Ο πολιτικός κόσμος τραβάει προ το βάραθρο με τα μάτια κλειστά. Είναι τέτοια η παρασιτική του σήψη που δεν μπορεί να αντικρίσει ούτε τον γκρεμό της πτώσης του. Μάλιστα κάποιοι, όπως, οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, βλέπουν και ρόδινα όνειρα..
Όμως, τι θα μπορούσε να δει αυτός κόσμος ενός καθεστώτος ξοφλημένου; Τι θα μπορούσε να δει ένας κόσμος υποχείριο των «νταβάδων» και των πλανητικών κέντρων εξουσίας;
Βεβαίως, η πολιτική και ηθική ασημαντότητα αυτού του κόσμου και η δραματική βουλητική του ανεπάρκεια δεν οφείλονται στο προσωπικό ωροσκόπιο και τις ιδιότητες των ανθρώπων του. Αποτελούν το προϊόν της παρακμής και της σήψης του καθεστώτος που υπηρετούν.
Σήμερα οι προνομιούχες κοινωνικές τάξεις και οι πολιτικές και πνευματικές ελίτ της εξουσίας έχουν μετατραπεί σε παρασιτικές εκβλαστήσεις. Από οργανωτές της εθνικής ζωής που ήταν κάποτε, σήμερα αποτελούν τους μεταπράτες της πλανητικής ιμπεριαλιστικής εξουσίας, σε υπηρέτες των «νταβάδων»-παρασίτων και του διεθνών, χρηματιστηριακών (διεθνή παράσιτα) μηχανισμών.
Η «εθνική πολιτική» έχει καταλυθεί και οι ελίτ της πολιτικής και πνευματικής εξουσίας (δημοσιογραφικής, πανεπιστημιακής, κ.λπ) έχουν απογυμνωθεί παντελώς από τα διευθυντικά τους λειτουργήματα, έχουν απολέσει ολοκληρωτικά κάθε ίχνος της κοινωνικής και εθνικής αποστολής τους. Έχουν χάσει και τα πιο απλά ανακλαστικά απέναντι στα κοινωνικά γεγονότα, συνακόλουθα και απέναντι στην ικανότητα να σκέφτονται.
Γι’ αυτό δεν βλέπουμε καμία παραγωγή ιδεών, καμία σύγκρουση και αντιπαράθεση πραγματικά πολιτική. Μόνο σκυλοκαβγάδες, αναμασήματα πολιτικών και ηθικών σπερμολογιών, πνιγηρές αναθυμιάσεις σκανδαλολογίας, εκλογολογίας και διαδοχολογίας, αστυνομικά σενέρια πάσης φύσεως και προπάντων παιχνίδια των «νταβάδων», των κομματικών κλικών και των ποικίλων «παπαγάλων».
Εδώ ο κόσμος χάνεται, επελαύνει η καταστροφική κρίση, ο κόσμος βοά και βογκά από την πτώχευση, την ανέχεια, τη δυστυχία, τις συμφορές και τους μεγάλους κινδύνους που έρχονται (οικονομικούς, κοινωνικούς, εθνικούς) και για τα κόμματα και τις ελίτ της εξουσίας πέρα βρέχει. Τίποτα δεν έχουν να πουν πάνω στο ζοφερό σήμερα και ακόμα πιο εφιαλτικό αύριο. Το μόνο πρόβλημά τους είναι η μεγάλη απάτη των εκλογών, τα σενάρια και η αφόρητη εκλογολογία, τα βρώμικα πολιτικά παιχνίδια των «νταβάδων» και των κομματικών κλικών, οι διαδοχές και οι «παρελάσεις» των πολιτικών απατεώνων που γυρνάνε με τη ρόμπα του πολιτικού και ηθικού εισαγγελέα…
Βομβαρδίζεται το πολιτικό μας τοπίο, μέσω του δικτατορικού, φαιού θεάματος, από αποτυχημένους «μισθοφόρους» των «νταβάδων», οι οποίοι προβάλλονται αφηνιασμένα σαν «φορείς» νέων ρηξικέλευθων ιδεών: Όλα τα μπαγιάτικα κλισέ της πολιτικής απάτης, πεπαλαιωμένα και χιλιοειπωμένα, προβάλλονται σαν «νέες ιδέες».
Ασχολούμαστε και προβάλλουμε τις πολιτικές αναθυμιάσεις των Τατούληδων, των Τσίπριδων και των λοιπών «παπαγάλων» των «νταβάδων», σαν «ευαγγέλιο» σωτηρίας. Τέτοιος ιδεολογικός, πολιτικός και ηθικός ξεπεσμός…
Αναμένουμε, με το δάκτυλο στη σκανδάλη, το τι θα πει τάδε ή ο δείνα για να κατασκευάσουμε τα επιθυμητά, στους «νταβάδες», σενάρια. Τέτοια καταθλιπτική πολιτική κενότητα, αλλά και λακέδικη ψυχολογία…
Φυσικά, αν εξετάσει κανείς τις μπούρδες του Τατούλη και των άλλων φερέφωνων των «νταβάδων» (εγχώριων και Αμερικανών), θα αντιληφθεί πολλά, αν δεν έχει απολέσει εντελώς την ικανότητα να σκέφτεται.
Θα αντιληφθεί, ότι όλοι αυτοί οι Τατούληδες, προωθούν τα παιχνίδια και τους σχεδιασμούς των «νταβάδων», μακιγιαρισμένα με τα χρώματα μιας αχαλίνωτης και κατάπτυστης πολιτικής ηθικολογίας.
Αν αφαιρέσει κανείς, π.χ. από τις φλυαρίες του Τατούλη, που ούτε λίγο, ούτε πολύ, προβάλλεται σαν ο νέος Μωυσής, τις ηθικές ρητορείες θα μείνει ατόφιο το σχέδιο που προωθείται σήμερα από τους Αμερικανούς και τους μεταπράτες «νταβάδες» της Ελλάδας.
Η ουσία των λόγων, αυτού του προφήτη της πολιτικής «εξυγίανσης» (άλλος Μητσοτάκης), συμπυκνώνεται στα εξής:
α). «Ανανέωση» της πολιτικής ζωής, μέσα από νέες πολιτικές συνθέσεις. Δηλαδή αναπαλαίωση της πολιτικής, μέσα από την ανακύκλωση των υλικών της!!!
β). Η «ανανέωση» αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από πλατιές πολιτικές συναινέσεις, μέσα δηλαδή από μια διαδικασία πολυδιάσπασης η οποία θα κρυσταλλωθεί σε νέα πολιτικά σχήματα.
γ). Αυτή η πλατιά συναίνεση είναι άκρως απαραίτητη, μας λέει ο «προφήτης», για να αναλάβει το έργο ριζικών και καταλυτικών «αναδιαρθρώσεων» και «μεταρρυθμίσεων», δίχως το «φόβο» του κομματικού κόστους. Οικουμενικά, δηλαδή πολιτικά σχήματα «έκτακτης ανάγκης» γιατί κανένα κόμμα δεν μπορεί από μόνο του να αντιμετωπίσει την κρίσιμη κατάσταση. Κοινοβουλευτική δικτατορία προτείνει ο Τατούλης…
Επάνω σε αυτό έχουμε γράψει σε άλλα κείμενά μας.
δ). Τέλος, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, ο Τατούλης ξεκαθαρίζει: ΟΧΙ συγκυβέρνηση (συναίνεση) Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Αλλά συναινετικά σχήματα (συγκυβέρνηση) πλατύτερη!!!
Και εδώ αποκαλύπτεται. Για να υπάρξουν αυτά προαπαιτείται η διάσπαση της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι και ο πραγματικός στόχος των Αμερικανών και των «νταβάδων». Πολυδιάσπαση και κατασκευές κομμάτων προτεκτοράτων.
Η συναίνεση και η οικουμενική συγκυβέρνηση, λέγεται καθαρά από τον Τατούλη, περνάει μέσα από τη διάσπαση των δύο μεγάλων κομμάτων και των παραμερισμό του Καραμανλή, του Γιωργάκη και άλλων.
Να, γιατί ο Τατούλης διαφημίζεται λυσσωδώς από τα προπαγανδιστικά Μαντεία του καθεστώτος και προβάλλεται σαν ο νέος Μωυσής.
Εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία: αυτό που απαιτούν οι «νταβάδες»…
http://www.resaltomag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου