Φίλοι και φίλες της ΕΡΑ ΣΠΟΡ στην Ελλάδα και το εξωτερικό τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008 διέκοψαν βίαια το τιτάνιο έργο που είχε ξεκινήσει το blog. Δηλαδή το Mega υπουργικό Review το οποίο σκοπό είχε και έχει να περάσει από την ψιλή σίτα της κριτικής τα μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή με σκοπό να τα βοηθήσει να αποδόσουν καλύτερα. Κατόπιν ακολούθησε ο ανασχηματισμός οπότε είμαστε αναγκασμένοι να κλείσουμε τον πρώτο κύκλο κάπου εδώ, να αναμένουμε τα πρώτα δείγματα έργου των υπουργών και να συνεχίσουμε.
Όμως, όμως επαναλαμβάνω, ο πρώτος κύκλος αυτός του αίματος δεν μπορεί να κλείσει χωρίς την αναφορά στον (δυστυχώς πρώην και εκτός κυβερνητικού σχήματος) Υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη. Άλλωστε στην δημοσκόπηση που διενεργήσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη στο Λεκανοπέδιο Αττικής, στο χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων και έξω από τρία μπουρδέλα της Αχαρνών με τίτλο ΠΟΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥ MEGA REVIEW από τους 100 συγγενείς και φίλους που ψήφισαν οι 25 ήτοι το 25 % ζήτησαν να είναι ο Μιχάλης (Μισέλ) Λιάπης.
Κυρίες και κύριοι, με δάκρυα στα μάτια, με μύξες στη μύτη, με τυρόπιτες στο στόμα, και το σκατό στον κώλο, ξεκινά όχι review, αλλά ύμνος στο έργο ενός μεγάλου άνδρα που έφυγε άδικα από την ζωή (μας). Αβάντι μαέστρο έναν καλαματιανό, ας αρχίσουν οι χοροί, ενός λεπτού σιγή, σηκωθείτε όλοι όρθιοι, παρουσιάστε αρμ, εφ όπλου λόγχη, κεφαλή δεξιά, με το ένα με το δύο με το τρία, ανάπαυση-προσοχή-μεταβολή, από τους παραγωγούς του Τέσσερεις Γάμοι Και Μιά Κηδεία, Η Μούμια Επιστρέφει και ο Ταμτάκος Στο Ναυτικό : Μιχάλης Λιάπης (R.I.P.).
Ο Μιχάλης Λιάπης δεν ήταν Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν ο ίδιος ο Πολιτισμός αυτοπροσώπως. Το έβλεπες αυτό στο πρόσωπο του, στις αέρινες κινήσεις του, στη μύτη του, στο πως διακριτικά έκλανε και έφτυνε τη ροχάλα του στη χαρτοπετσέτα. Ο Μιχάλης Λιάπης σημάδεψε με την παρουσία του αυτό το καίριο υπουργείο και γνώμη μας είναι ότι θα έπρεπε το υπουργείο αυτό να τιμητικά να κλείσει, να σφραγιστεί, να γίνει απογραφή και καταμέτρηση στα τασάκια, το χαρτί Α4 και το χαρτί υγείας και να στηθεί προτομή του Μισέλ στον ακάλυπτο.
Πολλά ήταν αυτά που είχε στο μυαλό του ο ξάδερφος του ανηψιού και δυστυχώς έμειναν στη μέση με την άκαρδη και άδικη αποπομπή του. Ήθελε να στήσει γωνιές βιβλίου σε στριπτιζάδικα και κωλόμπαρα, να διοργανώσει ποιητικές βραδιές στα ενδιάμεσα των προγραμμάτων των νυχτερινών κέντρων της Πειραιώς και Ιεράς Οδού, να κάνει εκθέσεις γλυπτικής και κεντήματος στη Λαχαναγορά του Ρέντη, να βγάλει την Άντζελα Δημητρίου από τα πατσατζίδικα και να βάλει τον Μπαχ και τον Σούμπερτ. Ήθελε να κάνει πολλά αλλά δεν τον άφησαν. Ήθελε και εκείνο το μελαχρινό το γκομενάκι που καμακώνει σε κείνο το βίντεο στο youtube.
Τύπος μπον βιβέρ, έξτρα λαρτζ, πάντα τρε σικ, καλοντυμένος, καλοχτενισμένος, καλοψημένος, ένας τζέντλεμαν, ένας σαβουάρ βίβρ, ένας πρετ α πορτέ, ένας σακ βουαγιάζ, ένας κομπινεζόν, ζαμπόν, καλτσόν, μπέικον, πιπεριά, ο ζεν πρεμιέ της πολιτικής, ο ζαν κλοντ βαντάμ του Πολιτισμού, ο ζαν κλοντ μπριαλί της Τέχνης, ο ζάο ζιγιάνγκ της Κουλτούρας, ο Άσος του Σοτοκάν Καράτε. Έφυγε και άφησε πίσω του ένα τεράστιο κενό μέσα στο οποίο βούτηξε ο μουνάκιας ο Ζαχόπουλος.
Από τα όσα σημαντικά άφησε πίσω του ως έργο, θα ξεχωρίσουμε το πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ύψους πέντε ευρώ και εικοσιδύο λεπτών το οποίο απέτρεψε τους βανδαλισμούς και τις φθορές στα μνημεία μας από τους άλουστους και άπλυτους αλητοτουρίστες. Ξεχωρίζουμε επίσης τις χιλιάδες πρεμιέρες κινηματογραφικών ταινιών που παρακολούθησε με πολύ καλά στατιστικά, κοιμήθηκε σε τριανταδύο, έφυγε στη μέση σε δεκαεφτά, σε είκοσι δεν κατάλαβε το τέλος ενώ βρήκε το δολοφόνο από την αρχή σε έξη.
Δεν άφησε μουσείο γιά μουσείο, έκθεση γιά έκθεση, απονομή γιά απονομή, μέχρι και το στέμα στη νικήτρια έδωσε στα Καλλιστεία Τραβεστί, ενώ αξέχαστη θα μας μείνει η εικόνα του πάνω στο γάιδαρο καβάλα στη Ρόδο μαζί με την Βασίλισσα της Ισπανίας.
Ήταν άδικο, άδικο, άδικο ...
Όμως, όμως επαναλαμβάνω, ο πρώτος κύκλος αυτός του αίματος δεν μπορεί να κλείσει χωρίς την αναφορά στον (δυστυχώς πρώην και εκτός κυβερνητικού σχήματος) Υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη. Άλλωστε στην δημοσκόπηση που διενεργήσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη στο Λεκανοπέδιο Αττικής, στο χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων και έξω από τρία μπουρδέλα της Αχαρνών με τίτλο ΠΟΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥ MEGA REVIEW από τους 100 συγγενείς και φίλους που ψήφισαν οι 25 ήτοι το 25 % ζήτησαν να είναι ο Μιχάλης (Μισέλ) Λιάπης.
Κυρίες και κύριοι, με δάκρυα στα μάτια, με μύξες στη μύτη, με τυρόπιτες στο στόμα, και το σκατό στον κώλο, ξεκινά όχι review, αλλά ύμνος στο έργο ενός μεγάλου άνδρα που έφυγε άδικα από την ζωή (μας). Αβάντι μαέστρο έναν καλαματιανό, ας αρχίσουν οι χοροί, ενός λεπτού σιγή, σηκωθείτε όλοι όρθιοι, παρουσιάστε αρμ, εφ όπλου λόγχη, κεφαλή δεξιά, με το ένα με το δύο με το τρία, ανάπαυση-προσοχή-μεταβολή, από τους παραγωγούς του Τέσσερεις Γάμοι Και Μιά Κηδεία, Η Μούμια Επιστρέφει και ο Ταμτάκος Στο Ναυτικό : Μιχάλης Λιάπης (R.I.P.).
Ο Μιχάλης Λιάπης δεν ήταν Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν ο ίδιος ο Πολιτισμός αυτοπροσώπως. Το έβλεπες αυτό στο πρόσωπο του, στις αέρινες κινήσεις του, στη μύτη του, στο πως διακριτικά έκλανε και έφτυνε τη ροχάλα του στη χαρτοπετσέτα. Ο Μιχάλης Λιάπης σημάδεψε με την παρουσία του αυτό το καίριο υπουργείο και γνώμη μας είναι ότι θα έπρεπε το υπουργείο αυτό να τιμητικά να κλείσει, να σφραγιστεί, να γίνει απογραφή και καταμέτρηση στα τασάκια, το χαρτί Α4 και το χαρτί υγείας και να στηθεί προτομή του Μισέλ στον ακάλυπτο.
Πολλά ήταν αυτά που είχε στο μυαλό του ο ξάδερφος του ανηψιού και δυστυχώς έμειναν στη μέση με την άκαρδη και άδικη αποπομπή του. Ήθελε να στήσει γωνιές βιβλίου σε στριπτιζάδικα και κωλόμπαρα, να διοργανώσει ποιητικές βραδιές στα ενδιάμεσα των προγραμμάτων των νυχτερινών κέντρων της Πειραιώς και Ιεράς Οδού, να κάνει εκθέσεις γλυπτικής και κεντήματος στη Λαχαναγορά του Ρέντη, να βγάλει την Άντζελα Δημητρίου από τα πατσατζίδικα και να βάλει τον Μπαχ και τον Σούμπερτ. Ήθελε να κάνει πολλά αλλά δεν τον άφησαν. Ήθελε και εκείνο το μελαχρινό το γκομενάκι που καμακώνει σε κείνο το βίντεο στο youtube.
Τύπος μπον βιβέρ, έξτρα λαρτζ, πάντα τρε σικ, καλοντυμένος, καλοχτενισμένος, καλοψημένος, ένας τζέντλεμαν, ένας σαβουάρ βίβρ, ένας πρετ α πορτέ, ένας σακ βουαγιάζ, ένας κομπινεζόν, ζαμπόν, καλτσόν, μπέικον, πιπεριά, ο ζεν πρεμιέ της πολιτικής, ο ζαν κλοντ βαντάμ του Πολιτισμού, ο ζαν κλοντ μπριαλί της Τέχνης, ο ζάο ζιγιάνγκ της Κουλτούρας, ο Άσος του Σοτοκάν Καράτε. Έφυγε και άφησε πίσω του ένα τεράστιο κενό μέσα στο οποίο βούτηξε ο μουνάκιας ο Ζαχόπουλος.
Από τα όσα σημαντικά άφησε πίσω του ως έργο, θα ξεχωρίσουμε το πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ύψους πέντε ευρώ και εικοσιδύο λεπτών το οποίο απέτρεψε τους βανδαλισμούς και τις φθορές στα μνημεία μας από τους άλουστους και άπλυτους αλητοτουρίστες. Ξεχωρίζουμε επίσης τις χιλιάδες πρεμιέρες κινηματογραφικών ταινιών που παρακολούθησε με πολύ καλά στατιστικά, κοιμήθηκε σε τριανταδύο, έφυγε στη μέση σε δεκαεφτά, σε είκοσι δεν κατάλαβε το τέλος ενώ βρήκε το δολοφόνο από την αρχή σε έξη.
Δεν άφησε μουσείο γιά μουσείο, έκθεση γιά έκθεση, απονομή γιά απονομή, μέχρι και το στέμα στη νικήτρια έδωσε στα Καλλιστεία Τραβεστί, ενώ αξέχαστη θα μας μείνει η εικόνα του πάνω στο γάιδαρο καβάλα στη Ρόδο μαζί με την Βασίλισσα της Ισπανίας.
Ήταν άδικο, άδικο, άδικο ...
