Στις 9 περίπου το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989 έσκασε μια ειδησεογραφική βομβα στα τηλετυπα.Ηταν λίγες λέξεις .
« Αρχίζει η κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου » ..Η κυβέρνηση είχε κανει μια βιαστική δήλωση.Βερολινέζοι απο την ανατολική μεριά συνέρρευσαν στο τείχος.Οι φρουροί δεν μπορούσαν , παρά να τους αφήσουν να περάσουν.Αυτή η είδηση έφερε και άλλα πλήθη, αυτή τη φορά απο την δυτική μεριά.Εκείνη την νύχτα και την επομένη ημέρα εκστατικοί Γερμανοί γκρέμισαν το τείχος που επι 28 χρόνια ορθωνονταν ανάμεσά τους (απο τις 13 Αυγούστου 1961).Καποια ευθύνη για την πτώση , έστω και έμμεση έφερε ο Γκορμπατσώφ.
Στις 8 Οκτωβρίου του 1989, με αφορμή τα 40ά γενεθλια της Ανατολικής Γερμανίας, οταν επισκεφτηκε το Ανατολικο Βερολίνο επευφημούμενος απο το πλήθος ο Γκορμπατσωφ προειδοποιούσε τον Χόνεκερ ότι η ιδια η ζωή τιμωρεί αυτούς που μενουν πισω,Την επομένη ημερα 70.000 ανθρωποι διαδήλωσαν στη λειψία.Ανατολικογερμανοί απέδρασαν στη δύση μεσω των ανοικτών αυστρο-ουγγρικών συνόρων.Ο Xόνεκερ παραιτήθηκε.Το κομμουνιστικό καθεστώς παραιτήθηκε, βλέποντας τον κσμο να πλημμυρίζει τους δρόμους.Ο Καγκελαριος Χελμουτ Κόλ τάχθηκε υπερ της ενοποιήσεως της Γερμανίας σε μία. Μια εβδομάδα μετά τη πτώσι του τείχους οι δυνάμεις της Τσεχοσλοβακίας διέλυσαν μια διαδήλωση στη Πράγα με πρωτοφανή βαρβαρότητα.Μια επιτροπη πολιτών με αρχηγό τον Βάτσλαβ Χαβελ, επέδωσε μια λιστα με αιτήματα στο κομμουνιστικό καθεστώς.Στις 24 Νοεμβρίου , μια εβδομάδα αργότερα 200.000 ανθρωποι συγκεντρώθησαν στην πλατεία Βεντσελάς. Ομιλητές ηταν ο Χάβελ και ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ , ηρωας της Ανοιξης της Πράγας το 1968.Το ίδιο απογευμα ο αρχηγός του κομματος Μιλος Γιάκες παραιτήθηκε.Τρεις εβδομάδες μετά ορκίστηκε μη κομμουνιστική κυβέρνησι. (Απο την εφημερίδα Ναυτεμπορική, της 10/11/2003)
Δεκαπεντε χρονια αργοτερα...
« …. Η ένωση της Ευρώπης με τις δέκα νέες χώρες αποτελεί το μεγαλύτερο γεγονός της Ιστορίας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι το τέλος της κατοχής των περισσοτέρων από αυτές τις χώρες, από την πιο τρομερή δικτατορία που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη, την κομμουνιστική, και το τέλος της αποξενώσεως τους πίσω από το 'Σιδηρούν Παραπέτασμα''…
Ετσι άρχισε την περιγραφή της τελετής επάρσεως των σημαιών των 25 χωρών ο παρουσιαστής στο Δουβλίνο την 1ην Μαίου 2004» Μας θυμιζει στη Εστια ο Μαρατος. Και συνεχιζει: «Κανείς Ελληνας συνάδελφός του δεν θα τολμούσε να αρθρώσει αυτές τις λέξεις…Θα φοβόταν την σταλινική τρομοκρατία που κυριαρχεί απολύτως στα ΜΜΕ. Θα έτρεμε τους προϊσταμένους του που έχουν εμφυτευθεί προ ετών από το 'κόμμα' ή αναρριχηθεί προσκυνώντας προς τα αριστερά, ή ακόμη θα φοβόταν τους κατωτέρους του που θα φρόντιζαν να τον καταδώσουν ως ' αντικομμουνιστή'. Η κατηγορία αυτή είναι βαρύτερη από τον χαρακτηρισμό ως ναρκομανούς, ομοφυλοφίλου, κ.τ.λ. Αφ' ής στιγμής κάποιος χαρακτηρισθεί έτσι, πρέπει να εγκαταλείψη το επάγγελμα, δεν έχει πλέον μέλλον»
Αληθεια διαβασατε σημερα πουθενα για την επετειο της κατεδαφισεως του τειχους του αισχους?
ΙΑΣΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου