Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Η μπίλια στον Πατριωτισμό.

ΤΟΥ Γιάννη Παπαϊωάννου


Λαμβάνοντας υπόψη τόσο την προεκλογική εκστρατεία του Μ. Ομπαμα όσο και τα όσα έγιναν και γίνονται γύρω μας, τολμώ να πω ότι στην ρουλέτα των ιδεών αν είχα να ποντάρω θα πόνταρα στον πατριωτισμό.

Πάντα η Ιστορία ήταν μια μάχη ανάμεσα στην πρόοδο και την συντήρηση και αυτή η μάχη δεν θα τελειώσει ποτέ.

Οι τάσεις της κοινωνίας σήμερα.

Μια βαθιά συνειδητοποιημένα συντηρητική δύναμη που στοχεύει στην εναλλαγή της Εξουσίας από τα δυο μεγάλα κόμματα και στην συντήρηση του χρεοκοπημένου συστήματος μέσα από την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Ένα ΠΑΣΟΚ κακό αντίγραφο μιας κακίας Δεξιάς που βρίσκεται σε ευνοϊκό κλίμα για αυτό καθώς στηρίζεται από το σύστημα και το σύστημα στηρίζεται πάνω του για να σωθεί.

Ταυτόχρονα στηρίζει Καραμανλή μες την απελπισία…

Οι δυνάμεις της Αριστεράς με τις παραδοσιακές έννοιες θεωρούνται ήδη παρωχημένες και η ανάγκη για το αυτονόητο κυριάρχησε ήδη σε βάρος τους.

Οι δυνάμεις της προόδου αποτελούμενες από διάσπαρτους πολίτες σε όλα τα κόμματα στην κοινωνία και στους νέους.

Νέοι επιχειρηματίες νέοι άνθρωποι νέες γενιές συνειδητοποιημένες και προσανατολισμένες στο αυτονόητο, μακριά από χρεοκοπημένα διλλήματα και σε στάση αναμονής και κινητικότητας.

Κριτικάρουν μάλλον αρνητικά οποιαδήποτε κίνηση πολιτών ή πολιτικών που δεν καταφέρνει να κρύψει την προσωπική στρατηγική των μετεχόντων.

Δυνάμεις που δεν ζορίζονται ακόμη και στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης αρίστων από τα δυο μεγάλα κόμματα.

Δυνάμεις που πιστεύω ότι αναζητούν συνολικά τον απεγκλωβισμό της κοινωνίας από τις αυλές που στοίχειωσαν και κατέστρεψαν τον τόπο.

Παλιότερα είχα πει Οικονόμος Πατριωτισμός αντιλαμβανόμενος ίσως που πάει το πράγμα.

Η κρίση όμως περνά σε πολιτικό επίπεδο απειλώντας να εξαφανίσει συστήματα και δομές που το μόνο που κάνουν είναι να διαχειρίζονται την κρίση με γνώμονα το πολιτικό κόστους και την διατήρηση ή την άνοδο τους σε καρέκλες.

Σήμερα αφαιρώ τον όρο οικονομικός καθώς λειτουργεί πλέον περιοριστικά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο οικονομικός πατριωτισμός θα μας λείψει.

Άλλωστε τον είδαμε να εφαρμόζεται παντού ως «προστατευτισμός» και σήμερα ίσως ψάχνει να βρει πολιτική διέξοδο και νομιμοποίηση.

Ανόρθωση Λέει ο Βενιζέλος και Εθνικό σχέδιο.

Ενότητα συναίνεση λέει ο Καραμανλής

Ο Ανδρουλάκης κατηγορεί την μεγαλομετοχική ΕΕ ψυχανεμίζοντας ίσως που πάει το πράγμα.

Εκλογές ο Γιώργος Παπανδρέου διαβεβαιώνοντας τους Έλληνες ότι μπορούμε.

Στα τρία αυτά μηνύματα διακρίνεται ήδη ο Πατριωτισμός ενώ σε ένα ενυπάρχει και η προσωπική στρατηγική.

Μια ΕΕ στην οποία όσοι μπορούν εφαρμόζουν προστατευτικά μέτρα για τις επιχειρήσεις τους και ταυτόχρονα καταγγείλουν τον προστατευτισμό των άλλων.

Η Γαλλία πχ εφάρμοσε προστατευτισμό για της γαλλικές επιχειρήσεις και καταγγέλλει την Πολωνία και την Τσεχία γιατί τυχών προστατευτισμός εκεί θα πλήξει της Γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία που έχει παραμαγαζα και εκεί.

Η Ιστορία

Πριν από δυο περίπου αιώνες έγινε συνείδηση για του Έλληνες ότι μόνοι τους θα τα κατάφερναν το έπραξαν ενωθήκαν και βάδισαν προς την Επανάσταση και την ελευθερία.

Άνθρωποι νέοι ιδεολόγοι επιχειρηματίες που το υπάρχουν τότε σύστημα δεν τους κάλυπτε πια.

Ήταν Οι δυνάμεις της προόδου.

Σήμερα βρισκόμαστε σε αντίστοιχες συνθήκες. Είναι κοινή πεποίθηση ότι κομματικές δομές ως νέοι κοτζαμπάσηδες και τοπικοί προύχοντες τρέφονται με τις σάρκες της χωράς.

Μια χώρα που το ΑΕΠ της ανέβηκε συνολικά 30% τα τελευταία 10 χρονιά και είναι ακόμη χρεοκοπημένη.

Δεν έχω πρόθεση να προτείνω κάτι αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτό που θα έρθει ως αυτονόητο είναι «μια σταλιά πατριωτισμός».

Πατριωτισμός που θα επιβάλει όλες τις συμπεριφορές μεταξύ μας, επιχειρηματικές συμπεριφορές Ελλήνων επιχιρηματιών, φορολογικές συμπεριφορές, θα ορίσει τις σχέσεις εργασίας θα βοηθήσει στην κοινωνική συνοχή και στην διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης.

Πατριωτισμός που θα επιβληθεί επί του ατομικού συμφέροντος και τις τάσης για λαμογιά και σκάνδαλα.

Πατριωτισμός που θα προσδιορίσει εκ νέου την θέση της Ελλάδας στο κόσμο και στην ΕΕ.

Πατριωτισμός που θα ξαναφτιάξει την κοινωνία. Θα την οδηγήσει στο εκσυγχρονισμό της όχι μόνο ως οικονομία αλλά συνολικά.

Πατριωτισμός που θα μας φέρει επιτέλους πρωτιές και Ολυμπιάδες.

Πατριωτισμός για μια Ελλάδα πρώτη μέσα στην Ευρώπη.

Πατριωτισμός που αρχίζει από τα σχολεία.

Πατριωτισμός που συντομα θα διαπερνά ως αίτημα την κοινωνία και θα ορίζει τον σύγχρονο Έλληνα.

Πατριωτισμός που σήμερα δυστυχώς χρεοκοπεί και μας λείπει.

Αρκεί να κοιτάξεις τα πρόσωπα που προαλείφονται ή είναι στην εξουσία και τότε αυτή η χρεοκοπία γίνεται ευθύνη σου.

Ευθύνη όλων.

Πατριωτισμός λοιπόν αλλιώς να φεύγουμε.

Το μόνο που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε από το παλιό είναι ο Έμφυτος Ελληνικός ανθρωπισμός και η Δημοκρατία μας.

Δεν πρέπει να στερήσουμε την ευκαιρία από κάποιον που θέλει να βοηθήσει Δεν πρέπει να κόψουμε κανένα πίσω λόγω του χρώματος, της φυλής της, εθνικότητας, η του θρησκεύματος.

Όχι από «σεβασμό στον άλλο» αυτό δείχνει οίκτο και ανοχή και πρέπει να τελειώσει.

Αλλά κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως θα ήταν η Ελλάδα χωρίς έναν Μπάιρον χωρίς έναν Ντελακρουα, χωρίς τους τρεις ναυάρχους ή άλλους φιλέλληνες.

Πατριωτισμός που δεν έχει προφανώς καμιά σχέση με το κόμμα του κ Καρατζαφέρη καθώς είναι ακριβώς αυτό που ο ίδιος αρέσκεται να λέει.

Συνδιαχειριστής από το παλιό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: