Τάκα-τούκα, τάκα-τούκα. Τακούνια στο διάδρομο. Νάτοι κι οι γοφοί. Παγιδευμένοι σε στενή, κοντή, κατάμαυρη φούστα. Προσπαθούν να την σκίσουν, να βγουν έξω, να πάρουν αέρα. Κουνιούνται σαν γόνδολες στο μάρμαρο του διαδρόμου. Παρφούμες. Ολάνθιστα χαμόγελα. Πλάγια βλέμματα. Χαμηλωμένο βλέμμα. Πιπινοσυμπάθειες. Ηδυπαθής υποταγή στο «αξίωμά» σου. Χαϊδεύει τα μαλλιά της κι οι καρποί της στραμμένοι κατά πάνω σου. Πρόστυχος πληθυντικός (υπάρχει και τέτοιος): «Κύριε Χαϊβανίδη να σας φέρω τώρα τα προς υπογραφή; Θα πάρετε κάτι άλλο;». Σου ‘ρχεται να πεις: «Εσένα θα πάρω εδώ και τώρα». Να το κάνεις ή να μην το κάνεις;
ΓΕΡΟΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ
Όχι. Μην το κάνεις! Θα το σκυλομετανιώσεις. Μπορείς είτε να διαβάσεις την τεκμηρίωση που ακολουθεί ή απλά να ρωτήσεις γνωστό που ακολούθησε την πεπατημένη και την πάτησε.
Και πάλι, αν δεν ψηθείς, πάρτο αλλιώς. Είναι δυνατόν χριστιανέ μου να έψαχνε ολόκληρη την υδρόγειο η νεαρά οδαλίσκη για να βρει απάνεμο λιμάνι στην γκρίζα σου κουρούπα, στα 15 σου σφραγίσματα, στις 3 απονευρώσεις, στα τριγλυκερίδια, την υπέρτασή σου, στο ζάχαρο, τα κουρασμένα υδραυλικά, την κοιλούμπα, την καράφλα, τις θύμησες από τον στρατό, τα δυο κουτσούβελα και την απατημένη σύζυγο με τα ρόλεϊ και τον εραστή;
Υπάρχει μια πιθανότητα στο δισεκατομμύριο να την σαγήνευσε ο εσωτερικός σου κόσμος; Η βαθιά πνευματικότητα, η κουλτούρα, οι στοχασμοί και το εύρος της διάνοιάς σου; Μα για να τα αναγνωρίσει αυτά, όταν τα βρει μπροστά της, πρέπει να τα διαθέτει κι εκείνη – έστω και σε μικρές ποσότητες, σε χαμηλές ποιότητες.
Μα, καρδιά μου, η δεσποινίς δεν μπορεί να διαβάσει συνέντευξη ούτε του Τσαλίκη. Κάθε του φράση της φαντάζει σαν τσιτάτο του Βέλτσου. Σαν δοκίμιο για την αποδόμηση και τη σκηνή της μεταμοντέρνας τζαζ στην Αρούμπα. Μια φορά το χρόνο αγοράζει Καζαμία και πάει καρφί στην ενότητα με τα ανέκδοτα. Η μεγαλύτερή της επιτυχία μέχρι σήμερα είναι ότι γέλασε από μόνη της διαβάζοντας δυο-τρία χωρίς να της τα εξηγήσει κανείς.
Κι εσύ δεν πας πίσω. Το επίπεδό σου είναι μια κυριολεξία και μισή. Επίπεδο! Αγοράζεις βιβλία όποτε ζητάει η γυναίκα σου, για να αλλάζει το ντεκόρ: «Αγάπη μου, πάρε μου καμιά εικοσαριά τόμους με πράσινη ράχη. Μπαίνει η άνοιξη και θέλω να ανανεώσω της όψη της βιβλιοθήκης».
Από μουσική φτάνεις μέχρι Ζαζόπουλο, Τερλέγκα και Βολάνη. Εδώ υποπτεύεσαι τον Σφακιανάκη για έντεχνο! Δυο τρεις φορές πήγες Μέγαρο και φρίκαρες. Θα προτιμούσες να ξαναπάς φαντάρος αντί να είσαι κατσικωμένος σε μια πολυθρόνα να βλέπεις «τις χοντρές που τσίριζαν» - τόσο σου κόφτει από Βάγκνερ. Σύμπασα η κουλτούρα σου μπορεί να συμπυκνωθεί σε 160 σελίδες με τις οποίες έκανες καριέρα: «Ημερολόγιο 2001- Λόγια Μεγάλων Ανδρών». Σε κάθε σύσκεψη πετάς δυο τρία τσιτάτα από Σοπενάουερ, Καμί, Πλάτωνα και Γκάντι και μένουν όλοι κόκκαλο. Τέτοιοι είναι...
Συνεπώς: δεν σου βρίσκει τίποτα πέρα από την καρέκλα. Δεν την θέλεις για τίποτε άλλο εκτός από περιπέτειες στ’ ανάσκελα. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Κι αν σου κάτσει; Την έκατσες! Με το που θα μπει ο κολιός στο ξύδι θα το μάθει ολάκερη η εταιρεία. Δεν θα χρειαστεί να το αποκαλύψει κάποιος. Ο έρως και ο γέρος με την υπάλληλο γκόμενα δεν κρύβονται.
Εκείνη θα νιώθει πιο αφεντικό από εσένα. Θα σε σέρνει από το μύτη. Το νινί σέρνει καράβι. Είτε πρόκειται για αντιτορπιλικό είτε για σκούνα είτε για μπρίκι και καραβέλα.
Θα σε υποχρεώσει, χωρίς καν να στο ζητήσει ρητά: Να της δώσεις αύξηση, να της δώσεις παράσημα κι αξιώματα, να ξηλώνεις όσους δεν τη γουστάρουν, να την επαινείς όπου στέκεσαι κι όπου βρίσκεσαι. Με λίγα λόγια, ολόκληρη η εταιρεία να απλωθεί σαν τραχανάς στα πόδια της.
Τα αποτελέσματα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νοημοσύνη να τα υποθέσεις: Πρώτα απ’ όλα θα δώσεις χαρά σε όλους όσοι θέλουν να σε στείλουν άκλαυτο: «Κύριε πρόεδρε κοιτάξτε που καταντήσαμε. Έδωσε υπερεξουσίες σ’ αυτή την γαλότσα και ιδού τα αποτελέσματα!». Δεν αποκλείεται κάποια ημέρα να παρακολουθείς άναυδος τα κατορθώματά σου στο Ίντερνετ. Το βιντεάκι θα είναι μια ευγενική χορηγία των ανταγωνιστών σου...
Επίσης θα δημιουργήσεις ένα παράκεντρο εξουσίας με χαμηλή νοημοσύνη και υψηλές προσδοκίες, σχόλια σε βάρος σου, έριδες που μπορεί να βγουν εκτός ελέγχου και πάνω απ’ όλα: Η πιτσιρίκα θα μάθει όλα όσα απέφευγες συστηματικά να μαθευτούν. Μόλις χωρίσετε θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου. Για να μην αναφέρουμε και το οικογενειακό τουρλουμπούκι.
Μάθε καλά, αγαπητέ σιτεμένε φίλε αφεντικέ ότι η νυν υπαλληλο-γκόμενα είναι ο εχθρός του αύριο...
