Φωτομόλυνση και οι επιπτώσεις της στο ζωικό βασίλειο

Κείμενο: Κώστας Μαυραγάνης Φωτογραφία: Flickr 1, 2, 3, 4 Ένα από τα κακά παράγωγα του ανθρωπίνου πολιτισμού το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ κοινό είναι η λεγόμενη φωτομόλυνση: η υπέρμετρη παρουσία πηγών φωτός, η οποία επηρεάζει το περιβάλλον, αρκετές φορές με αρνητικό τρόπο. Μια πρόσφατη έρευνα η οποία διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν, (ΗΠΑ) δείχνει ότι η αντανάκλαση του φωτός πάνω στις επιφάνειες δρόμων και κτιρίων με μεγάλες γυάλινες επιφάνειες έχει καταστροφικές επιδράσεις στις συμπεριφορές κάποιων ζωικών ειδών, καθώς τις «παραπλανά», με αποτέλεσμα να προχωρούν σε «επικίνδυνες» δραστηριότητες. Πιο συγκεκριμένα, είναι πολλά τα είδη ζώων (ειδικότερα πουλιών, ερπετών και εντόμων) τα οποία επιλέγουν κυνηγότοπους και χώρους αναπαραγωγής αναλόγως του φωτός που αντιλαμβάνονται. Όταν αυτή η αντίληψη του φωτός διαστρεβλώνεται από τον ανθρώπινο παράγοντα, παρατηρούνται περιστατικά με χελώνες να κατευθύνονται προς πυκνοκατοικημένες περιοχές (οι νεογέννητες θαλάσσιες χελώνες γενικότερα χρησιμοποιούν το φεγγαρόφως για τον προσανατολισμό τους όταν προσπαθούν να βρούνε το δρόμο για τη θάλασσα), καθώς και με έντομα να πέφτουν κατά εκατοντάδες πάνω σε επιφάνειες τις οποίες αντιλαμβάνονται ως υδάτινες ενώ στην πραγματικότητα είναι αυτοκίνητα ή παράθυρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν μετά να βρουν το δρόμο για τους πραγματικούς βιοτόπους τους. η συνέχεια εδώ