Διαβασα το αρθρο του αντιπρυτανεως κου Λ.Λελουδη της Ανωτατης Γεωπονικης ( στελεχους της ανανεωτικης πτερυγας του συνασπισμου) και αισθανθηκα επιτελους διαιωμενος .
Αντιγραφω μερικες απο τις θεσεις του.
Περι Αντιποιτευσεως..
Η μείζων αντιπολίτευση, τυφλωμένη από τη δίψα της εξουσίας, ανέχεται τη βία και επιβραβεύει κάθε διεκδίκηση, κάθε κινητοποίηση, κάθε αγώνα, εκτός ή (το συχνότατο) εντός εισαγωγικών. Χωρίς να αναλογίζεται ότι αύριο ή μεθαύριο θα κληθεί και η ίδια να σβήσει τη φωτιά που η αμετροέπειά της συνδαυλίζει. Απορρίπτει κάθε μεταρρύθμιση, αλλάζει μέσα σε μια νύχτα στρατηγικές θέσεις της, όπως η αναθεώρηση του άρθρου 16, χωρίς να προτείνει τίποτε πέραν των αγαθών προθέσεων του νέου Μεσσία της οικογενειοκρατίας. Τι θα κάνει με το κατακουρελιαμένο πανεπιστημιακό άσυλο, τι με τα «Κολέγια», τι με την «Μπολώνια»;
Περι Κυβερνησεως
Μετά τη συνέντευξη Παυλόπουλου, διερωτώμαι αν υπάρχει εχέφρων πολίτης που δεν διαπιστώνει ότι το μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η παιδεία και το ήθος των πολιτικών.
Ενας πολιτικός, επιφανές κυβερνητικό στέλεχος και μάλιστα πανεπιστημιακός, που μπροστά σε όλους τους Ελληνες ομολογεί ανερυθρίαστα ότι με δική του εντολή οι αστυνομικές δυνάμεις καλύτερα να προπηλακίζονται και να αμύνονται παρά να αντιμετωπίζουν την άνευ λόγου και αιτίας καταστροφή της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας έπρεπε να απομακρυνθεί πάραυτα ως ανίκανος να κατανοήσει τον ρόλο του.
Για τον Υπουργο Παιδειας
Οπως δέχεται ο υπουργός Παιδείας να δέρνεται ανηλεώς από «γνωστούς αγνώστους» πανεπιστημιακός καθηγητής μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας, χωρίς να βγάλει άχνα, όπως και η ΠΟΣΔΕΠ άλλωστε. Τι σύμπτωση!( Ο κος Μανθος πρυτανις ΑΠΘ με σπασμενι σβερκο, ο κος Ππαδατος με σπασμενο χερι, ο κος Ζωρας με ξυλοδαρμο, η κα Τζανη ομοιως χωρις καμμια διαμαρτρια στα Μεσα Εξαγρειωσεως απολυτη Βουγκαμαρα)
Για τα Μεσα Αποβλακωσεως
Να συνεχίσω με τους αρχιερείς της «εθνικής μας τύφλωσης», τους παχυλά αμειβόμενους τηλεαστέρες μας; Τα γνωρίζουμε όλοι όσοι τους παρακολουθούμε, κάθε βράδυ από τον καναπέ, άβουλοι και μοιραίοι, εκτονώνοντας την οργή μας στο «μέσον που είναι το μήνυμα».
Και για την «αγαπημενη»την «τιμημενη»αριστερα..
Και από κοντά η πλήρης ανευθυνότητα της Αριστεράς, παλαιοδογματικής και νεοδογματικής. Στην οποία καλά κρατούν οι σταλινικοί και «ριζοσπάστες», έμποροι των ελπίδων μιας νεολαίας που τρέφεται με τα σκουπίδια της τηλεόρασης και της υποκουλτούρας των «Εξαρχείων». Μιας Αριστεράς επαγγελλόμενης πιλάφια κρατικοδίαιτων παραδείσων με μοναδικό στόχο να προσγειώσει το νεανικό ενθουσιασμό, στη δική της ισοπεδωτική ιδεολογικοπολιτική αδιαλλαξία και στειρότητα.
Νομιζω μας καλυψε ο Κος Αντιπρυτανις.Προς τιμην του για το θαρρος του και την αξιπρεπεια του, σ αυτη την δειλη και υποτακτικη κοινωνια καθηγητων υπαρχουν και παραγματικοι ΑΝΔΡΕΣ
ΙΑΣΩΝ
