http://vagia-gr.blogspot.com/Από Δαμ-ων
Στη χώρα που έδωσε τα φώτα του Πολιτισμού στον πλανήτη- θα μου πείτε πριν από πάρα πολλά χρόνια- αφήσαμε την διαπαιδαγώγησή μας στην ΤV με αμφίβολης ηθικής γκλαμουράτους αστέρες της δημοσιογραφίας και κάθε είδους αυτοαποκαλούμενους καλλιτέχνες της δήθεν πολιτιστικής σκηνής. Φουσκώνουν από έπαρση σαν γάλλοι για να ξαλαφρώσουν την παπαρολογία τους, μέσα από εκπομπές και αναλύσεις στα παράθυρα όπως και απο πλουσιοπάροχα αμοιβόμενες θέσεις, στις μεγάλες εφημερίδες και τα ραδιόφωνα.
Αν πάρετε έναν-έναν αυτούς που αποτελούν τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης-την Λίστα της Εθνικής Ντροπής- θα έχετε τις απαντήσεις για την Ατέλειωτη Πνευματική Χωματερή στην οποία βυθιζόμαστε καθημερινά. Είναι σαν να έσβησαν αίφνης τα φωτεινά μυαλά μπροστά στο "δέος" που προκαλεί η ξιπασιά του μισθοφόρου τηλεαστέρα. Εργοδότης του ο διαπλεκόμενος, ο ταβαντζής κατά την παροιμιώδη πρωθυπουργική έκφραση, ο υπόδικος που σαν χέλι ξεγλυστρά από τη δικαιοσύνη, μιας και μπορεί να λαδώνει ή να στομώνει.
Διαμαρτύρονται οι καταναλωτικές οργανώσεις για το καλάθι της νοικοκυράς, για τη φτώχεια που χτυπά την πόρτα μας. Και με το δίκιο τους. Την ίδια στιγμή όμως τόσα εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν τολμήσαμε ακόμη να βγούμε στους δρόμους ενάντια στον Αργό Πνευματικό Θάνατο στον οποίο μας υποβάλλουν τα έμμισθα παπαγαλάκια ή τα πιθηκοειδή των συγκεκριμένων συμφερόντων;
Τι έχει μεγαλύτερη σημασία για μια νοικοκυρά: N' αγοράσει 30 λεπτά πιο φθηνό τα μπρόκολα, η ν' αποτρέψει την μετατροπή του παιδιού της, σε άβουλο πιόνι της καθοδηγούμενης κρεατομηχανής;
Διαμαρτυρόμαστε, και σωστά, για την μόλυνση του Περιβάλλοντος. Γιατί όμως δεν κάνουμε το ίδιο και για την καθημερινή μόλυνση του Εγκεφάλου, του πιο ζωτικού μας οργάνου για την επιβίωσή μας; Η ηθική και πληροφορική μόλυνση δεν μας ενοχλεί;
Αν ο Εγκέφαλός μας βρισκόταν σε εγρήγορση, ποιος Εφραίμ, ποιος Ρουσόπουλος, ποιος Βουλγαράκης, ποιος άθλιος βουλευτής η υπουργός, θα μπορούσε να παίζει με τις ζωές μας, το δημόσιο χρήμα, την αξιοπρέπεια, την αισθητική μας;
Απλά όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ο Εγκέφαλός μας, έχει υποστεί βλάβη σε μεγάλη έκταση. Τόση που φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε την σε βάρος μας ασέλγεια, κάτι το αυτονόητο, παθητικά καλοδεχούμενη.
«Δυστυχώς επτωχεύσαμε πνευματικά», κι αυτή είναι η χειρότερη πτώχευση!
Είναι γνωστό στους πάντες, πώς σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο του κόσμου φοιτήσει κάποιος, με οποιαδήποτε επιστήμη και αν ασχοληθεί, ένα μεγάλο μέρος του εισαγωγικού έτους θα είναι αφιερωμένο στις βάσεις της επιστήμης αυτής που συνήθως είναι Ελληνικές.
Με τα παραπάνω θέλω να τονίσω την επιρροή που είχαν αλλά και συνεχίζουν να έχουν οι «αρχαίοι ημών πρόγονοι». Αυτοί έθεσαν προ πολλού όλα τα ζητήματα που εξακολουθούν ακόμα και στις μέρες μας να απασχολούν τον πολιτισμένο άνθρωπο. Αυτοί δημιούργησαν τόσο τις θετικές όσο και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Αυτοί, με λίγα λόγια, κατασκεύασαν το πλέγμα του Δυτικού πολιτισμού μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε η σύγχρονη Ευρώπη, κατ’ επέκτασιν οι ΗΠΑ και σίγουρα η σημερινή Ελλάδα μας.
Τι συνέβη λοιπόν κι αυτό το «γωνιακό μαγαζί», όπως το κατάντησαν- με τη δική μας ανοχή- η Ελλάδα, κατέληξε σε σημείο να κηρύξει πνευματική πτώχευση; Πως είναι δυνατόν η χώρα που έβγαλε τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα, να ασχολείται σήμερα, νυχθημερόν, με το μπούστο της Μπεζεντάκου, τις ατάκες της Θώδη, τις ξανθολογίες της Μενεγάκη και χίλιες άλλες σαχλαμάρες των φρούτων που απαρτίζουν το νεοελληνικό πανέρι του «πολιτισμού»; Πως κατάντησαν οι Έλληνες να γίνουν δίνουν τα ρέστα τους για το κουτσομπολιό του ξεπεσμού των συνανθρώπων τους; Μια φορά και έναν καιρό, μας καθοδηγούσε με την γραφή του ο Σοφοκλής. Σήμερα, μας καθοδηγεί με τους δείκτες της η Σοφοκλέους και η Διεθνής αγορά. Ο Αριστοφάνης καυτηρίαζε τα ήθη των Αθηναίων τότε, κι εμείς σήμερα περιμένουμε τον Λαζόπουλο να εκφράσει την αγανάκτησή μας.
Οι άλλοι ασχολούνται με διαστημικές εξερευνήσεις, γονιδιακά δικτυώματα, νανοτεχνολογία και ό,τι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου ενώ εμείς αγωνιούμε για την Βατοπεδιάδα, τα γκάλοπ για το πρώτο κόμμα, και την αυθεντικότητα του DVD για τον εκβιασμό. Σαν τους θεατές σε ρωμαϊκή αρένα περιμένουμε τις τηλεμαχίες των παραπλανητικών ειδήσεων.
Η έπαρσή μας απερίγραπτη. Είμαστε σπουργίτια που νομίζουμε πως είμαστε αετοί. Παραφράζοντας τον Μαρξ, έχουμε πλέον λανθασμένη «υπαρξιακή» (κατά το ταξική) συνείδηση. Καταντήσαμε μια παρανυχίδα του διεθνούς κορμού ή της Ε.Ε στην οποία ανήκουμε κι όμως βαυκαλιζόμαστε πως αποτελούνε το κέντρο του πλανήτη. Αδυνατούμε να καταλάβουμε πως ούτε κέντρο, ούτε παράκεντρο και ούτε καν γωνία είμαστε. Τραγική η διαπίστωση, αλλά να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με το όνομά τους: η Ζιμπάμπουε της Ευρώπης είμαστε.
Μας παραμυθιάζουν πως όλα πάνε καλά και η παροδική στασιμότητα οφείλεται στη δεινή οικονομική συγκυρία. Διαλύθηκε η Παιδεία για να την σώσει η ιδιωτική εκπαίδευση, το ΕΣΥ για να ανθίσουν τα μεγάλα ιδιωτικά κέντρα υγείας. Κι εμείς παθητικοί κι άβουλοι πολίτες γιατί είμαστε « πτωχοί τω πνεύματι».
Η οικονομική φτώχεια αντιμετωπίζεται. Η πνευματική φτώχεια όμως; Σαν Νεοέλληνες δεν πτωχεύσαμε μόνον οικονομικά, αλλά- κι αυτό είναι η δυστυχία μας- και πνευματικά.
