Συνέντευξη στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΟΔΡΑ
Ο Π. Τατούλης ξαναχτυπά μέσω της «Κ.Ε.»! Διαφωνεί ανοιχτά με τη στάση της Ν.Δ. στη Βουλή και χαρακτηρίζει «λάθος πολιτική κίνηση» την αποχώρησή της. Προχωρεί, μάλιστα, περισσότερο κρίνοντας ότι η ενέργεια αυτή «δεν είναι ανεξάρτητη από την αντιδημοκρατική πολιτεία που έχουμε οικοδομήσει».
* Μιλάει για πολιτικούς που μπερδεύουν την πολιτική με το χρηματιστήριο και τη Βουλή με τις επιχειρήσεις σε ένα πολιτικό σύστημα όπου βασιλεύει η «ομερτά».
* Προσπερνά εύκολα την παραίτηση Ρουσόπουλου σημειώνοντας ότι «δεν σηματοδοτεί τίποτα το ουσιαστικό».
* Ο Π.Τατούλης αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο νέου κόμματος, τονίζοντας: «Μιλώ για την κεντροδεξιά που πρέπει να εκφράσουμε. Αν όχι, στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα».
* Πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά είδαμε πλειοψηφία να αποχωρεί από συζήτηση. Εσείς πώς είδατε αυτή την απόφαση;
- Θα είμαι ξεκάθαρος. Ηταν μια λάθος πολιτική κίνηση! Την οποία βέβαια δεν μπορούμε να την κρίνουμε ανεξάρτητα, αφού είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτείας που έχουμε οικοδομήσει. Μιας αντιδημοκρατικής πολιτείας, που δεν αγαπά τους θεσμούς και τις αξίες. Τους τελευταίους μήνες η πολιτική ζωή του τόπου ταλανίζεται από το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Δεν είναι ζήτημα ηθικής τάξης, ούτε ένα ακόμη ζήτημα πολιτικής υφής. Το χρονικό σημείο είναι τόσο κομβικό, ώστε πλέον κρίνεται το ίδιο το πολίτευμα της χώρας. Μιλούμε για εμβάθυνση των δημοκρατικών δομών ή για την παγίωση μιας κατ' επίφαση δημοκρατίας; Μιλούμε για ανοιχτά, ελεύθερα κόμματα που θα εκπορεύονται από την ανοικτή κοινωνία και θα απευθύνονται σε εκείνη ή για σταλινικά κόμματα με σκληρή ιεραρχία και ανελευθερία γνώμης που θα χαράζουν συνεχώς «κόκκινες γραμμές» για τους βουλευτές - ανθρωπάκια τους; Μιλούμε για κράτος δικαίου και εύρυθμη λειτουργία των θεσμών ή για ένα κράτος ισχυρών και πενήτων, όπου θεσμοί και λειτουργοί ποδηγετούνται ανερυθρίαστα από τις παρέες εξουσίας; Με απλά λόγια: οι Ελληνες εκλαμβάνουν τη σιωπή ως συνενοχή και την αποχή ως παραδοχή ενοχής.
* Η κυβέρνηση φοβήθηκε ότι θα υπερψηφιστεί η πρόταση της αντιπολίτευσης. Ετσι, όμως, ενισχύεται το ερώτημα: Εχει ουσιαστικά την πλειοψηφία;
- Η πλειοψηφία είναι δεδομένη. Ομως σε τέτοιου είδους ζητήματα ηθικής τάξης, έχω την απόλυτη άποψη ότι ο καθένας οφείλει να ψηφίζει κατά συνείδηση. Διότι μόνο έτσι ο Ελληνας θα μπορέσει να κρίνει το βαθμό ευθύνης του καθενός μας, την ατομική μας ηθική.
