Οι κινήσεις του για το επόμενο δίμηνο θα είναι:
• Να κερδηθεί το παιχνίδι με τις τράπεζες για να ρεύσει στην αγορά φτηνό χρήμα, ώστε να περιοριστεί η ασφυξία σε μικρομεσαίους, επαγγελματίες, εργαζόμενους, αγρότες, ασφυξία που πάνε να επιβάλουν τα golden boys τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών.
• Εξαγγελίες στοχευμένων μέτρων ανακούφισης ευπαθών κοινωνικών ομάδων (εργαζόμενων, αγροτών, συνταξιούχων, ανέργων), όπως μείωση των επιτοκίων, επίδομα θέρμανσης, ρύθμιση για τα δάνεια ανέργων, μέτρα για τους αγρότες κ.λπ.
• «Έξοδος» του Κώστα Καραμανλή απ’ το Μαξίμου προς τον λαό και αξιοποίηση της σχέσης του πρωθυπουργού με τις λαϊκές μάζες, ένα σημείο στο οποίο υπερέχει ακόμα του Γ. Παπανδρέου.
• Και τέλος ένας ανασχηματισμός σαρωτικός, που θα αναδιατάσσει –παραλυτικές– ισορροπίες και συσχετισμούς, θα ξαναμοιράζει την τράπουλα και θα δίνει σαφές στίγμα ότι ο Καραμανλής παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και όχι όμηρος δελφίνων και «νταβατζήδων».
Είναι, επαναλαμβάνουμε, το ύστατο στοίχημα για τον πρωθυπουργό.
Το ρίσκο μεγάλο.
Μάλιστα δεν λείπουν και οι εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες αυτό το κρίσιμο δίμηνο θα δείξει αν η «έξοδος» θα είναι μια «έξοδος του Μεσολογγίου» ή έξοδος απ’ τη βαθιά κρίση, με νικητή τον Καραμανλή!
Στη γωνία περιμένει η… Ντόρα!
Σύμφωνα με στενό του συνεργάτη, ο Καραμανλής είναι αισιόδοξος ότι μπορεί να την κερδίσει τη μάχη όσο κι αν είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μάλιστα έχει κάνει την «προχωρημένη» εκτίμηση ότι μπορεί υπό προϋποθέσεις να σπάσει ακόμα και το ρεκόρ του Σημίτη,ο οποίος ήταν πρωθυπουργός για οχτώ χρόνια συνεχώς!
Προφανέστατα υπεραισιόδοξη προσέγγιση.
Δεδομένου μάλιστα, όπως προαναφέραμε, ότι παραμένει μεν αρκετά μπροστά απ’ τον Γιώργο, ωστόσο η κρίση έχει θίξει και τη δικιά του εικόνα.
Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα και το γεγονός ότι για πρώτη φορά έχει αρχίσει να εκφράζεται αμφισβήτηση του Καραμανλή ακόμα και απ’ την οργανωμένη βάση της ΝΔ, σε πολύ μικρή βέβαια έκταση, αλλά αν το γυαλί ραΐσει… (βλ. σχετικό ρεπορτάζ σε άλλη στήλη).
Υπάρχει φυσικά και η αισιόδοξη όψη.
Σύμφωνα με αυτή, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι χάνει η κυβέρνηση εξαιτίας των μεγάλων λαθών της, δεν κερδίζει το ΠΑΣΟΚ. Οπότε αν σταματήσει ο κατήφορος και αυξηθεί η συσπείρωση της ΝΔ, τότε όλα παίζονται και η μάχη δεν έχει χαθεί.
Απ’ την άλλη ωστόσο πώς να αλλάξει το κλίμα, όταν τα λάθη, οι αβελτηρίες, οι ηλιθιότητες, ακόμα και οι αθλιότητες των περισσότερων κυβερνητικών στελεχών ωθούν τον κόσμο να αποστρέφει το πρόσωπό του απ’ την κυβέρνηση;
Όταν απ’ το κυβερνητικό «κάδρο» λείπουν η σύμπνοια, η αλληλεγγύη, η αποφασιστικότητα, η επιθετικότητα θέσεων και πράξεων, τα άμεσα αντανακλαστικά και περισσεύουν η υπονόμευση, τα αλληλοκαρφώματα, οι ατομικές πολιτικές, μια εικόνα διάλυσης, παρακμής και κατάρρευσης;
Όταν πλάι πλάι στη μεγάλη κρίση στην οικονομία, τις σοβαρές παραμέτρους της οποίας δεν έχουμε ακόμα βιώσει, εξελίσσεται μια επίσης βαθιά κρίση εσωκομματική και ενδοκυβερνητική;
Και στη γωνία… η Ντόρα καραδοκεί!
ΠΗΓΗ .ΤΟ ΠΑΡΟΝ
