Δημοσιογράφοι VS bloggers;;;

Απο το http://www.kolonaki-press.com/

Δημοσιογράφοι εναντίον bloggers και bloggers εναντίον δημοσιογράφων; Ή μήπως mediaκά συστήματα, υποσυστήματα και «γκρουπούσκουλα» εναντίον του διαδικτυακών εκφράσεων και εκδηλώσεων; Ή μήπως δημοσιογράφοι εναντίον δημοσιογράφων, δηλαδή bloggers εναντίον bloggers;

Μήπως κάποιοι θεωρώντας ότι λειτουργούν εκ του ασφαλούς επιδιώκουν να μετατρέψουν την εγχώρια αγορά του διαδικτύου σε ζούγκλα. Ποιοι φοβούνται τα blogs; Τα blogs είναι η ανεξάρτητη δημοσιογραφία που οι σύγχρονοι μηχανισμοί ιδεολογικού ελέγχου αντιμετωπίζουν με φόβο ή μήπως οι «άρχοντες» της ενημέρωσης φοβούνται την μετεξέλιξή των μη ελεγχόμενων portals που προσφέρουν ενημέρωση σε σοβαρούς εμπορικούς ανταγωνιστές; Ποιοι προσπαθούν να ελέγξουν από τώρα την mediaκή αγορά του μέλλοντος;

Το πλαίσιο

Δεν είναι λίγοι οι μεγαλο-δημοσιογράφοι οι οποίοι τελευταία ανακάλυψαν το διαδίκτυο. Είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουν το διαδίκτυο σαν ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας ιδιαίτερα τώρα που οι κυκλοφορίες των εφημερίδων παρουσιάζουν υποχώρηση, ενώ μεγάλη είναι η συζήτηση για την διαφήμιση στην τηλεόραση, εν μέσω οικονομικής κρίσης και προ των πυλών της οικονομικής ύφεσης.

Από την άλλη μετά το ξέσπασμα της υπόθεσης με το blog press-gr.blogspot.com και την εμπλοκή της ΕΛ.ΑΣ., τα blogs στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται τουλάχιστον με καχυποψία από συγκεκριμένους κύκλους.

Σχεδόν ταυτόχρονα, όμως, κάποιοι γνωστοί δημοσιογράφοι δημιούργησαν portals. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι εκείνο του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου με το zougla.gr και ο Γιώργος Τράγκας το tragasnet.gr.

Τι συμβαίνει, όμως, όταν επώνυμα ειδησεογραφικά sites ξεκινούν πόλεμο ενάντια σε γνωστά blogs, κατονομάζουν τους «γνωστούς – αγνώστους» bloggers και χρησιμοποιούν ακόμη και ακατάσχετο υβρεολόγιο εναντίον των … δήθεν ανταγωνιστών τους. Βέβαια στο ελληνικά media εσχάτως έχει γίνει συνήθεια ακόμη και προσωπικές διαφορές να λύνονται μέσα από τα media και έτσι οι δημοσιογράφοι σε πολλές περιπτώσεις να γίνονται … θέμα, είτε για λόγους αυτοδιαφήμισης, είτε για λόγους προσωπικής εμπάθειας.

Όμως, άλλο τα blogs και άλλο τα ενημερωμένα sites. Αλλά τι λέμε τώρα; Ακόμη και κάποιοι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα αδυνατούν να διακρίνουν τις διαφορές των sites από τα blogs. Για παράδειγμα πόσες φορές στην τηλεόραση δεν είδαμε τηλεοπτικούς «αστέρες» ή δημοσιογράφους να αναφέρουν το Kolonaki-Press ως blog.

Στην νέα εποχή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν είναι μόνο οι εφημερίδες, οι περιοδικές εκδόσεις, η τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Η ενημέρωση δεν περιορίζεται στο χαρτί ή στον τηλεοπτικό δέκτη. Οι σοβαροί οργανισμοί πραγματοποίησαν νωρίς – νωρίς τα πρώτα τους βήματα στο διαδίκτυο. Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή Επικοινωνίας είναι, επίσης, οι διαδικτυακές εφημερίδες και τα διαδικτυακά περιοδικά και φυσικά όσα έχουν υιοθετήσει με «θρησκευτική ευλάβεια» τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Μόνο που κάποιοι βιάζονται να μεταφέρουν την δική τους αντίληψη για τη δημοσιογραφία στον χώρο του διαδικτύου, τον οποίο όσο και η αγορά δυσκολεύεται στην «προϊστορική» του ακόμη περίοδο να ρυθμίσει ή να ελέγξει. Λογικό!

Τα επώνυμα sites βάζουν την δική τους σφραγίδα στην ενημέρωση και κρίνονται από το αναγνωστικό τους κοινό. Τι συμβαίνει, όμως, όταν το διαδίκτυο γίνεται πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών; Τα blogs τυπικά και στις περισσότερες των περιπτώσεων στην Ελλάδα είναι ανώνυμοι ιστότοποι, οι οποίοι πρέπει να λειτουργούν μέσα σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας και τους οποίους μπορεί κανείς με μηδενικό κόστος να δημιουργήσει μέσα σε χρονικό διάστημα 5 λεπτών, να εκθέσει τις απόψεις του, αλλά ακόμη να διολισθήσει σε παραβατικές συμπεριφορές ή να συκοφαντήσει. Στις περισσότερες πάλι των περιπτώσεων επέρχεται η αυτοκάθαρση, μέσα στον «κόσμο του διαδικτύου» και κάποια blogs απορρίπτονται από την ίδια την «κοινότητα» των χρηστών.

Από την άλλη είναι θλιβερό ενημερωμένα sites να επιτίθενται σε bloggers με εκφράσεις όπως «λεχρίτες», «τσογλάνια», «παπαδοπουτάνες» και … άλλα τέτοια ωραία. Μα είναι ποτέ δυνατόν να εξομοιώνονται τα επώνυμα sites με ανώνυμα blogs; Και, όμως, είναι! Μα είναι ποτέ δυνατόν ένα σοβαρό site να αναπτύσσει ανταγωνιστική σχέση με κάποιον … αόρατο εχθρό; Και, όμως, είναι! Μα είναι ποτέ δυνατόν ένα επώνυμο site, με ταυτότητα, με ιδιοκτησιακό καθεστώς, με δημοσιογράφους και με δομή αξιοπρεπούς Μέσου να αντιμετωπίζει ως ανταγωνιστικό πόλο στον δρόμο προς τα κέρδη κάποιους bloggers; Και, όμως, είναι!

Γιατί, όμως, τέτοια εμπάθεια;

Χρήμα

Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, στο διαδίκτυο κάποιοι «μυρίζονται» χρήμα αποφασίζουν ξαφνικά να αναπτύξουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες στο internet και ορθώς πράττουν. Μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα. Ο καθένας μπορεί να επενδύσει τα χρήματά του εκεί όπου θεωρεί ότι θα έχει κέρδος. Από την άλλοι είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι υπερπροβεβλημένα πρόσωπα, στα οποία μάλιστα προσφέρει βήμα η τηλεόραση και γνωρίζουν τους μηχανισμούς της έμμεσης διαφήμισης ισχυρίζονται ότι «χωρίς να διαφημίσουν το προϊόν τους» και ενώ κάθε μέρα μιλούν για αυτό στην τηλεόραση έφτασαν στην επιτυχία. Αλλά για να έρθουμε στο θέμα μας, οι επιθέσεις, για παράδειγμα από την zougla προς το γνωστό blog troktiko.blogspot.com αποδίδονται, από την πλειοψηφία όσων παρακολουθούν τη διαμάχη, σε προσωπικές διαφορές μεταξύ κουμπάρων. Μήπως όμως, τα αίτια είναι βαθύτερα;

Αν κάποιος απευθυνθεί σε ανθρώπους που γνωρίζουν την διαφημιστική «πιάτσα» η οποία έχει να κάνει με το διαδίκτυο, θα διαπιστώσει ότι σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στο εξωτερικό, στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο, προς το παρόν τουλάχιστον, οι διαφημιστικές καμπάνιες να απευθυνθούν σε blogs. Όμως, οι συντελεστές κάποιων επιτυχημένων blogs, όπως για παράδειγμα το troktiko, πιθανότατα έχουν σχεδιάσει την εξέλιξη του ιστοχώρου τους σε επώνυμο portal. Καλώς να τους δεχτούμε ή απλά ας κάνουν ότι θέλουν. Το ήδη υπάρχον δημοσιογραφικό κατεστημένο το οποίο αποφάσισε να εμπλακεί στην γενικότερη υπόθεση που ονομάζεται διαδίκτυο αντιλαμβάνεται την δυναμική που προσφέρει η υψηλή επισκεψιμότητα των blogs. Η μετεξέλιξη ενός blog με τεράστια επισκεψιμότητα σε επώνυμο site θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στην πολύ σοβαρή υπόθεση του μοιράσματος της διαφημιστικής «πίτας». Κάποιοι έστω και αν είναι μεγάλοι σε ηλικία δεν είναι διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουν στο μέλλον, και ενώ η οικονομική ύφεση είναι σχεδόν αντιληπτή, τον κίνδυνο των διαφυγόντων κερδών. Οι ίδιοι φρόντισαν να δημιουργήσουν καλές ιστοσελίδες σε χρόνο ρεκόρ. Εξ’ άλλου υπάρχουν από πίσω τα συστήματα και τα υποσυστήματα, όπως επίσης και οι χρηματοδοτικές «καβάντζες». Το διαδίκτυο, όμως, είναι η επανάσταση της εποχής του και είναι πρώιμο κάποιοι να χρησιμοποιούν πρακτικές οι οποίες μέχρι σήμερα υπήρξαν αποτελεσματικές στο mediaκό σύστημα ή μέσα στο πεδίο της άσκησης της mediaκής εξουσίας η οποία υπόκειται σε συγκεκριμένα πολιτικο – εκδοτικά και οικονομικά συμφέροντα. Οι πρακτικές αυτές στο διαδίκτυο του μέλλοντος και να η αγορά ενεργοποιήσει με ορθολογικό τρόπο τους ρυθμιστικούς μηχανισμούς που θα αποφασίσει να χρησιμοποιήσει, θα θεωρηθούν ξεπερασμένες.

Η αγορά μπορεί να ρυθμίσει τους κανόνες της χρηματοδότησης των portals ή τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η διανομή της διαφήμισης. Κάποια στιγμή θα συμβεί και αυτό, όπως συνέβη παλαιότερα με το ραδιόφωνο και έτσι ισορρόπησαν τα δεδομένα. Όμως το περιεχόμενο του διαδικτύου δεν μπορεί να ελεγχθεί, διότι η χειραγώγηση χωρίς την χρήση ιδιότυπων και εξειδικευμένων κατασταλτικών μηχανισμών είναι σχεδόν αδύνατη. Ευτυχώς! Ακόμη …

Το οικονομικό – εκδοτικό σύμπλεγμα, πάντως σήμερα ανησυχεί! Διότι δεν έχει εντοπίσει ως άμεσο ανταγωνιστή κάποιον αντίπαλο οικονομικό – εκδοτικό πόλο, αλλά τις νέες και φρέσκιες και για αυτό το λόγο πιο ανθεκτικές δυνάμεις που έρχονται στο προσκήνιο εκμεταλλευόμενες τον νεοτερισμό και τις τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει το διαδίκτυο, τις οποίες, ωστόσο, αδυνατεί να ερμηνεύσει. Οι εφημερίδες, οι τηλεοπτικοί σταθμοί, τα ραδιόφωνα θα συνεχίσουν να προσφέρουν την ενημέρωση με τον τρόπο που την προσφέρουν. Όσοι εργαζόμαστε σε ΜΜΕ και ειδικά στις εφημερίδες το γνωρίζουμε αυτό. Ειδικά η εφημερίδα είναι «η πρώτη αγάπη και η παντοτινή». Ποιος, όμως, φανταζόταν πριν από μερικές δεκαετίες ότι το «χαζοκούτι», δηλαδή η τηλεόραση, θα ασκούσε την επιρροή που σήμερα ασκεί στις μάζες. Εκείνοι οι οποίοι είχαν αποφασίσει να εμπλακούν τότε δεν είχαν μαντικές ικανότητες. Είχαν, όμως, όραμα και κριτήριο. Σήμερα ένα άλλο χαζοκούτι έρχεται να κατακτήσει τη δική του θέση στην ιστορία των media. Ας κάνει ο καθένας την δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί και ας μην επιχειρεί, διότι είναι πολύ νωρίς, να ξεκαθαρίσει το τοπίο με χρεοκοπημένες πρακτικές, μόνο και μόνο επειδή ο χρόνος πιέζει. Αυτού του είδους το ξεκαθάρισμα είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Ευτυχώς! Για αυτό κύριοι αφήστε τους bloggers ήσυχους να κάνουν την δουλειά τους, ακόμη και υπάρχουν προσωπικοί λόγοι. Αν αποτύχουν θα έχουν απορριφθεί πρώτα από την «κοινότητα» …

Δημήτρης Μπεκιάρης