* Με άλλα λόγια, μας λέτε ότι θα ψηφίζατε υπέρ της «προανακριτικής»;
- Ημουν σαφής. Πρέπει με κάθε μέσο να εξευρεθούν οι ένοχοι. Οι ποινικά ένοχοι πρέπει να οδηγηθούν στη φυλακή και όσοι φέρουν πολιτικές ευθύνες να αποπεμφθούν παραδειγματικά. Το πεδίο της διαφθοράς δεν μπορεί να αποτελεί όπλο μικροκομματικής αντιπολιτευτικής στρατηγικής. Ολοι φέρουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης.
* Είχατε ζητήσει την παραίτηση Ρουσόπουλου. Τελικά, έγινε. Τι σηματοδοτεί η αποχώρησή του;
- Δεν σηματοδοτεί τίποτε ουσιαστικό.
* Πώς βλέπετε τον τρόπο που έχει κινηθεί προσωπικά ο Κ. Καραμανλής;
- Δεν μιλώ ποτέ προσωπικά, παρά μόνον αυστηρά πολιτικά. Και τις πολιτικές μου αποτιμήσεις τις έχω δημόσια καταθέσει. Αλλωστε, δεν ήμουν ποτέ υπέρ των πρωθυπουργοκεντρικών συστημάτων, που τελικώς εγκλωβίζουν τους εκάστοτε αρχηγούς. Διότι μπορεί η συγκέντρωση εξουσιών να είναι ευχάριστη στην αρχή, χάδι στην εγγενή εγωπάθεια των πολιτικών. Σύντομα, όμως, τη λογική αυτή ακολουθεί η δυσάρεστη ανάληψη όλων των ευθυνών.
* Οι πολίτες δηλώνουν απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα. Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες της κρίσης;
- Ο έλληνας πολίτης είναι σήμερα εξαιρετικά ώριμος και απεγκλωβισμένος από μικροκομματικά στεγανά. Είναι έτοιμος να μας κρίνει. Τον καθένα από εμάς. Πολύ αυστηρά. Πριν από λίγους μήνες μιλούσαμε για σκιές που κύκλωναν την πολιτική ζωή. Σήμερα, μιλούμε για θεσμούς αποστεωμένους και ανίσχυρους. Για πολίτες απογοητευμένους και οργισμένους. Για πολιτικούς- επιχειρηματίες, κροίσους. Μιλούμε για ένα πολιτικό σύστημα που προσιδιάζει σε άλλα καθεστώτα -σε εκείνα όπου βασιλεύει μια περίεργη «ομερτά». Ενας νόμος της σιωπής, που πολύ φοβούμαι ότι οι πολίτες εκλαμβάνουν ορθώς ως αλληλεγγύη μεταξύ συνενόχων. Πάντως, είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος. Πιστεύω ότι ήλθε, επιτέλους, η ώρα να απαντήσουμε όλοι οι βουλευτές. Δεν είμαστε όλοι συνένοχοι! Δεν είμαστε όλοι αλληλέγγυοι με όσους καπηλεύτηκαν αξιώματα για να πλουτίσουν. Δεν είμαστε εμείς, η πλειοψηφία των βουλευτών, επιχειρηματίες, ούτε πλούσιοι. Δεν είμαστε, τέλος, αποκομμένοι από τη σκληρή πραγματικότητα του έλληνα πολίτη! Και ασφαλώς, δεν μπορούμε εμείς να λογοδοτούμε για τους λίγους εκείνους που μπέρδεψαν την πολιτική και τις επιχειρήσεις, τη Βουλή με το... Χρηματιστήριο και τη φροντίδα του λαού με την ιδιοτελή στοργή απέναντι σε 5-6 επιχειρηματίες. Ε, ήλθε η ώρα να απαντήσουμε: Δεν είναι αυτή η Ελλάδα!
* Κάθε λίγο σκάει και μία υπόθεση διαφθοράς. Προχθές ήταν ο Ζαχόπουλος, χθες η «Siemens», σήμερα το Βατοπέδιο, αύριο κάτι άλλο. Δεν ήταν λάθος η «ηθικολογία» της Ν.Δ., όταν το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα όρια ενός κόμματος, αλλά είναι «συστημικό»;
- Εχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν ότι με τη σημαία της διαφάνειας ο ελληνικός λαός εξέλεξε τη Ν.Δ. στην εξουσία. Αυτήν κραδαίνει σήμερα και η αξιωματική αντιπολίτευση. Η παράταξή μας διέθετε από την ίδρυσή της έως και πρόσφατα το ηθικό πλεονέκτημα. Κατηγορηθήκαμε από τον ελληνικό λαό για πολλά στο παρελθόν. Για κοινωνική αναλγησία, για σκληρή οικονομική πολιτική. Ουδέποτε, όμως, κατηγορηθήκαμε για συλλογική διαφθορά. Ουδέποτε χαρακτηρισθήκαμε φυτώριο διαπλοκής. Αυτήν την παρακαταθήκη που κινδυνεύει να χαθεί (αν δεν έχει ήδη αλωθεί) οφείλουμε να τη διασφαλίσουμε πριν είναι πολύ αργά. Και πρέπει να το κάνουμε αυτό, διότι σε εμάς εναπόθεσε ο λαός τις τελευταίες του ελπίδες. Αλλωστε, εξ ορισμού οι ηθικολογίες είναι λάθος. Βασίζουν την υλοποίηση της υπόσχεσης σε πρόσωπα και όχι σε αδιαβλητότητα των θεσμών και σε πάγιες αξίες. Δεν θωρακίσαμε, όμως, τους θεσμούς. Καμία κυβέρνηση στον τόπο δεν θα είναι αδιάφθορη, αν δεν γίνουν δομικές αλλαγές στο σύστημα.
* Εχετε υπολογίσει ότι αυτές οι τοποθετήσεις σας μπορεί να σας κοστίσουν τη διαγραφή;
- Αυτό δεν μπορεί να συμβεί από τη στιγμή που εκφράζω τις αγωνίες και τις έγνοιες του έλληνα πολίτη. Θα είναι λες και κάποιος αποφασίζει να διαγράψει την πραγματικότητα και να ζήσει στον προφυλαγμένο γυάλινο πύργο του. Πρέπει να καταλάβουμε κάτι: οι βουλευτές δεν πρέπει να είναι στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα πειθαρχημένα. Ψηφίζονται απευθείας από τον λαό και βουλεύονται για το έθνος. Το Σύνταγμα επιτάσσει να έχουν «απεριόριστο δικαίωμα λόγου και ψήφου». Οι διαφωνίες μπορεί να γίνουν παραγωγικές, άσχετα με το κλίμα, αρκεί οι ηγεσίες των κομμάτων να ξεφύγουν από τη φροντίδα της εικόνας και να αρχίσουν την παραγωγή της πραγματικής πολιτικής. Αυτή είναι που στο τέλος θα εγγυηθεί και την εικόνα τους. Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Δεν υπάρχει κομματική πειθαρχία. Δεν υπάρχουν σκοτεινοί εχθροί.
* Πρόσφατα δώσατε ένα περίγραμμα θέσεων και καταλήξατε λέγοντας «αυτή είναι η κεντροδεξιά που πρέπει να βρούμε τον τρόπο να την εκφράσουμε και πάλι. Αν όχι, τότε το νερό βρίσκει πάντα τον τρόπο να διασχίσει τα διαβρωμένα χώματα...». Αυτό σημαίνει δημιουργία νέου κόμματος;
- Νομίζω είμαι σαφής. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ομως διέξοδος δεν είναι ούτε εικοτολογίες εκλογών, ούτε τηλεοπτικοί ανασχηματισμοί του συρμού. Είναι η κεντροδεξιά, όλοι οι ελεύθεροι πολίτες, οι αποδεσμευμένοι από παρωχημένα κομματικά στεγανά, που νοιάζονται για την ευημερία των οικογενειών τους και το μέλλον του τόπου. Αυτή είναι η κεντροδεξιά που πρέπει να βρούμε τον τρόπο να εκφράσουμε πάλι. Αν όχι.... τότε επαναλαμβάνω: «στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα»...
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 26/10/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου