Παρακολουθούσα με περίσσια περισυλλογή την χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής, όπου και συζητούσαν το επίμαχο θέμα των ημερών με τα επεισόδια. Το τι ειπώθηκε δεν έχει καμία μα καμία σημασία. Ούτε ποιος το είπε, ούτε από ποιο κόμμα. Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι πως πέρα απ' τις μπροστινές θέσεις οι υπόλοιπες ήταν άδειες. Σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που μας και τους απασχολεί όλους έλαμψαν διά της απουσίας τους. Όλοι! Όλοι αυτοί που εκφράζουν την οδύνη τους για το γεγονός στα λόγια. Αυτοί που ανάβουν κεριά μπας και δουν το φως της εξουσίας. Αυτοί που υποθάλπουν τους κουκουλοφόρους κι αυτοί που κατηγορούν τους παραπάνω. Αυτοί που κοινώς μας γράφουν στα αρχί... τους!Και βέβαια γι' αυτό φταίμε όλοι. Γιατί τους ψηφίζουμε πρώτα απ' όλα. Γιατί πέφτουμε στην ανάγκη τους για μια δουλειά και μας ξεφτιλίζουν. Γιατί ακόμη τους ζητωκραυγάζουμε, περιμένοντας να φτιάξουν ένα μέλλον για τα παιδιά μας. Και βέβαια φταίμε όλοι οι μπλόγκερς που κάνουμε τον διαχωρισμό των ακραίων. Οι καλοί και οι ακροδεξιοί της Χρυσής Αυγής. Λες και οι ακροαριστεροί δεν είναι ακραίοι, λόγω ιδεολογίας και πεποιθήσεως. Και οι υπόλοιποι που υποστηρίζουν ανοιχτά κάποιο κόμμα περιμένοντας σα μαλάκες να 'ρθει ο σωτήρας να μας αλλάξει τα φωτά!
