Ο πρωτος μου μισθος το 1978 ηταν 20.000 δρχ, δηλαδη ανηκω στη γενια των 59 ευρω.
Βεβαια ουτε τις σημαιες καιγαμε, ουτε τα πεζοδρομια ξηλωναμε, ουτε το χριστουγεννιατικο δεντρο καιγαμε, επειδη με τα 59 ευρω σε μια μερα, ή σε ενα χρονο μας εφαινετο οτι δεν θα μπορουσαμε να δημιουργησουμε τιποτα.
Την εποχη εκεινη οι περισσοτεροι απο μας δεν ειχαν ιδιοκτητο σπιτι, δεν ειχαν αυτοκινητο, ( καλα κινητο δεν υπηρχε και η εγρωμη τηλεορασι ηταν πολυτελεια ολιγων) δεν πηγαιναν το καλοκαιρι διακοπες στην Μυκονο, δεν ειχαμε πιστωτικες καρτες, καταναλωναμε ο,τι μπορουσαμε να αποπληρωσουμε και οι γυναικες μας την εποχη εκεινη δεν εργαζοντουσαν αλλα δημιουργουσαν οικογενεια με παιδια. Χωρις αυτο καθολου να σημαινει, οτι οσες εργαζοντουσαν ή εργαζονται σημερα, δεν προσπαθουν και εκεινες να ανταπεξελθουν στις οικογενειακες τους υποχρεωσεις..
Σημερα το λαικιστικο, ψευδεπιγραφο συνθημα για την γενια των 700 ευρω, παραβλεπει οτι η σημερινη νεολαια ξεκινα απο ενα επιπεδο, που ουδεποτε ειχαμε διαννοηθει στην εποχη μας.
Παραβλεπει οτι ο απολυτος ευδαιμονισμος, η απαιτησι ορισμενων νεων, αυτων των 1000, 2000, 3000 με τις κουκουλες ή χωρις αυτες, που με μια ξυλινη γραμμοφωνικη γλωσσα θελουν να εκφραζουν, θεωρουν και ταυτιζουν τις υπερφιαλες αποψεις τους με την κοινη γνωμη , αυτων των νεων, που σε χρονο μηδεν εχουν την απαιτησι να αποκτησουν ο,τι μια κοινωνια επετυχε σε μια γενια, ειναι τουλαχιστον χιμαιρα.
Ταυτοχρονα τα κομματα της αριστερας, η μειζων αντιπολιτευσις, τερας παρανοιας, υποθαλπτουν αυτη την αναρχουμενη καταστασι με στοχο την πτωσι της κυβερνησεως.Οχι με εκλογες οπως το συνταγμα και οι νομοι καθοριζουν, αλλα ελεω μιας «λαικιας εξεγερσης»
Ειναι αστειο, διοτι ποτε δεν υπηρξα Καραμανλικος.Τουναντιον οταν υπηρετησα την θητεια μου (32 μηνες στο Ναυτικο τρια χριστουγεννα και τρεις Αναστασεις , οπως πολλοι Ελληνες την εποχη εκεινη πλην των «αντιστασιακων», που υπηρετησαν τα εξευτελιστικα τριμηνα) ) ως απλους ναυτης, μολονοτι αλλοι αγραμματοι με αλλα "προσοντα" εγιναν αξιωματικοι, αποκλειστικως το οφειλα στην εν γενει "Θεία" Καραμανλικη εμπαθεια που ταυτιζει τους εχθρους τους Εθνους προς τους ιδεολογικους του αντιπαλους.
Το τραγικο αστειο ειναι, οτι αναγκαζομενος σημερα να υπερασπισθω τον κοινοβουλευτισμο και το συντεταγμενο κρατος, πιθανως καποιος να θεωρηση οτι υπερασπιζομαι αυτη την κυβερνησι ή το «ισχυρο της χαρτι»..Ομως, Οχι..
Τουναντιον. Οταν υπερασπιζομαι την αποψι οτι στην Δημοκρατια οι κυβερνησεις δεν εκλεγονται με τις μολοτωφ 1000 2000 ή 3000 αλητων ή τις μπουρδες του αγραμματου κου Τσιπρα που τελειωσε το Πολυτεχνειο με τα προσοντα του αρχικαταληψια ή τις φανφαρες του Κου Αλαβανου, ή τις ταξικες ονειρωξεις του καλοθρεμμενου ΚΚΕ. Δεν υπερασπιζομαι αυτη την κυβερνησι.Υπερασπιζομαι το κοινοβουλευτικο καθεστως και την Δημοκρατια.
Που διδει το δικαιωμα και την ευθυνη στον Λαο να εκλεγει υπο συνθηκας απολυτου ελευθεριας ,μυστικοτητος, ηρεμιας και καθολικης ψηφοφοριας την οποια κυβερνησι, ακομη και αυτη που εχουμε σημερα..
