Την πρώτη περίοδο της δημοσκοπικής ευφορίας έχει διαδεχτεί η πτώση και η «συντροφική» γκρίνια για τον Αλέξη Τσίπρα
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΒΟΥΛΑ ΚΕΧΑΓΙΑ
Έως τότε το όνομα Τσίπρας ήταν οικείο σε έναν αμιγώς στενό κομματικό κύκλο και στον χώρο της Νεολαίας του Συνασπισμού- από τον οποίο προερχόταν ο 32χρονος τότε υποψήφιος- και προωθούνταν κυρίως από το Αριστερό Ρεύμα της Κουμουνδούρου στο πλαίσιο της προσπάθειας ανανέωσης των κομματικών οργάνων. Είναι ενδεικτικό πως η ανάδειξη Τσίπρα το 2004 στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ και προηγουμένως σε υψηλή θέση στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος πέρασε σχεδόν απαρατήρητη αφού ερμηνεύτηκε κυρίως ως κίνηση για τη διασφάλιση εσωτερικών ισορροπιών στο κόμμα.
Άλλωστε ο μετέπειτα πρόεδρος του ΣΥΝ δεν είχε επιδείξει έως τότε αξιοσημείωτες πολιτικές περγαμηνές. Η θητεία του στη Νεολαία, η προτέρα παρουσία του ως εκπροσώπου των φοιτητών του Πολυτεχνείου στο Πρυτανικό Συμβούλιο, αλλά και ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στο μαθητικό κίνημα των καταλήψεων της περιόδου Τεμπονέρα φαίνεται πως δεν συγκινούσαν ούτε τους ψηφοφόρους του ίδιου του Συνασπισμού. Όλες οι απόπειρές του να ασχοληθεί με τα κοινά στέφθηκαν στο παρελθόν με αποτυχία, αναφέρουν χαρακτηριστικά στελέχη του Συνασπισμού. Έτσι, το 2004 βρέθηκε ανάμεσα στους τελευταίους σε σταυρούς υποψηφίους του ΣΥΝ στην Α΄ Αθηνών, ενώ πολύ νωρίτερα δοκιμάζοντας την τύχη του στις νομαρχιακές εκλογές του 1998 εισέπραξε μεγάλη απογοήτευση αφού κατατάχθηκε σε χαμηλή θέση ανάμεσα στους υπόλοιπους υποψήφιους συμβούλους.
Η «εκτόξευση». Το άστρο του Αλέξη Τσίπρα έμελλε να λάμψει αρκετά χρόνια αργότερα, όταν από «το πουθενά», όπως έλεγαν με αρκετή δόση ειρωνείας σύντροφοί του στην Κουμουνδούρου, ο Αλ. Αλαβάνος τον επέλεξε για τον Δήμο της Αθήνας στρέφοντας εναντίον του σχεδόν το μισό κόμμα. Πολύ αργότερα βέβαια κι ενώ το κόστος των αντιδράσεων ανέλαβε ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, διέρρευσε από την Κουμουνδούρου πως ο Αλέξης Τσίπρας επιβλήθηκε ουσιαστικά από τα στελέχη του Αριστερού Ρεύματος επειδή δεν επιθυμούσαν την υποψηφιότητα του Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Κι αυτό διότι υπήρχε η ανησυχία ότι η υποψηφιότητά του μπορεί και να υποστηριζόταν από το ΠΑΣΟΚ. Και πάλι όμως ο Αλέξης Τσίπρας άργησε να εισπράξει τον χαρακτηρισμό του «φαινομένου». Τον Ιούνιο του 2006 μερικούς μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές τα ποσοστά του δεν ξεπερνούσαν το 3%. Ο Αλέξης Τσίπρας καθ΄ υπόδειξη επικοινωνιολόγων- λένε στην Κουμουνδούρου- αναγκάστηκε να πετάξει τα χοντρά γυαλιά του και να αποχωριστεί τα καρό πουκάμισα των αμφιθεάτρων. Η άνοδός του άρχισε όταν- έπειτα από μία έξυπνη καλοκαιρινή εκστρατεία- βρέθηκε ως καλεσμένος στα στούντιο μεγάλων καναλιών καταφέρνοντας να αποσπάσει την προσοχή ακόμη και πολιτών που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζαν την ύπαρξή του. Το αποτέλεσμα; Ήρθε τον Οκτώβριο του 2006 όταν εξελέγη με 10,51% δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων ως επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης Ανοιχτή Πόλη. Εκείνο το διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας απαντούσε με οργισμένα σχόλια σε όσους τόλμησαν να τον παραλληλίσουν με τον Σπύρο Βούγια του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Τσίπρας αντέδρασε στα σχόλια αυτά- «εγώ δεν θα γίνω Βούγιας» - προκάλεσε την μήνιν του στελέχους του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σχολίασε καυστικά πως τουλάχιστον εκείνος διαθέτει τσίπα...
Τα πέντε «αυτογκόλ»
1 Η παλιά φρουρά Η ανέφελη περίοδος για τον νέο πρόεδρο του ΣΥΝ ήταν όμως βραχείας διάρκειας. Οι πρώτοι τριγμοί στο εσωτερικό του κόμματός του άρχισαν μόλις ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να επιβάλει τις πρώτες αλλαγές στη λειτουργία της Κουμουνδούρου. Το πρώτο «χαστούκι» που δέχτηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ ήρθε όταν δεν κατάφερε να περάσει τις προτάσεις του για αλλαγές στα όργανα του κόμματος υποκύπτοντας στις πιέσεις του Αριστερού Ρεύματος- για να καταλήξει και πάλι σε ένα μεγάλο και δύσκαμπτο σχήμα που πλαισίωναν πολλά από τα στελέχη της παλιάς φρουράς.
2 Οι αλλαγές στην «Αυγή»
Το δεύτερο μεγάλο εγχείρημα του Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή οι αλλαγές στην εφημερίδα «Αυγή» και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» αποτέλεσαν κατά κοινή παραδοχή στραπάτσο για τον πρόεδρο του ΣΥΝ. Όχι μόνο δεν επέβαλε τις προτάσεις του, αλλά στο τέλος αναγκάστηκε να συρθεί πίσω από τις απαιτήσεις των αντιδρώντων με αποτέλεσμα όλοι να θεωρούν ότι το όραμά του για τα κομματικά μέσα ενημέρωσης «έγινε μία τρύπα στο νερό». Η συγκεκριμένη αποτυχία κόστισε ιδιαίτερα στον πρόεδρο του ΣΥΝ δεδομένου ότι συνέπεσε με μία δημοσκοπική πτώση του κόμματος, που οι κακές γλώσσες την απέδωσαν εμμέσως πλην σαφώς στον ίδιο.
3 Η γκρίνια
Οι παρατεταμένες διακοπές του Αλέξη Τσίπρα, ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούσε να προωθήσει τις αλλαγές του και η αλαζονική συμπεριφορά ενός συστήματος συνεργατών που εγκατέστησε στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου παραγκωνίζοντας κορυφαία στελέχη του κόμματος προκάλεσαν γκρίνιες και μιζέρια στα γραφεία της πλατείας Ελευθερίας. Πολύ σύντομα κάποιοι εντός και εκτός ΣΥΝ άρχισαν να σχολιάζουν πως «ο Αλέξης ξεφούσκωσε πολύ πιο γρήγορα απ΄ ό,τι περιμέναμε» και να αποδίδουν μάλιστα την πολιτική ενεργοποίηση του Αλέκου Αλαβάνου και εκτός Βουλής στη διάθεσή του «να στηρίξει το μαγαζί», αλλά και τον εκλεκτό του.
4 Οι βολές κατά των προκατόχων
Ακολούθησαν η έμμεση αμφισβήτησή του από την Ανανεωτική Πτέρυγα του κόμματος που μίλησε για έλλειμμα δημοκρατίας στο κόμμα και η «αψυχολόγητη» για ορισμένους επίθεση που έκανε ο Αλ. Τσίπρας στους Λεωνίδα Κύρκο και Νίκο Κωνσταντόπουλο αναφορικά με την άποψή τους για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι στον ΣΥΝ αποδίδουν τη συγκεκριμένη αντίδραση του προέδρου του κόμματος «στο άγχος που τον έχει κυριεύσει το τελευταίο διάστημα σε σχέση με την παρουσία του στην κεντρική πολιτική σκηνή». Εξηγούν πως ο Αλ. Τσίπρας, ανεξαρτήτως τού ότι δημοσίως λέει πως «κάποιοι τον χτυπούν για να βλάψουν τον ΣΥΝ», μέσα του πιστεύει ότι αμφισβητείται έντονα από μία μεγάλη μερίδα του κόμματός του αλλά και ψηφοφόρων του ΣΥΝ. Η απόφασή του να «κατσαδιάσει» τους κ.κ. Κύρκο και Κωνσταντόπουλο στόχευε, λένε, στο να δείξει «ποιος είναι το αφεντικό και ποιος κάνει κουμάντο στο μαγαζί». 5 Η εμμονή στη διαμαρτυρία
Φαίνεται, όπως σχολιάζουν πικρόχολα οι σύντροφοί του, πως δεν έχει αντιληφθεί ότι ο ίδιος βάζει τρικλοποδιές στον εαυτό του αποδεχόμενος αφενός την καθοδήγηση από τον Αλέκο Αλαβάνο και αναλαμβάνοντας αφετέρου κάποιες άστοχες πρωτοβουλίες που μόνο ηγετικές ικανότητες δεν μαρτυρούν. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουν το ότι ο Συνασπισμός, το πρώτο κόμμα που έδειξε ότι μπορεί να απειλήσει τον δικομματισμό με τα υψηλά διψήφια ποσοστά του την περασμένη άνοιξη, περιορίστηκε στο να ασκεί πολιτική ως κόμμα διαμαρτυρίας και όχι κόμμα εξουσίας (π.χ. πρόσφατα ο ΣΥΝ επικέντρωσε επί εικοσαήμερο όλη του την αντιπολιτευτική δράση στις διαμαρτυρίες των κρατουμένων στις φυλακές) αφήνοντας μόνο του το ΠΑΣΟΚ να παρουσιάζει τις προτάσεις του για την οικονομία και την έξοδο από την οικονομική ύφεση. Την ίδια ώρα παραμένει σε εκκρεμότητα το πρόγραμμα του ΣΥΝ, παρ΄ όλο που τον περασμένο Σεπτέμβριο η ηγεσία του κόμματος είχε υποσχεθεί ότι οι βασικοί του άξονες θα δίδονταν στη δημοσιότητα μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου.
«Είναι πολύ νωρίς για μένα», έλεγε
Το διάστημα μετά την επιτυχία στις δημοτικές εκλογές κύλησε για τον Αλέξη Τσίπρα χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις. Ο ίδιος επικεντρώθηκε στη δραστηριότητά του στα δημοτικά πράγματα μέσω της Ανοιχτής Πόλης, ακολούθως αρνήθηκε να κατέβει ως υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών, υπέκυψε όμως στην πρόκληση του ΣΥΝ να αναλάβει την επικοινωνιακή καμπάνια. Στο πλαίσιο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε για ένα διάστημα και εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ, θέση την οποία σήμερα ελάχιστοι θυμούνται ότι κατείχε αφού ήταν σπάνιες οι προεκλογικές του εμφανίσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί σύντροφοί του σχολιάζουν πως «ο Αλέξης πολύ συχνά κινείται στους δικούς του ρυθμούς». Είναι χαρακτηριστικό πως λίγες ημέρες μετά την επιτυχία των δημοτικών εκλογών στο πάρτι που διοργάνωσε η Ανοιχτή Πόλη ο Αλέξης Τσίπρας έφθασε τελευταίος κι ενώ ήδη πολλοί από τους καλεσμένους είχαν αποχωρήσει διότι ήταν πια μεσάνυχτα. Οι επιφυλάξεις. Η αιφνιδιαστική πρόταση που του έγινε από τον ΣΥΝ να διαδεχθεί στην προεδρία του κόμματος τον Αλέκο Αλαβάνο είναι γεγονός ότι του ανέτρεψε τον σχεδιασμό. «Είναι πολύ νωρίς για μένα», έλεγε στους συνομιλητές του παρ΄ ότι εκείνος που ουσιαστικά τον υπέδειξε αυτή τη φορά για την προεδρία ήταν ο πολιτικός του μέντορας Αλέκος Αλαβάνος. Άργησε να πει το ναι στην πλειοψηφία του κόμματος, αφήνοντας τους συντρόφους του να δίνουν παρασκηνιακές μάχες εν τη απουσία του. Απάντησε τελικά θετικά λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2007, κι ενώ ο Συνασπισμός διά του Αλέκου Αλαβάνου είχε πάρει τη δημοσκοπική ανηφόρα. Αμέσως μετά την εκλογή του τον περασμένο Φεβρουάριο με το συντριπτικό 70%- που γιορτάστηκε με άφθονες μπίρες σε αίθουσα του Τάε Κβον Ντο- ο Αλέξης Τσίπρας φρόντισε να δείξει στους πολιτικούς του αντιπάλους ότι πίσω από το αστραφτερό του χαμόγελο βρίσκεται ένας νέος που δεν διστάζει να βγάζει τη γλώσσα του αυθάδικα στα κόμματα εξουσίας. «Δεν είστε Αριστερά κ. Παπανδρέου», είχε πει τότε στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, για να συμπληρώσει λίγες ημέρες αργότερα- κι ενώ ο ΣΥΝ είχε εκτιναχτεί στο 18% στις δημοσκοπήσεις- «ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε».
Ο Μάο, ο ΠΑΟ και το φαν κλαμπ
Το διάστημα μετά την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΝ, ο Αλέξης Τσίπρας έγινε κάτι σαν τον Σάκη Ρουβά της πολιτικής, λένε στον Συνασπισμό. Στις περιοδείες του εμφανίζονταν σχολικά λεωφορεία, ενώ κοριτσάκια τού ζητούσαν αυτόγραφα ωσάν να ήταν τηλεοπτικός αστέρας. Ο ίδιος παραχωρούσε τη μία συνέντευξη μετά την άλλη. Σύντομα εγκατέλειψε το σπίτι του στα Εξάρχεια και μετακόμισε στην Κυψέλη πίσω από το Αττικό Άλσος. Κατά τ΄ άλλα δεν άλλαξε καθόλου τις συνήθειές του, αφού συνέχισε να καβαλάει μηχανές και να πηγαίνει στα ματς του Παναθηναϊκού έχοντας εισιτήριο διαρκείας. Εκείνο το διάστημα μετά την εκλογή φρόντισε να ενημερώσει την κοινή γνώμη και για τις πολιτικές του απόψεις. Είπε πως «η σκέψη του Μάο είναι πολύ πιο διαχρονική από εκείνη του Μαρξ και του Λένιν» και υποστήριξε ότι ο Τσε Γκεβάρα «μπορεί να έβαζε σε κίνδυνο την ανθρωπότητα διότι είχε θέσεις πολύ ακραίες». Παράλληλα έδειξε πως δεν φοβάται να εκτεθεί στην κοινή γνώμη, αφού δέχτηκε να φωτογραφηθεί δεμένος με σκοινιά γύρω από μία καρέκλα από τους συντάκτες του περιοδικού Schooligans.ΤΑ ΝΕΑ
