Tης Hillary Clinton - υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ
Σε ένα ταξίδι στην Κίνα πριν από έντεκα χρόνια συναντήθηκα με γυναίκες ακτιβίστριες που μου μίλησαν για τις προσπάθειές τους να βελτιώσουν τις συνθήκες για τις γυναίκες στη χώρα τους. Παρουσίασαν μια έντονη εικόνα για τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες: δυσμενή διάκριση στην εργασία, ελλιπή ιατρική φροντίδα, βία στην οικογένεια, απαρχαιωμένους νόμους που εμποδίζουν την πρόοδο των γυναικών.
Συνάντησα μερικές από αυτές τις γυναίκες και πάλι πριν από μερικές εβδομάδες, κατά τη διάρκεια του πρώτου ταξιδιού μου στην Ασία ως υπουργός Εξωτερικών. Αυτή τη φορά άκουσα για την πρόοδο που έχει γίνει την τελευταία δεκαετία. Ομως, παρά την κάποια σημαντική βελτίωση, αυτές οι Κινέζες δεν άφησαν περιθώριο αμφιβολίας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια και ανισότητες, όπως και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.
Ακουσα ιστορίες όπως τις δικές τους σε κάθε ήπειρο, καθώς οι γυναίκες αναζητούν ευκαιρίες να συμμετέχουν πλήρως στην πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ζωή των χωρών τους. Και στις 8 Μαρτίου, καθώς γιορτάζουμε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, έχουμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε τόσο την πρόοδο που έχουμε κάνει, όσο και τις προκλήσεις που παραμένουν και να σκεφτούμε για τον ζωτικό ρόλο που πρέπει να παίξουν οι γυναίκες βοηθώντας στην επίλυση των πολύπλοκων παγκόσμιων προκλήσεων του 21ου αιώνα.
Τα παγκόσμια προβλήματα είναι πολύ μεγάλα και πολύπλοκα για να επιλυθούν χωρίς την πλήρη συμμετοχή των γυναικών. Ενισχύοντας τα δικαιώματα των γυναικών δεν είναι μόνο μια συνεχής ηθική υποχρέωση – είναι επίσης μια ανάγκη, την ώρα που αντιμετωπίζουμε παγκόσμια οικονομική κρίση, διάδοση της τρομοκρατίας και πυρηνικών όπλων, τοπικές συγκρούσεις που απειλούν οικογένειες και κοινωνίες και κλιματολογικές αλλαγές με τους κινδύνους που συνεπάγονται για την παγκόσμια υγεία και ασφάλεια.
Αυτές οι προκλήσεις απαιτούν όλες μας τις δυνάμεις. Δεν θα τις επιλύσουμε με ημίμετρα. Και όμως, πολύ συχνά, σε αυτά τα θέματα και σε πολλά άλλα, ο μισός κόσμος μένει εκτός.
Σήμερα, περισσότερες γυναίκες είναι επικεφαλής κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και μη κυβερνητικών οργανισμών από ό,τι σε προηγούμενες γενιές. Ομως, τα καλά νέα έχουν την άλλη κρυφή πλευρά. Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των φτωχών παγκοσμίως, των πεινασμένων και χωρίς εκπαίδευση. Εξακολουθούν να υπόκεινται σε βιασμούς κατά τη διάρκεια πολέμων και πέφτουν θύματα σωματεμπορίου παγκοσμίως, σε μια εγκληματική επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Δολοφονίες για λόγους τιμής, ακρωτηριασμοί, ακρωτηριασμοί γυναικείων γεννητικών οργάνων και άλλες βίαιες και υποτιμητικές πρακτικές με στόχο τις γυναίκες, εξακολουθούν σήμερα να είναι ανεκτές σε πάρα πολλά μέρη. Πριν από μόνο μερικούς μήνες, μια ομάδα ανδρών έριξε καυστικό οξύ στο πρόσωπο νεαρής κοπέλας στο Αφγανιστάν, ενώ πήγαινε στο σχολείο, καταστρέφοντας τα μάτια της, επειδή δεν συμφωνούσαν να μορφωθεί. Η προσπάθειά τους να τρομοκρατήσουν την κοπέλα και την οικογένειά της απέτυχε. «Οι γονείς μου μού είπαν να έρχομαι στο σχολείο ακόμα και αν σκοτωθώ» είπε.
