Toυ Σταμου Zουλα
Να ’ναι καλά οι κ. Σημίτης και Παπανδρέου. Μας θύμισαν τους παιδικούς μας καυγάδες. Οταν μας χώριζαν οι μεγαλύτεροι, αναψοκοκκινισμένους, γρατσουνισμένους και αλληλοϋβριζόμενους. Πιασμένους από το αυτί μάς ένωναν σε κρίκο τον αντίχειρα και τον δείκτη του αριστερού μας χεριού και μας υποχρέωναν, ανεβοκατεβάζοντας τα χέρια, να πούμε τρεις φορές τη φράση: «Φίλοι, φίλοι, καρδιοφίλοι». Στην περίπτωση των δύο πολιτικών ο «μεγαλύτερος» που τους επέβαλε να καταπαύσουν τις εχθροπραξίες ήταν ο περιβόητος «μεσαίος χώρος». Και τούτο διότι πολλοί στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν πως ο τέως αρχηγός τους κατέχει κάποιο τίτλο ιδιοκτησίας του χώρου αυτού, τον οποίο κατεπάτησε το 2004 ο κ. Καραμανλής. Συνεπώς, ο χώρος αυτός θεωρείται διαφιλονικούμενος μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, τα οποία κατά καιρούς εμφανίζουν μερικούς ασαφείς ή πλαστούς τίτλους και τον καταλαμβάνουν, μάλλον αυθαίρετα. Διότι ο χώρος είναι τα τελευταία χρόνια περιφραγμένος, επιπλέον, δεν κατοικείται μονίμως από περίπου 500.000 συμπολίτες μας, στους οποίους και προφανώς ανήκει…
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τα εξής: έχοντας επιλέξει τον χώρο αυτόν οι συγκεκριμένοι συμπολίτες μας, έχουν απορρίψει τη μόνιμη στέγασή τους σε κάποιο από τα δύο κόμματα. Προφανώς, διότι δεν έχουν την ανάγκη μιας κομματικής ταυτότητος και προστασίας. Δεν προτίθενται να αποκομίσουν κάποια οφέλη, δεσμεύοντας και εξαργυρώνοντας την ψήφο τους. Δεν έχουν να φοβηθούν ούτε να χάσουν τίποτε, από την εναλλαγή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Στην πλειοψηφία τους θέλουν, είτε είναι υποχρεωμένοι, να δηλώνουν επακριβώς τα εισοδήματά τους και να καταβάλλουν κανονικά τους φόρους τους, έστω και αν θεωρούνται επί 10ετίες τα υποζύγια του φορολογικού μας συστήματος. (Οπως επιβεβαιώνεται με την επιβολή της έκτακτης εισφοράς). Κατά τεκμήριο, τέλος, οι συμπολίτες μας αυτοί έχουν προ πολλού αποβάλλει ιδεοληψίες, προκαταλήψεις και φανατισμούς του παρελθόντος, κρίνοντας ψύχραιμα τους δύο πολιτικούς αντιπάλους και αποφασίζοντας, το δυνατόν, αξιοκρατικά ενώπιον της κάλπης.
Με βάση τις παραπάνω προδιαγραφές είναι φανερό ότι αυτό που εξοργίζει περισσότερο την κατηγορία αυτή των συμπολιτών μας, είναι το ότι τα κόμματα θεωρούν τον χώρο τους ως μαντρί και τους ίδιους ως αγέλη προβάτων. Τούτο ακριβώς συμβαίνει τις ημέρες αυτές. Ο κ. Παπανδρέου «επιστρατεύει» τον κ. Κώστα Σημίτη, ο οποίος κέρδισε δύο εκλογικές νίκες έχοντας μόνον τη νομή του μεσαίου χώρου. Στη δεύτερη πρωθυπουργική του τετραετία, η οποία, κατά τον κ. Θεοδ. Πάγκαλο, «κατέστρεψε τη χώρα», ο κ. Σημίτης απεδείχθη δόλιος καταπατητής και φυσικά αποπέμφθηκε κακήν κακώς από τους νόμιμους ιδιοκτήτες. Ποίους τίτλους θα επικαλεσθεί ο εκλογο-φυγομαχήσας πρώην πρωθυπουργός, για να «επαναδιεισδύσει» στον χώρο;
Με ανάλογα δεδομένα και η Ν.Δ., έχοντας απλώς τη νομή του μεσαίου χώρου επί μια πενταετία, προβάλλει, πλέον, δικαιώματα χρησικτησίας. Ομως και στην περίπτωση αυτή η αντίδραση των νομίμων ιδιοκτητών είναι δεδομένη. Αρχίζει από την απογοήτευση, εξελίσσεται σε αποδοκιμασία και τελικά μεταβάλλεται σε οργή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου