Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Η πολιτική πρόταση των Οικολόγων Πράσινων


Ο διεθνούς φήμης ποιητής και συγγραφέας, κ. Νάνος Βαλαωρίτης και ο κ. Τάσος Κρομμύδας, μέλη του ελληνικού οικολογικού κόμματος μιλούν στο kathimerini.gr.

Της Μαρίας Σαραντοπούλου
m.sararantopoulou@kathimerini.gr

Οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις προβλέπουν είσοδο του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων στο κοινοβούλιο. Όμως, εκτός από την οικολογική συνείδηση που θα είχε να προσφέρει στη Βουλή, είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις υπόλοιπες πολιτικές προκλήσεις;

Ο διεθνώς αναγνωρισμένος ποιητής και συγγραφέας κ. Νάνος Βαλαωρίτης μιλά στο kathimerini.gr για την υποψηφιότητά του στο οικολογικό κόμμα στις εκλογές του 2007. Επίσης, ο κ. Τάσος Κρομμύδας, ηγετικό στέλεχος του κόμματος και υποψήφιος βουλευτής στις επικείμενες ευρωεκλογές παρουσιάζει τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων που θα υποστηρίξουν σε περίπτωση συμμετοχής στην ελληνική Βουλή, αλλά και το συνολικό πρόγραμμα του κόμματος.

Μετά τη διάλυση των Οικολόγων Εναλλακτικών το 1993 το πολιτικό σκηνικό στερήθηκε την έννοια της οικολογίας ως αυτόνομη πολιτική έκφραση, μέχρι το Δεκέμβριο του 2002, οπότε πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνδιάσκεψη του κόμματος Οικολόγοι Πράσινοι. Ηγετικό στέλεχος δεν υπάρχει, αλλά μια εξαμελής γραμματεία που αναδιαμορφώνεται κάθε δύο χρόνια, στην οποία συμμετέχει και ο κ. Κρομμύδας. Σύμφωνα με τον τελευταίο, «οι Πράσινοι δεν είναι συνέχεια των Εναλλακτικών, καθώς οι τελευταίοι δεν είχαν συγκεκριμένη οικολογική πολιτική, συμφωνημένο πρόγραμμα εφ' όλης της ύλης, ούτε οργανωτική δομή με καταστατικό».


Το ηγετικό μέλος των Οικολόγων Πράσινων και υποψήφιος βουλευτής για τις ευρωεκλογές, κ.Τάσος Κρομμύδας.

«Το ΣΥΡΙΖΑ δεν επέτρεπε την αυτονομία των Πράσινων»

Όσον αφορά στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν την είσοδο των Οικολόγων Πράσινων στους 300 της Βουλής, ο υποψήφιος βουλευτής κρίνει πως «ο λαός μάς στηρίζει, γιατί φέρνουμε τα ουσιώδη πολιτικά ζητήματα στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου». Παράλληλα, στο ζήτημα συνεργασίας ή και συγκυβέρνησης με άλλο κόμμα, οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είναι αρνητικοί, αλλά προς το παρόν το αποκλείουν. «Όσο δεν αλλάζουν τα δείγματα γραφής και οι προγραμματικές θέσεις των κομμάτων είναι δύσκολο να στηρίξουμε κάποιο κόμμα. Αυτή τη στιγμή, κανένα κόμμα δεν είναι έτοιμο για αλλαγές», αναφέρει ο κ. Κρομμύδας.

Ειδικότερα, στις φήμες που έβλεπαν πιθανή συνένωση των Οικολόγων Πράσινων με το ΣΥΡΙΖΑ μετά την πρόταση συνεργασίας από το τελευταίο το 2007, ο ίδιος τονίζει πως «το ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να μας εντάξει στις εκλογικές τακτικές και στρατηγικές του, χωρίς να επιτρέπει την αυτονομία των Πράσινων».

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πρόσφατη εκδήλωσή τους για την παρουσίαση των υποψηφίων των Οικολόγων Πράσινων για τις ευρωεκλογές, οι προσκεκλημένοι ομιλητές προέρχονταν από αριστερούς και αριστερίστικους κομματικούς σχηματισμούς, ενώ απουσίαζαν εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ. Το γεγονός αυτό γεννά ερωτηματικά, μήπως το «Πράσινο» του ονόματος του κόμματος κρύβει και πολιτικό χρωματισμό.

Σύμφωνα με τον κ. Κρομμύδα «έχουμε τεράστιο χάσμα από το ΛΑΟΣ», αλλά σχετικά με το κυβερνών κόμμα επισημαίνει πως είχε αποσταλεί πρόσκληση για την εκδήλωση. Για τις αριστερές ιδέες των Οικολόγων υπογραμμίζει ότι «αν η κοινωνική ελευθερία που υποστηρίζουμε είναι προνόμιο της Αριστεράς, τότε ναι. Αλλά οι υπόλοιποι στόχοι μας διαφέρουν».

Βασικές θέσεις

Στη Βουλή θα ακούγαμε τους Οικολόγους Πράσινους να φωνάζουν για απεξάρτηση από το λιγνίτη και το μαζούτ στην ηλεκτροπαραγωγή, προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και εξοικονόμηση ενέργειας με έμφαση στα κτίρια, ώστε να παράγουν όση ενέργεια καταναλώνουν, όπως πρόκειται να συμβεί στη Μεγάλη Βρετανία και την Ισπανία.

Για τους Οικολόγους Πράσινους κάτι τέτοιο είναι εφικτό, παρά τους ελλιπείς πόρους της χώρας μας. Όπως αναφέρει, ο κ. Κρομμύδας «κονδύλια για το σιδηρόδρομο και την ανακύκλωση αλλάζουν προορισμό, ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το περιβάλλον». Συνάμα, δηλώνει πως «τα χρήματα που επενδύονται στο πετρέλαιο θα μπορούσαν να δίδονται στα φτωχά νοικοκυριά, ώστε να αναβαθμιστεί η ενεργειακή συμπεριφορά των κτιρίων». Γίνεται, δηλαδή, λόγος για επίδομα μόνωσης και όχι θέρμανσης.



Επιπλέον, στα βασικά αιτήματα του κόμματος ανήκουν η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με βασικό κριτήριο την περιβαλλοντική και κοινωνική τους συνεισφορά και η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος προς κοινωνική και περιβαλλοντική κατεύθυνση μέσα από τη μείωση των φόρων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Στόχος των Οικολόγων Πράσινων είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας μέσα από την κατοχύρωση ελάχιστου εγγυημένου «εισοδήματος του πολίτη», την ανάπτυξη σε μεγάλη κλίμακα πράσινων δραστηριοτήτων έντασης εργασίας, την ενίσχυση της επιστροφής στην ύπαιθρο, τη μείωση του χρόνου εργασίας και την προστασία ειδικών κατηγοριών πολιτών.

Εκτός από τα περιβαλλοντικά ζητήματα, που φαίνονται ειδήμονες, πρωταρχικό μέλημα των Οικολόγων Πράσινων είναι η ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για την παιδεία. Προτείνουν εναλλακτικό σχολείο που προάγει την κοινωνική υπευθυνότητα, την πολυπολιτισμικότητα και διατήρηση της αυτονομίας του πανεπιστημίου και του δημόσιου χαρακτήρα του.

Επιπροσθέτως, σχετικά με τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα στα πανεπιστήμια ο κ. Κρομμύδας και το κόμμα του, καταδικάζουν κάθε μορφή βίας και ζητούν «εκσυγχρονισμό της αστυνομίας», ενώ μιλούν για «εσφαλμένους κυβερνητικούς χειρισμούς».

«Οι Πράσινοι πρέπει να προσέξουν το χειρισμό των εσωτερικών τους θεμάτων»

Στο εκλογικό ψηφοδέλτιο Επικρατείας του 2007 συναντάται και το όνομα του διάσημου ποιητή, συγγραφέα και μέλους του κόμματος, κ. Νάνου Βαλαωρίτη, ο οποίος με εναλλακτικό τρόπο μιλά για αυτήν την υποψηφιότητά του.

Αποφάσισε να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων μετά τις πυρκαγιές που μάστισαν τη χώρα το καλοκαίρι του 2007, οπότε ο κ. Βαλαωρίτης έγινε «έξω φρενών με την αδράνεια του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει την καταστροφή», όπως τονίζει.


Ο σπουδαίος ποιητής, συγγραφέας και μέλος των Οικολόγων Πράσινων, κ. Νάνος Βαλαωρίτης.

Ο ίδιος, απογοητευμένος από την παρούσα πολιτική σκηνή, που φράζει την επέκταση της οικολογικής συνείδησης, δηλώνει πως «λείπει απολύτως η οικολογική συνείδηση από την κυβέρνηση και τους Έλληνες βουλευτές. Βλέπουν ότι η μόδα τώρα είναι η οικολογία και την επικαλούνται χωρίς περαιτέρω εφαρμογή».

Καυστικός ήταν σχετικά με τα πολιτικά κόμματα ακόμα και τα οικολογικά, τα οποία δε μπορούν να ξεφύγουν από τη διαστροφή της εξουσίας. Πάντως, ευμενώς διάκειται απέναντι στους Οικολόγους Πράσινους, οι οποίοι θεωρεί πως «πρέπει να στηριχθούν από προσωπικότητες με κύρος, καθώς αποτελούνται κυρίως από νέους ακτιβιστές».

Συνάμα, επισημαίνει ότι «το πρόγραμμα και οι δηλώσεις τους είναι ορθές, όμως ο κίνδυνος είναι πώς θα τους χρησιμοποιήσουν τα άλλα κόμματα για να κερδίσουν ψήφους και κυρίως πώς θα χειριστούν τα εσωτερικά τους ζητήματα», ενώ είναι αντίθετος σε κάθε πολιτικό χρωματισμό του κόμματος. Επίσης, υπογραμμίζει ότι «τα αριστερά και κεντροδεξιά κόμματα ήταν πάντα πιο ανοιχτά στην οικολογία».

«Αναποτελεσματική η βία των νέων»

Παραμένοντας αισιόδοξος για τη νέα γενιά σημειώνει πως «πρέπει να δημιουργηθεί οικολογική συνείδηση ξεκινώντας από την παιδεία, τα άρθρα και τις σημαίνουσες προσωπικότητες. Αν οι νέοι παύσουν να σπάνε βιτρίνες και να κάνουν πορείες, αλλά ασχοληθούν ενεργά με το κίνημα της οικολογίας θα πλουτίσουν πνευματικά. Αν η ανησυχία που εκφράζουν -η οποία είναι υποσυνείδητα μεταδόσιμη σύμφωνα με τον Φρόιντ- διοχετευτεί προς τη σωστή κατεύθυνση, τότε μπορεί να δημιουργηθεί συνείδηση».

Παρόλο που η ελληνική κοινωνία δεν έχει συμφιλιωθεί ουσιαστικά με την ιδέα της οικολογίας, ο ποιητής κρίνει ότι «σε κάθε χώρα υπάρχει το περιθώριο ανάπτυξης της οικολογίας. Πριν από 30 χρόνια ήταν ουτοπικό. Οι κοινωνίες έχουν αλλάξει και με την επιβολή νέων νόμων ή και με επαναστάσεις -μην ξεχνάμε ότι και η δημοκρατία έτσι γεννήθηκε- μπορεί να εξαπλωθεί η οικολογική ιδέα».

Στην Ευρώπη η οικολογική ιδέα είναι ιδιαίτερα προωθημένη. Το Ευρωπαϊκό Πράσινο κόμμα λειτουργεί υπό τη μορφή μιας ομοσπονδίας των Πράσινων Κομμάτων στην Ευρώπη. Μέλος του είναι και οι Οικολόγοι Πράσινοι της Ελλάδας, ενώ υφίστανται οι Πράσινοι της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Τσεχίας, της Σκωτίας, το κυπριακό Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, το Πράσινο κόμμα και η Ένωση της Φινλανδίας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι προσφέρουν μία περιβαλλοντική οπτική στα πολιτικά ζητήματα. Μεγάλο είναι το ποσοστό των απηυδισμένων ψηφοφόρων που φαίνεται να στρέφεται στο «πράσινο» κόμμα, όχι μόνο λόγω της οικολογικής προσέγγισης, αλλά κυρίως για να εισχωρήσει στη Βουλή και να δώσει το σήμα για άμεσες μεταρρυθμίσεις στην επόμενη κυβέρνηση.

www.kathimerini.gr