Το κουράγιο και η αποφασιστικότητα αυτής της νεαρής κοπέλας θα πρέπει να εμπνεύσει όλους μας –γυναίκες και άνδρες– να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε όσο πιο σκληρά μπορούμε για να διασφαλίσουμε ότι παρέχονται στις νεαρές κοπέλες και γυναίκες τα δικαιώματα και οι ευκαιρίες που τους αρμόζουν.
Ιδιαίτερα στο μέσο της οικονομικής κρίσης, πρέπει να θυμόμαστε τι μας υποδεικνύει όλο και περισσότερο η έρευνα: στηρίζοντας τις γυναίκες είναι υψηλής απόδοσης επένδυση, που θα έχει ως αποτέλεσμα πιο δυνατές οικονομίες, πιο ζωντανές πολιτικές κοινωνίες, πιο υγιείς κοινότητες και περισσότερη ειρήνη και σταθερότητα. Και επενδύοντας στις γυναίκες είναι ένας τρόπος στήριξης των μελλοντικών γενεών. Οι γυναίκες ξοδεύουν πολύ περισσότερα από τα εισοδήματά τους σε φαγητό, φάρμακα και εκπαίδευση για τα παιδιά.
Ακόμη και σε ανεπτυγμένα κράτη, η πλήρης οικονομική δύναμη των γυναικών απέχει πολύ από την πραγματοποίησή της. Σε πολλές χώρες οι γυναίκες συνεχίζουν να αμείβονται πολύ λιγότερο από τους άνδρες για την ίδια εργασία – ένα κενό για το οποίο ο πρόεδρος Ομπάμα έκανε ένα βήμα μπροστά για να το γεφυρώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες φέτος, όταν υπέγραψε το Lilly Ledbetter Fair Pay Act, το οποίο ενισχύει τη δυνατότητα των γυναικών να προσβάλουν άνιση αμοιβή.
Πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στις γυναίκες να εργαστούν για δίκαιες αποδοχές, δίκαιη πρόσβαση σε πιστώσεις και άνοιγμα επιχειρήσεων. Αξίζουν ισότητα στην πολιτική σφαίρα, με ίση πρόσβαση στις κάλπες, την ελευθερία να διεκδικούν από τις κυβερνήσεις τους και να εκλέγονται σε πολιτικά αξιώματα. Αξίζουν να έχουν δικαίωμα στην ιατρική περίθαλψη γι’ αυτές και τις οικογένειές τους, και το δικαίωμα να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο – τα αγόρια τους και τα κορίτσια τους. Και έχουν ζωτικό ρόλο να παίξουν στην εδραίωση της ειρήνης και σταθερότητας σε όλο τον κόσμο. Σε περιοχές που καταστρέφονται από τον πόλεμο, συχνά είναι οι γυναίκες που βρίσκουν τρόπο να ξεπεράσουν τις διαφορές και να βρουν κοινό έδαφος.
Καθώς ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο με τη νέα μου ιδιότητα θα εξακολουθώ να έχω στο μυαλό μου τις γυναίκες που έχω συναντήσει σε κάθε ήπειρο – γυναίκες που έχουν αγωνιστεί εναντίον ασυνήθιστων δυσκολιών για να αλλάξουν τους νόμους, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν περιουσία, δικαιώματα στο γάμο, να πηγαίνουν σχολείο, να στηρίζουν τις οικογένειές τους, ακόμα και να υπηρετούν ως ειρηνευτές.
Και θα είμαι μια υποστηρικτής με φωνή –συνεργαζόμενη με συναδέλφους μου από άλλα κράτη, καθώς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς, επιχειρήσεις και ιδιώτες– να ασκώ πίεση γι’ αυτά τα θέματα. Η αναγνώριση των πλήρων δυνατοτήτων των γυναικών και κοριτσιών δεν αποτελεί μόνο ζήτημα δικαίωσης. Πρόκειται για την ενίσχυση της παγκόσμιας ειρήνης, για την πρόοδο και ευημερία των επόμενων γενεών.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου