑΣ, στρατηγού Στέφανου Σαράφη, μετά και τις αναφορές που ελάμβανε από το διοικητή της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας, συνταγματάρχη Ευριπίδη Μπακιρτζή, σχετικά με τις αποσχιστικές δραστηριότητες σε βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας από τους προπαγανδιστές των Σκοπίων.
O στρατηγός Σαράφης είχε αποστείλει για το θέμα αυτό σχετική αναφορά στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου η οποία έχει ως εξής: «Το τάγμα των σλαυοφώνων ολόκληρο, υπό τον καπετάνιο Γκότσε, κατέφυγε στην περιοχή των Γιουγκοσλάβων. Αρχισε μια προπαγάνδα και ενέργειες για την αυτονόμηση της Μακεδονίας. Το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ, μόλις έλαβε γνώση αυτών των γεγονότων, έστειλε αναφορά στον υπουργό των Στρατιωτικών Παπανδρέου και την Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ και ζητούσε να γίνουν τα κατάλληλα διπλωματικά διαβήματα για να διαλυθεί η κίνηση αυτή… Αρχισε μία συστηματική καταδίωξη των ανδρών του Γκότσε και ήταν τέτοιο το ξεκαθάρισμα ώστε στην αποστράτευση του ΕΛΑΣ (Μάρτης 1945) είχαν διαλυθεί και κανένα τμήμα τους δεν υπήρχε πλέον».
Το έγγραφο του Στ. Σαράφη ήρθε στη δημοσιότητα το Δεκέμβριο του 1994 από τον τέως γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Γρηγόρη Φαράκο. Το κείμενο αναφέρει τα εξής:
«Αθήναι, τη 22-11-1944
Ο Στρατιωτικός Αρχηγός
του ΕΛΑΣ
Προς τον κ. Υπουργόν
Στρατιωτικών
Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω ότι εις την περιοχήν Μοναστηρίου υπάρχουν Σλαυομακεδόνες αντάρτες, οίτινες υποστηρίζουν την ιδέαν της αυτονόμου Μακεδονίας, εις την οποίαν περιλαμβάνουν και τους νομούς Φλωρίνης, Εδέσσης και Κιλκίς. Εις τας ανταρτικάς ταύτας δυνάμεις, υπάρχουν και σλαυόφωνοι καταφυγόντες εκεί εξ Ελλάδος και οίτινες επιχειρούν την είσοδόν των εις τα ελληνικά εδάφη προς προπαγάνδαν και στρατολογίαν.
Το Γενικόν Στρατηγείον του ΕΛΑΣ έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα ούτως ώστε να παρεμποδίζεται η είσοδος τούτων.
Ουχ ήττον νομίζω ότι κατά την εξέτασιν του Στρατιωτικού προβλήματος, δέον να ληφθεί υπ’ όψιν η δημιουργηθείσα κατάστασις διά την ασφάλειαν των συνόρων, ασχέτως προς τας διπλωματικάς ενεργείας της Κυβερνήσεως.
Σαράφης Υποστράτηγος»
Τα Δεκεμβριανά
Ο Γρηγόρης Φαράκος σημειώνει: «Ο υπουργός Στρατιωτικών, που ήταν ο ίδιος ο Γεώργιος Παπανδρέου, δεν έδωσε απάντηση».
Μετά την έναρξη των εμφύλιων συγκρούσεων του Δεκεμβρίου του 1944 και οι δύο πλευρές άφησαν στην άκρη το άκρως σοβαρό αυτό εθνικό θέμα, καθώς είχαν να ασχοληθούν με το ζήτημα της αλληλοεξόντωσής τους σύμφωνα και με τις οδηγίες των ξένων «προστατών» της χώρας.
Ετσι, στη μεγάλη σύσκεψη όλου του πολιτικού κόσμου της χώρας, μαζί και εκπροσώπων του ΕΑΜ, που έγινε στις 26 και 27 Δεκεμβρίου 1944, μετά τον ερχομό του Τσόρτσιλ στην Αθήνα και στην οποία τέθηκαν επί τάπητος όλα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή η Ελλάδα, δεν έγινε η παραμικρή συζήτηση για το μέγα ζήτημα της φύλαξης των συνόρων, πέρα από μία αναφορά του Γ. Καφαντάρη, ο οποίος σε μία αποστροφή της ομιλίας του έκανε λόγο για «βόρεια σύνορα, οικόπεδα απερίφρακτα».
Την ίδια στιγμή, εκδηλώνονταν απροκάλυπτα οι βλέψεις των ηγετών της αυτοαποκαλούμενης «Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας Μακεδονίας». Είναι χαρακτηριστική η συνέντευξη που είχε δώσει το 1949 ο τότε στρατιωτικός διοικητής Σκοπίων, συνταγματάρχης Πέτσο Τσάικοφ, υποστηρίζοντας ότι οι ηγέτες της Γιουγκοσλαβίας «είχαν οργανώσει ενιαίο πλάνο για τη βίαιη προσάρτηση στην Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας τόσο της Μακεδονίας του Αιγαίου όσο και της Μακεδονίας του Πιρίν». Και ο Τσάικοφ είχε προσθέσει: «Σχημάτισα με διαταγή τους ένα Σώμα Στρατού... με δύο μεραρχίες και με την αποστολή να καταλάβουν την περιοχή του Πιρίν».Τελικά, η ενέργεια απετράπη «κατόπιν διαταγής της σοβιετικής διοίκησης και προσωπικά του στρατηγού Μπιργιούζοφ… Οσον αφορά την Ελληνική Μακεδονία, ο στρατηγός Τέμπο είχε έτοιμο το σχέδιο του Γενικού Επιτελείου του Τίτο για το σχηματισμό δύο μεραρχιών οι οποίες θα καταλάμβαναν βίαια τη Μακεδονία του Αιγαίου...».
Το βιβλίο «Τα παρασκήνια του Μακεδονικού ζητήματος» του Σπύρου Κουζινόπουλου θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις «Καστανιώτη».
Οι διασπαστές και λιποτάκτες
Την υπονομευτική τακτική των υπερεθνικιστικών στοιχείων σε βάρος της Ελλάδος και του αριστερού κινήματος είχε καταγγείλει το κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΕ Πέτρος Ρούσος σε επιστολή του προς την Κ.Ε. του Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας, στις 1-4-1949, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «…Από το προηγούμενο καλοκαίρι, ένα τμήμα Σλαβο-μακεδόνων στελεχών, που είχαν αποδειχτεί ως διασπαστές του αγώνα του ΕΛΑΣ, ενέτειναν τη διαλυτική, ηττοπαθή και διασπαστική τους δράση, προπαγανδίζοντας τη λιποταξία από τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας. Οι κύριοι εμπνευστές τους βρήκαν καταφύγιο στα Σκόπια και από εκεί κατευθύνουν την υπονομευτική τους δουλειά στα σύνορα και τις τάξεις των προσφύγων…». Απαντώντας πέντε μέρες αργότερα, στις 6-4-1949, η Κ.Ε. του Κ.Κ. Γιουγκολαβίας απέφυγε να αναφερθεί στην ελληνική Μακεδονία, αποκαλώντας την Αιγαιακή Μακεδονία, και προκλητικά προέτρεπε το ΚΚΕ να αλλάξει στάση. Η κρίση στις σχέσεις των δύο κομμάτων ΚΚΕ και ΚΚΓ κορυφώνεται το Μάρτη του 1949. Από την αλληλογραφία του Τίτο με την Κ.Ε. του ΚΚΕ και τις μεταξύ τους κατηγορίες αποκαλύπτεται το χάσμα που χωρίζει τις δύο πλευρές.
Ελεύθερος Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου