http://a-kakies.blogspot.com/Περί ισορροπίας ο λόγος. Πόσο αλήθεια μπορεί να υπάρχει ως έννοια στη ζωή μας; Πέρα από μία ακόμη λέξη στα χείλια μας;
...Χαρά & Λύπη, Υπερβολή & Έλλειψη, Παρορμητισμός & Παθητικότητα, Δράση & Αδράνεια, Υπερβολή & Έλλειψη...
Λέξεις απλές, αλλά και καταστάσεις ζωής στις οποίες οδεύουμε καθημερινά, περνώντας από την μία στην άλλη συνέχεια χωρίς συνείδηση, χωρίς ισορροπία, χωρίς μια σταθερότητα, χωρίς μία χρυσή τομή.
Σκέψεις που μου θύμισαν τον παρακάτω μύθο...
Ο πρίγκιπας Σραβάν ζούσε μέσα σε πολυτελέστατο μέγαρο. Του άρεσε η χλιδή. Την πρωτεύουσά του συνεχώς την ανανέωνε, έχτιζε καινούρια κτίρια και την έκανε πολύ όμορφη. Όμως κάποτε, κατάλαβε πως τα 'χε βαρεθεί όλα και όταν άκουσε πως στην πόλη ήρθε ο Βούδας πήγε να τον δει και γοητευμένος απ' την ομιλία του ζήτησε να γίνει μαθητής του.
Όλο το βασίλειο ήταν αμήχανο με την εξέλιξη των γεγονότων. Οι άνθρωποι δε μπορούσαν να πιστέψουν ότι ο Σραβάν έγινε μονάχος, αφού ήταν άνθρωπος που πάντα ήθελε να ικανοποιήσει τις ιδιοτροπίες του, ακόμη και τις πιο ακραίες. Οι συνηθισμένες ασχολίες του ήταν το κρασί και οι γυναίκες. Και οι μαθητές του Βούδα με απορία ρωτούσαν τον δάσκαλό τους:
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ.
