Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Η δική μας κρίση.




ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ



Έχω εδώ και καιρό μοιραστεί τις ανησυχίες μου για το μέλλον της χώρας στο πλαίσιο ενός δημόσιου, εντελώς ανοικτού διαλόγου. Σε ανύποπτους καιρούς μίλησα για τα βαθιά θεσμικά προβλήματα, για την κρίση του πολιτικού μας συστήματος και ασφαλώς για την κακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, η οποία ξεδιπλώνεται σήμερα σε όλο της το δυστυχές μεγαλείο.

Πριν από δύο χρόνια στη συζήτηση για τον προυπολογισμό του 2008 τόνισα σε κάθε κατεύθυνση την μεγάλη ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την μέγγενη του δημοσίου χρέους που πνίγει εμάς και επιβαρύνει ανυπολόγιστα τις επόμενες γενιές. Και μάλιστα είχα προτείνει να δημιουργηθεί και ένας κόμβος ενημέρωσης των Ελλήνων για την πορεία του δημόσιου χρέους προκειμένου και η κοινή γνώμη να ενημερώνεται/ αφυπνίζεται και να είναι εφικτός ένας συνεχής έλεγχος της πολιτικής ηγεσίας. Στα ίδια ζητήματα επανήλθα και στη συζήτηση του προυπολογισμού του 2009, τονίζοντας το ανεδαφικό των προβλέψεων και των δεσμεύσεων του. Επίσης, με παρέμβαση μου στην εφημερίδα "Ημερησία" είχα προτείνει από τον περασμένο Οκτώβριο σειρά μέτρων που έπρεπε άμεσα να αναλάβουμε, προκειμένου να οχυρωθούμε απέναντι σε όλα αυτά τα οικονομικά δεινά που φαίνονταν με βεβαιότητα ότι θα ακολουθούσαν. Δεν υπήρξα μάντης, ούτε προφήτης. Τα σκουπίδια ήταν για καιρό στιβαγμένα κάτω από το χαλί και ήλθε σήμετα η ώρα να βγουν με ορμή στην επιφάνεια, με τον κίνδυνο να μας πνίξουν όλους. Αυτό το άρθρο ήταν η διατύπωση του δικού μου προβληματισμού σε απάντηση της επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης να επιχειρεί να λύσει τα προβλήματα με παραπλανητικές ρητορείες περί "θωρακισμένης" ελληνικής οικονομίας.

Δυστυχώς, αφήσαμε να περάσει πολύτιμος χρόνος. Επαναφέρω ωστόσο τις προτάσεις μου, όχι επειδή επιχαίρω που επαληθεύομαι, αλλά κυρίως διότι πιστεύω ακράδαντα ότι οι πολιτικές μας πρέπει επιτέλους να ξεφύγουν από τους επικοινωνισμούς και τις μικροκομματικές λογικές. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τη χώρα και τους πολίτες από το διαφαινόμενο ναυάγιο.

Πρώτα και κύρια, πρέπει να μιλήσουμε με αλήθειες, έστω κι αν αυτές θα μας ζημιώσουν πολιτικά. Δεν είναι συμβατή με μια δημοκρατία η αποσιώπηση της πορείας των δημοσιονομικών του κράτους. Και μιλώ ασφαλώς για την απόφαση του Υπουργείου οικονομίας να δημοσιοποιεί τα στοιχεία για την πορεία των εσόδων όχι ανά μήνα, αλλά τρίμηνο, προκειμένου προφανώς να μην μας "στενοχωρεί" συχνά! Λες κι αν "στενοχωριόμαστε" κάθε τρίμηνο, θα πληρώσουμε λιγότερα σπασμένα! Το ίδιο ισχύει και για τον έλεγχο της πορείας των εξόδων. Ελήφθη πρόσφατα από την κυβέρνηση η δέσμευση για μείωση των δαπανών κατά 10%. Κάλλιστη η πρόθεση. Πλην όμως πρέπει να δημιουργηθεί ένας κόμβος προκειμένου να μπορεί ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα να παρακολουθεί την πορεία υλοποίησης αυτής της δέσμευσης σε μηνιαία βάση. Ο κόμβος αυτός μπορεί να στηθεί με λίγα χρήματα και μεγάλο spread διαδικτυακά. Ειδάλλως πολύ φοβούμαι ότι και αυτή η υπόσχεση θα έχει την τύχη μιας άλλης που είχε αναλάβει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για δραστική μείωση του δημόσιου χρέους. Αντ' αυτού, τα πέντε τελευταία χρόνια, το δημόσιο χρεός εκτοξεύτηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα.

Σε δεύτερο επίπεδο, τα μέτρα που θα λάβουμε πρέπει να είναι διαρθρωτικά και όχι ευκαιριακά. Αντί για εφάπαξ εισφορές των φορολογούμενων για να μαζέψει το κράτος χρήματα, ας δούμε επιτέλους με σοβαρότητα την περιστολή της τεράστιας κρατικής σπατάλης και τον εξορθολογισμό των δημόσιων δαπανών. Ας ξεκινήσουμε με τα χρυσοπληρωμένα συμβόλαια / πανάκριβες εξωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ και την κρατική πίττα διαφήμισης, που συντηρεί με δις δικά μας ευρώ τον μηχανισμό από τα διάφορα παπαγαλάκια -μισθοφόρους της κρατικής προπαγάνδας!

Σε τρίτο επίπεδο, πρέπει να βάλουμε φραγμό στη φοροδιαφυγή των ισχυρών. Έχω επανειλημμένως μιλήσει για τα δις ευρώ που έχουμε "χαρίσει" στους μεγαλοκαναλάρχες και τους γνωστούς εθνικούς μας προμηθευτές! Οι πρόσθετοι φόροι στους μικρομεσαίους αφενός θα ενισχύσουν την φοροδιαφυγή και την παραοικονομία και αφετέρου θα παραλύσουν την αγορά. Σε αυτό το σημείο πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε και στο τεράστιο ζήτημα της διάλυσης των μηχανισμών ελέγχου. Μακροπρόθεσμα, η αποκέντρωση αυτών των ελεγκτικών υπηρεσιών θα εξασφαλίσει την υγιή τους λειτουργία μακριά από κομματισμούς, που θρέφουν τη διαφθορά....εδώ



Δεν υπάρχουν σχόλια: