 Η 7η Δεκέμβρη, η επέτειος από την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ το 1941, ήταν κάποτε μια τεράστιας σημασίας ημερομηνία προτού σβήσει οριστικά από τη μνήμη των Αμερικάνών πριν περίπου 20 χρόνια. Λίγο επειδή η γενιά που έζησε με αυτην την ημερομηνία μεγάλωσε,λίγο το ιστορικό γεγονός της λήξης του ψυχρού πολέμου που έβαλε τέλος στην εποχή που ξεκίνησε κάποια 7η Δεκέμβρη. Και ήταν σε κάποιο βαθμό και ζήτημα αδιαφορίας.
Στις 12 Σεπτέμβρη 2001, λίγοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν πως την προηγούμενη ημέρα ''άλλαξαν τα πάντα" Και αισθάνονταν έτσι για τα επόμενα επτά χρόνια, αφού οι περισσότεροι Αμερικανοί πλήρωναν ακόμα τις συνέπειες της 11ης Σεπτέμβρη. Ο κατάλογος περιλαμβάνει τους πολέμους στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το στρατόπεδο του Γκουαντάναμο, τις συλλήψεις και κρατήσεις χωρίς ένταλμα, την ένταση στις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαίων συμμάχων και την άσχημη εικόνα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής ανά τον κόσμο. Ακόμη, εκεί βρίσκουμε την επανεκλογή Μπους το 2004 και τη ρεβανς των Δημοκρατικών στις εκλογές για το κογκρέσο το 2006.Και τέλος, είδαμε την σταδιακή άνοδο του Μπαρακ Ομπάμα που προβλήθηκε ως ο αντιπολεμικός υποψήφιος,με τον Τζοκ Μακ Κέην να εμφανίζεται μετά από χρόνια στο προσκήνιο ως εκείνος ο υποψήφιος που μπορεί να εξασφαλίσει τη νικιφόρα έκβαση του πολέμου. Αλλά, μπορεί και να μας παραπλανήσει το παρελθόν στην απόπειρα να εξάγουμε συμπεράσματα. Ο τσου Εν Λάι δεν ατειευόταν όταν έιπε στο Χένρι Κίσσινγκερ στις αρχές της δεκαετίας του '70 πως ήταν ακόμη νωρίς να βγουν συμπεράσματα από τη... Γαλλική Επανάσταση του 1789. Όπως και με όλα τα ιστορικά γεγονότα, οι συνέπειές του στις μελλοντικές γενιές εξαρτάται από το πώς έχουμε επιλέξει να το θυμόμαστε, αν φυσικά έχουμε επιλέξει να το θυμόμαστε. Ο τρόπος με τον οποίο θυμόμαστε την 11η Σεπτέμβρη έχει αλλάξει όλα αυτάτα χρόνια. Μετά την επίθεση, το Ground Zero έγιινε σύμβολο όχι μόνο της απώλειας και του πόνου, αλλά και της περηφάνιας και της αναγέννησης.Επτά χρόνια αργότερα, ο Freedom Tower που χτίστηκε εκεί δεν είναι παρά ένας στύλος,το υπόλοιπο τριγύρω απλά μπετόν, το μέλλον των υπόλοιπων πύργων που ήταν να χτιστούν εκεί παραμένει αβέβαιο, ενώ το σχέδιο ανοικοδόμησης μετατρέπεται στο απόλυτο σύμβολο ανικανότητας και απογοήτευσης . Το Σεπτέμβριο του 2006,το περιοδικό Foreign Policy τίμησε την επέτειο της 11ης Σεπτέμβρη με εξώφυλλο "Η μέρα που δεν άλλαξε και πολλά." Εκτός των ΗΠΑ, ο "πόλεμος κατά της τρομοκρατίας" είχε άσχημο αντίκτυπο στην κοινή γνώμη, παρόλο που όλοι συμφωνούν πως πιο περιγραφικό όνομα δε θα μπορύσε να βρεθεί. Σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηριου επιβεβαιώνουν την εκτίμηση της κυβέρνησης πως η χώρα έρχεται αντιμέτωπη με ένα νέο είδος τρομοκρατίας η αντιμετώπιση του οποίιου απαιτεί νέους κανόνες. Η αποτυχία της Αλ Κάιντα να κάνει ένα δεύτερο χτύπημα στις ΗΠΑ ενίσχυσε την άποψη πως η οργάνωση επεδίωκε απλά ένα μοναδικό αλλά θεαμτικό χτύπημα και όχι ένα συνεχή πόλεμο. Η αποτυχία των ΗΠΑ στις επιχειρήσεις στο Ιρακ και το Αφγανιστάν ενέτεινε το αίσθημα ηττοπάθειας και τη θέληση για απεμπλοκή από τέτοιους περιπέτειες. Ο κόσμος περιέγραφε τις επιθέσεις εκείνης της μέρας σαν τραγωδία, σαν να επρόκειτο για μια μεγάλη φυσική καταστροφή, ένα τεράστιο σεισμό.Επρόκετιο για μια αυθόρμητη περιγραφή, από εκείνες όμως που όπως είχε πει ο Τζορτζ Όργουελ ''μας οδηγούν στις πιό ηλίθιες σκέψεις''. Όμως, η αντίληψη που παρουσιάζει τα γεγονότα εκέινης της ημέρας ως τραγωδία δείχνει περισσότερο την ιδεολογική επικράτηση κάποιων παρά μια αυθόρμητη αντίδραση του κόσμου.Η τραγωδία προϋποθέτει αποσία βούησης και κακής πρόθεσης, εκτός αν όρος χρησιμοποιείται μεταφορικά.Από την έννοια της τραγωδίας απουσιάζει πλήρως η ευθύνη, εκτός αν αυτή αποδίδεται σε απρόσωπους παράγοντες. Και μια τραγωδία δεν έχει ποτέ άμεση θεραπεία και ούτε συνεπάγεται την απόιδοση δικαιοσύνης. Αν η 11η Σεπτέμβρη ήταν τραγωδία, καμία από τις πολιτικές ενέργεις που έλαβαν χώραμετά από τα γεγονότα εκείνης της ημέρας δε θα δικαιολογούνταν . Στην τελευταία επέτειο της ημέρας, οι δύο υποψήφιοι στάθηκαν πλάι πλάι στο Ground Zero, προφανώς για να τονίσουν το μύνημα της ενότητας και της ομοψυχίας. Αυτό ήταν σωστό, αλλά και ως ένα βαθμό αποπροσανατολιστικό. Η ζωή του Τζον Μακ Κέην κινείτο πάντοτε στην τροχιά της κατά μέτωπον μάχης: ενάντια στις παραδόσεις και της μεθόδους της Ακαδημίας του Πολεμικού Ναυτικού,ενάντια στους Βιετναμέζους που τον αιχμαλώτισαν, ενάντια στα "μεγάλα συμφέροντα," ιδιαίτερα εκείνα που συνδέονται με το κόμμα του. Τέθηκε αντιμέτωπος με το Σαντάμ Χουσέιν, το Βλάντιμιρ Πούτιν και τη γγενική απειλή που θέτει το ριζοσπαστικό ισλάμ. Τελικά, δεν άξιζε να δώσετις περισσότερες από αυτές τις μάχες, ενώ όμως η 11η Σεπτέμβρη υπενθυμίζει τι μπορεί να συμβεί όταν τέτοιες μάχες αποφεύγονται. Αντιθέτως, η υποψηφιότητα Ομπάμα εμπεριείχε το μύνημα της μετάβασης, παρόλο που πολλές φορές αυτό στην πράξη αποτελεί πρόφαση να αοφύγει την αναφορά σε ουσιαστικά προβλήματα. Η καμπάνια του δόθηκε πάνω στην ιδέα πως παλιές έννοιες,όπως το φύλο, το χρώμα, οι μπλε και κόκινες πολιτείες, η δεξιά και η αριστερά, δε θα έπρεπε πλέον να έχουν καμία σημασία. Και σε ό,τι αφορά το ζήτημα του χρώματος, η μετάβαση στον κο Ομπάμα αποτελεί από μόνη της ένα θαυμάσιο γεγονός. Αλλά δε θα πρέπει τα πάντα να υπόκεινται σε αυτη τη διαδικασία μετάβασης. Δε θα υποχωρήσει ο κίνδυνος της τρομοκρατίας από άλλα γεγονότα που ο κος Ομπάμα χαρακτήριζει ως απειλές, όπως οι κλιματικές αλλαγές και η παγκόσμια φτώχεια, μόνο και μόνο επιεδή οι τρομοκράτες θα μαλακώσουν από το μεσαίο όνομα του νέου προέδρου, Χουσέιν. Ούτε το ιράν θα σταματήσει τα σχέδια για τη δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου,μόνο και μόνο επιεδή ο κος Ομπάμα θέλει να ''αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη προς την Αμερική''. Η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση έδωσε στους ψηφοφόρους την ευκαιρία να ξεπράσουν την 11η Σεπτέμβρη και να έρθουν αντιμέτωποι με νέες ανησυχίες. Η εκλογή ενός τόσο διαφορετικού προέδρου ίσως ευνοήσει μια γενικότερη αλλαγή. Αλλά θυμόμαστε ακόμη πως το δεύτερο Περλ Χάρμπορ της Αμερικής, όπως έχει αποκληθεί η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, έμελε να λάβει χώρα ενώ μόλις οι Αμερικανοί είχαν ξεπεράσει το προηγούμενο.http://www.sofokleous10.gr/
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου