Το απόλυτο αίσχος. Δεν ξέρω που φτάσαμε πλέον. Ίσως ο George Clooney να ζηλεύει τον George Papandreou για τις υποκριτικές του ικανότητες, αλλά κατανοήστε κάτι. Παρόμοιοι βουτυρομπεμπέδες που μεγάλωσαν στην αγκαλιά της μαμάς και είχαν ως χόμπυ τους το πατινάζ, το μπαλέτο, και την ολυμπιακή ποδηλασία, (τούμπα κατά την οποία δεν έκλαψε) δεν απέκτησαν ποτέ τους αντοχή στον "κακό" αέρα με τα ίχνη χημικών, καθώς ξάπλωναν τη νύχτα πλάι στον απιονιστή που καθάριζε τον αέρα του πολιτικού τους μέλλοντος.Και κάπου εκεί, πλάι στους αγρότες, χύθηκε το δάκρυ. Αυτό που ίσως σημαίνει την ευτυχία για τον επικείμενο θρίαμβο, για την αναρρίχηση στον πρωθυπουργία...
Το δάκρυ...
Συμβολισμός αρχής και τέλους στην Ελλάδα. Ας θυμηθούμε..
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου