Αν μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τα λίγα μέτρα που χωρίζουν το Ζάππειο από το Μέγαρο Μαξίμου με το Ελ Πάσο, τότε την Πέμπτη ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπανδρέου προσκάλεσε σε μονομαχία τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή , ωστόσο κανένας από τους δύο άνδρες δεν τράβηξε πιστόλι- για την ακρίβεια «πάγωσαν» το σκηνικό μια στιγμή πριν. Οι δύο αντίπαλοι γνωρίζουν πολύ καλά, όπως φάνηκε από τα λεγόμενά τους, ότι το πέρασμα («ελ πάσο» στα ισπανικά) για τις κάλπες προϋποθέτει την επιβίωση από τα φαράγγια και τις ερήμους της οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης η οποία μόλις τους τελευταίους μήνες άρχισε να αποκτά μορφή στην Ελλάδα πότε με τα χαρακτηριστικά των εξεγερμένων μαθητών και φοιτητών, πότε των αγροτών, των χαμηλοσυνταξιούχων, των ανασφαλίστων, των απολυμένων του ομίλου Λαναρά. Γι΄ αυτό ο Πρωθυπουργός απηύθυνε στην ουσία έκκληση για κοινωνική ειρήνη ώστε να αποδώσει η στροφή που επιχειρεί στην οικονομία. Αλλά και ο κ. Παπανδρέου έθεσε ως προϋπόθεση για την υλοποίηση των δικών του προτάσεων την ενότητα της κοινωνίας και την ευρεία συμμαχία των παραγωγικών δυνάμεων, αφού όπως είπε «έχουμε μπει ανοχύρωτοι σε μια επερχόμενη διεθνή κρίση,με την έννοια ότι οι επιπτώσεις τώρα αγγίζουν την Ελλάδα».
Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, δηλαδή, όρισαν την οικονομία ως το πεδίο της αντιπαράθεσης και τοποθετούν τις δυνάμεις τους σε ευθεία διάταξη μάχης στο νέο τοπίο που διαμόρφωσαν οι παρεμβάσεις τους. Στα κόμματά τους πραγματοποιούνται συνεχείς συσκέψεις για τις εκλογές και προεργασία για τα ψηφοδέλτια, είτε των εθνικών εκλογών είτε των ευρωεκλογών. Οι βουλευτές τους οργώνουν την περιφέρεια.
O κ. Καραμανλής στο τηλεοπτικό του διάγγελμα άφησε να εννοηθεί ότι αν κλιμακωθούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα μελετήσει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, ζητώντας εμμέσως ήπια αντιπολίτευση. «Καμία οικονομική πολιτική,ειδικά στους δύσκολους σημερινούς καιρούς,δεν μπορεί να πετύχει από μόνη της. Απαιτείται ένα πολιτικο-κοινωνικό περιβάλλον που να ευνοεί τη συναίνεση,τουλάχιστον στα βασικά.Ενα περιβάλλον όπου οι κοινωνικές ομάδες στις όποιες διεκδικήσεις τους συνυπολογίζουν το κοινωνικό σύνολο.Οπου αποφεύγονται οι μετωπικές πολιτικές συγκρούσεις.Οπου δεν ισχύει το “όχι σε όλα”. Οπου δεν επιδιώκεται η δημιουργία κλίματος κοινωνικής αναταραχής» δήλωσε. Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ πρότεινε να γίνουν εκλογές τώρα ή το αργότερο ως τις ευρωεκλογές και συναινετική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2010, ώστε να μη διαταραχθεί η σταθερότητα. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι διχάζει την κοινωνία με τη νεοσυντηρητική της πολιτική και για πρώτη φορά έθεσε δίλημμα για τις εκλογές: «Τι προτιμάμε: να παραμείνουμε σε αυτήν την πορεία της αυτοκαταστροφής ή να πάμε σε εκλογές, για να αποκτήσουμε κυβέρνηση που βάζει στο επίκεντρο των επιλογών της τον άνθρωπο, τις ανάγκες των πολιτών, με σχέδιο, με αποφασιστικότητα, για να αναμετρηθούμε με τα προβλήματα;» ρώτησε.
Στο ΠαΣοΚ εκτιμούν ότι έπειτα από την εμφάνιση του κ. Καραμανλή έχει ανοίξει ο δρόμος για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, θα επιμείνουν ωστόσο στη δική τους ατζέντα με την ανάδειξη κυρίως θεμάτων της καθημερινότητας. Ο κ. Παπανδρέου, όπως προανήγγειλε στο Ζάππειο, θα παρουσιάσει το πολύ σε δύο εβδομάδες «επισήμως και με αναλυτικό τρόπο τους νέους εθνικούς στόχους, οι οποίοι θα κινητοποιήσουν τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου» ή, σύμφωνα με τους συνεργάτες του, το όραμά του για το μέλλον και την ανάπτυξη της χώρας.
Την ίδια περίοδο ο Πρωθυπουργός θα τηρεί ένα προσεκτικά σχεδιασμένο πρόγραμμα περιοδειών σε κρίσιμους νομούς για τη ΝΔ, με στόχο να αποκτήσει ξανά την επαφή του με κοινωνικά στρώματα που εμφανίζονται δυσαρεστημένα και έχουν γυρίσει την πλάτη στην κυβέρνηση. Παράλληλα η Ρηγίλλης ανασυντάσσεται, έχει βάλει σε «κομματική γυμναστική» όλον τον μηχανισμό και προχωρεί σε αλλαγές στελεχών, με πιο χαρακτηριστική την τοποθέτηση της κυρίας Φεβρωνίας Πατριανάκου στη θέση της γραμματέως Πολιτικού Σχεδιασμού. Βεβαίως έχει να αντιμετωπίσει την πίεση του κ. Γ.Καρατζαφέρη, ο οποίος προσεγγίζει πολιτευτές της ΝΔ σε όλη την Ελλάδα με σκοπό να πλαγιοκοπήσει τη ΝΔ και να «ψαρέψει» στους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της, προκαλώντας εκνευρισμό στο κυβερνητικό επιτελείο.
Ενας στους τέσσερις σε «περιβάλλον φτώχειας»
Το μάγμα που κοχλάζει στον κρατήρα της ελληνικής κοινωνίας, αναμειγνύοντας βίαια τα μεσαία με τα χαμηλά στρώματα, έχει καθηλώσει τα κόμματα της Αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, που έχουν χάσει τη δυνατότητα της παρέμβασής τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχασε το τρένο στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, βλέπει τα ποσοστά του να συρρικνώνονται και το ΚΚΕ τα δικά του να παραμένουν σταθερά, σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής έντασης που θυμίζει τις ανισότητες που υπήρχαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της VΡRC, το «περιβάλλον της φτώχειας» στην ελληνική κοινωνία, δηλαδή το ποσοστό του πληθυσμού που δεν μπορεί να κάνει διακοπές, να πληρώσει ενοίκια, λογαριασμούς, δάνεια ή να ανταποκριθεί σε μια έκτακτη ανάγκη αυξήθηκε μέσα σε έναν χρόνο κατά 6%- από 18%, ήτοι 1.590.305 άτομα το 2007, έφτασε το 24% το 2008, δηλαδή 2.120.406 άτομα. Θεωρητικά, ιδανικές συνθήκες για την Αριστερά...
Ακόμη πιο ιδανικές όμως είναι για τις ακραίες εκφράσεις της, όπως φανερώνει η επανεμφάνιση της τρομοκρατίας. Και μάλιστα νέων τρομοκρατικών ομάδων με μέλη οργισμένα, που διαθέτουν βαρύ οπλισμό και απειλούν με τυφλή βία. Η κοινωνική δυσαρέσκεια αλλά και τα γεγονότα που ακολούθησαν τον φόνο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έκαναν πιο εύκολη, σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, τη στρατολόγηση νέων μελών.
Η κυβέρνηση δέχεται έντονες εξωτερικές πιέσεις για να αντιμετωπίσει ένα φαινόμενο το οποίο μέχρι πρότινος αρνούνταν να αναγνωρίσει, βιώνοντας με κάθε επίθεση τους χειρότερους εφιάλτες της. Ακόμη και η τρομοκρατία να μην υπήρχε, η διάλυση της Αστυνομίας έχει πλήξει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών: δεν είχε ονομαστεί αδίκως (από τους ίδιους τους αστυνομικούς) η Παρασκευή «ημέρα ληστειών», λόγω των πολλών κρουσμάτων που σημειώνονται στο τέλος της (ολοένα και πιο δύσκολης) εβδομάδας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου