Το αυτοκίνητο υδρογόνου που κινείται με καύσιμο ένα ποτήρι… νερό είναι γεγονός και αποτελεί ιδέα ενός Έλληνα εφευρέτη, του Γιώργου Λάγιου, ο οποίος μάλιστα βραβεύθηκε από τον ιδιοκτήτη της Microsoft Μπιλ Γκέιτς. O κ. Λάγιος κατασκεύασε το πρώτο city car πριν απο 3 χρόνια και η κίνησή του βασίζεται στην χρήση υδρογόνου, που παράγεται από το νερό. Με ηλεκτρόλυση ένα ποτήρι νερό δίνει αρκετή ποσότητα υδρογόνου σα αέρια μορφή, η οποία αποθηκεύεται σε μια μικρή φιάλη που τοποθετείται στον κινητήρα του υβριδικού οχήματος και του δίνει την δυνατότητα να διανύσει 50 χλμ.
Η μέγιστη ταχύτητα που αναπτύσσει το city car είναι 45 χλμ. την ώρα. Η διαφορά του είναι, ότι αυτό δεν παράγει καυσαέριο, είναι εντελώς αθόρυβο και είναι το αυτοκίνητο του μέλλοντος. Ο κινητήρας βρίσκεται στο πίσω μέρος του οχήματος. Εκεί τοποθετείται η φιάλη με το υδρογόνο και ξεκινάει και λειτουργεί το σύστημα. Το αυτοκίνητο υδρογόνου είναι αυτόματο και αντί για χειρόφρενο έχει ένα επιπλέον φρένο στην θέση του συμπλέκτη. Μπορεί να μην έχει την εμφάνιση που θα ήθελε κανείς για την βραδινή του έξοδο, αλλά είναι η απάντηση στις αυξημένες τιμές καυσίμων, αφού δεν καίει ούτε μια σταγόνα βενζίνη, αλλά μόνο νερό. Το δημιούργημα όμως του κ. Λάγιου δεν πρόκειται να διατεθεί στην αγορά πριν το 2013. Αλλά ακόμη και τότε η τιμή του θα είναι απαγορευτική, αφού μπορεί να φθάσει ακόμη και τα 50.000 ευρώ.
Ε. Χαρισόπουλος - Alpha
Οχήματα Υδρογόνου απο την ιστοσελίδα της Tropical
7 Απριλίου 2008 Απο το protothema.gr
- Αντε, ρε Γιώργο, ήρθαν τα παιδιά με την μπάλα, πάμε στην αλάνα να κλoτσήσουμε!
- Πηγαίνετε, να τελειώσω με τον πατέρα μου πρώτα αυτό το μαραφέτι κι έρχομαι.
- Καλά, σιγά μην έρθεις! Λες και δεν ξέρουμε…
Και δεν πήγαινε ο Γιώργος. Oχι επειδή δεν ήθελε να τρέξει και να κυνηγήσει την μπάλα στη φτωχογειτονιά του Αιγάλεω εκείνα τα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Αλλά διότι το μικρόβιο του εφευρέτη που έτρωγε το πνεύμα, τα χέρια και τις ώρες του πατέρα του το είχε κολλήσει από μαθητής και ο ίδιος για τα καλά. Τόσο καλά που οι παραστάσεις της ζωής του γέμισαν, πενήντα τόσα χρόνια τώρα, από τον θόρυβο και τη σκόνη στο μικρό εργαστήρι, από τα αμαξώματα της «Βιαμάξ», από το μαστόρεμα του ιδανικού λεωφορείου για τον Ολυμπιακό, από τη μετουσίωση της ιδέας για την ενέργεια από υδρογόνο και από την παραλαβή ενός βραβείου γι’ αυτήν ακριβώς την καινοτομία από τα χέρια του ίδιου του Μπιλ Γκέιτς, προ μηνών σε μία μεγάλη εκδήλωση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών. Αυτό το τελευταίο ήταν η εκπλήρωση του πιο τρελού παιδικού του ονείρου.
«Τον θαύμαζα από παιδί τον Γκέιτς, τον παρακολουθούσα. Είμαστε συνομήλικοι. Αγοράζω κατά καιρούς τα gadgets που βγάζει η “Microsoft”. Και, χωρίς να παρεξηγηθώ, ξεκινήσαμε και οι δύο στα 17 μας να εφευρίσκουμε να καινοτομούμε», λέει ο κ. Γιώργος Λάγιος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Tropical» με μεγάλη δόση νοσταλγίας αλλά και μελαγχολίας για το γεγονός ότι η χώρα της ευκαιρίας είναι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Tην ίδια εποχή που ο Mr Microsoft έφτιαχνε τα Windows, ο πιτσιρικάς από το Αιγάλεω μαζί με τον πατέρα του σ’ ένα μικρό εργαστήριο εφάρμοζαν την ιδέα του ρελέ ασφαλείας στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.
«Το 1972, στα 17 μου, έβγαλα τα πρώτα μου λεφτά από αυτή την ιστορία - 200.000 δραχμές ήταν. Το θυμάμαι πολύ καλά», λέει, βγάζοντας παράλληλα την πικρία του για την «Ελλάδα της διαφθοράς»: «Οταν πήγα σε γνωστό γραφείο κατάθεσης πατεντών και τους έδωσα τα απόρρητα στοιχεία της εφεύρεσής μου για να τα καταθέσουν, πιστεύω ότι την ίδια βραδιά η εφεύρεσή μου είχε πουληθεί από τους ίδιους σε όλο τον κόσμο. Ετσι, προτού προλάβω να την καταθέσω, είχε προχωρήσει ήδη η κατασκευή σε πολλά εργοστάσια σε όλον τον κόσμο!».
Μοιάζει τραβηγμένο, αλλά πόσα άλλα τραβηγμένα δεν ζούμε στη χώρα μας… Αλλο τώρα που η επιχειρηματική του πορεία φαίνεται να δικαίωσε τον Αιγαλεώτη εφευρέτη.
«Είναι μια μεγάλη κουβέντα αυτό που είπες τόσα χρόνια μετά», μας λέει. Από το πατρικό εργαστήρι σε συνεργείο αυτοκινήτων στην περιοχή και από εκεί το 1974 στον Ασπρόπυργο, στη δική του γωνιά για επισκευές λεωφορείων, με την εταιρεία του να παίρνει το όνομα «Star», εμπνευσμένο από το αστέρι της Mercedes. Κάπως έτσι, έρχονται οι γνωριμίες για την κατασκευή λεωφορείων της «Βιαμάξ», αλλά και γι’ άλλα πράγματα!
Ο κ. Λάγιος κάνει πια όνομα στον χώρο. Ακόμη και η σύντροφός του Νατάσα, η δικηγόρος με την οποία έχουν αποκτήσει τον Παύλο και τη Νάσια, δεν ήταν άλλη από την πιτσιρίκα στην οποία έκανε πλακίτσες και παιχνιδάκια στο μαγαζί του πατέρα της στο Αιγάλεω, απ’ όπου ο νεαρός εφευρέτης έπαιρνε εργαλεία. Η «Star» φτάνει να φτιάχνει περίπου 100 λεωφορεία τον χρόνο και με διαγωνισμό παίρνει τη δουλειά, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 πια, για τέσσερα λεωφορεία ειδικού τύπου για τη «Γραμμή Α.Ε.». Αν θυμάστε, θυμάστε σωστά: πρόκειται την εκδοτική εταιρεία ενός άλλου Γιώργου, του Κοσκωτά.
Τα πούλμαν του Κοσκωτά
«Ο Κοσκωτάς είχε εντυπωσιαστεί με αυτά που κάναμε και μου είχε ζητήσει για λόγους ασφαλείας μία απολύτως ειδική διαμόρφωση στα πούλμαν της εταιρείας του. Και τι δεν είχαν μέσα!» λέει καθώς θυμάται τον θόρυβο που είχε γίνει τότε για τη μυστηριώδη εξαφάνιση του Κοσκωτά, από τότε που οι αστυνομικοί έψαχναν στις μπαγκαζιέρες των πούλμαν μήπως τον βρουν μέσα μέχρι και την εμφάνισή του στο κότερο του Σαλιαρέλη και τη διαφυγή του από την Ελλάδα. «Μπορεί να έφυγε από την Παλλήνη με κάποιο από αυτά τα λεωφορεία», είναι μια λογική εξήγηση. Το σίγουρο είναι ότι άρεσαν στον πελάτη οι δουλειές της «Star», εξ ου και η παραγγελία για το γνωστό διώροφο πούλμαν του Ολυμπιακού. Αυτό που ακόμη και σήμερα μεταφέρει τους «ερυθρολεύκους» στις αποστολές τους.
Οχήματα για τα ΕΛ.ΤΑ., για τον Στρατό, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
Στη δεκαετία του ’90, ο κ. Λάγιος αλλάζει ρότα. Η Mercedes είναι πλέον παρούσα για να κάνει η ίδια τις δουλειές της και η «Star» εστιάζεται πια στις ειδικές μετασκευές με οχήματα για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, για τον Στρατό, ακόμη και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι δουλειές πάνε καλά, στο μενού της εταιρείας προστίθενται και τα κλιματιστικά και οι ισοθερμικοί θάλαμοι συντήρησης ευπαθών προϊόντων για οχήματα. Μάλιστα, αυτή η νέα δραστηριότητα από το 1997 -όταν η εταιρεία επανιδρύθηκε με το σημερινό της όνομα «Tropical»- κυριαρχεί στο εργοστάσιο της Λεωφόρου Αθηνών, στη δεύτερη έξοδο προς Περιστέρι. Αλλά στον επιχειρηματία έχει πια σφηνωθεί στο μυαλό κάτι άλλο: τα λεωφορεία υδρογόνου Mercedes τα οποία έχει δει να κυκλοφορούν σε πόλεις όπως το Μανχάιμ και η Στουτγάρδη.
«Χωρίς να το καταλάβουμε καλά καλά, μπήκαμε σ’ ένα τρένο εν κινήσει. Αρχισε το τρέξιμο με τα διάφορα ερευνητικά προγράμματα και το υδρογόνο μάς πήρε τα μυαλά», θυμάται ο κ. Λάγιος. Αν και το δεξί του χέρι σε αυτόν τον τομέα, ο ανιψιός του («πώς να εμπιστευθείς σε ξένο άνθρωπο τέτοιες καινοτομίες;») κ. Γιώργος Καπλάνης θεωρεί ότι τα πράγματα έγιναν με απόλυτα… συνειδητοποιημένο τρόπο. «Ο Λάγιος βασικά είχε ως ιδέα να εκμεταλλευτεί το υδρογόνο στον κλιματισμό», θα πει ο μηχανικός αεροσκαφών που μετά τις σπουδές του ειδικεύτηκε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε Καναδά και Λονδίνο. «Είχε εντυπωσιαστεί», συνεχίζει, «από το ότι το συγκεκριμένο στοιχείο όταν βγαίνει από μία φιάλη, η φιάλη παγώνει. Και θεωρούσε ότι θα μπορούσε να βρεθεί τρόπος αυτή η συγκεκριμένη διαδικασία να αξιοποιηθεί στον κλιματισμό. Ετσι φτάσαμε στη δημιουργία μιας κυψέλης καυσίμου που οδηγεί στην παραγωγή ενέργειας με τη χρήση του υδρογόνου. Και από το 2003 και μετά είμαστε απολύτως εστιασμένοι στην προσπάθειά μας στα οχήματα και στις γεννήτριες», σημειώνει ο -απαραίτητος- τεχνοκράτης του εγχειρήματος.
Το H2O που βγάζει ρεύμα και οι στρατηγικοί επενδυτές
Δεν ξέρω αν αυτό που είδα μπροστά μου θα βγει τώρα κοντά ή αργότερα στο εμπόριο (για την ώρα όλα τα προϊόντα κατασκευάζονται χειροποίητα και ένα προς ένα στο εργοστάσιο της Λεωφόρου Κηφισού), αλλά ήταν όντως εντυπωσιακό: μία μεμβράνη με βάση το τεφλόν και με τη βοήθεια καταλυτών «διασπά» το νερό -αυτό που όλοι, λίγο ως πολύ, θυμόμαστε από το σχολείο ως H2O- σε αυτό που πραγματικά είναι: δύο μέρη υδρογόνου και ένα μέρος οξυγόνου, σε δύο ξεχωριστά μπουκαλάκια. Επόμενο βήμα, η αντίστροφη ακριβώς διαδικασία της επανένωσης των δύο στοιχείων. Αυτή η μικρή μονάδα ηλεκτρόλυσης στο τέλος κινεί μια μικρή ανεμογεννήτρια. Κοινώς, παράγει ενέργεια!
Σε ανάλογες πατέντες δουλεύουν αρκετές εταιρείες και αυτοκινητοβιομηχανίες -«τα υβριδικά που έχουν λανσάρει κάποιες μάρκες είναι προάγγελος του αυτοκινήτου που ήδη έχουμε δημιουργήσει στην “Tropical”», δηλώνει ο κ. Λάγιος- σε όλο τον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι της «Tropical» έχουν να λένε ότι είναι οι μόνοι που είναι έτοιμοι και πουλούν προϊόντα. Οπως λ.χ. το αυτοκινητάκι που αγοράζει το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Το κόστος όμως είναι μεγάλο, αρκεί να αναφερθεί, για παράδειγμα, ότι οι καταλύτες που χρησιμοποιούνται στην περίπτωση του story μας είναι πλατινένιοι - γι’ αυτό άλλωστε προσπαθούν κάποιοι να δημιουργήσουν υποκατάστατα.
Και πώς θα πέσουν τα κόστη; Με τη βιομηχανοποίηση της παραγωγής, που μπορεί να κρατήσει τα χαρακτηριστικά του tailor made («στα μέτρα του πελάτη»), αλλά θα γίνει πολύ πιο απλή και μαζική διαδικασία. Γι’ αυτό βεβαίως χρειάζονται λεφτά. «Από τα αμαξώματα και τα κλιματιστικά έχω βγάλει καλά λεφτά στη ζωή μου», αναφέρει ο κ. Λάγιος. «Αλλά μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με μία μεγάλη ερευνητική διαδικασία, η οποία έχει ήδη επιβαρυνθεί με τα κόστη μιας χειροποίητης παραγωγής. Εχω ρίξει κάπου 3 εκατ. ευρώ (!) στην ιστορία του υδρογόνου και μόλις τώρα μπορούμε να πούμε ότι οι πωλήσεις μας από την παραδοσιακή δραστηριότητα των κλιματιστικών επαρκούν για να καλύπτουν τις μισθοδοσίες μας και να συντηρούν την παραγωγή στον τομέα του υδρογόνου».
Αρα χρειάζεται να μπει στην «Tropical» κάποιος μεγάλος; Κάποιος που θα πειστεί από την ιστορία του υδρογόνου;
Οι άνθρωποι της εταιρείας θεωρούν ότι ήδη αρκετοί έχουν πειστεί για τις προοπτικές του υδρογόνου στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το 2004 τέσσερις αμερικανικές εταιρείες («Northrop Grumman», «Parker», «Cummins», «Raytheon») επένδυσαν 20 εκατ. δολάρια στην πρωτοεμφανιζόμενη εταιρεία παραγωγής προϊόντων υδρογόνου «Protonex». Το 2007 η σουηδική εταιρεία «Morphic» εξαγόρασε το 55% της ελληνικής εταιρείας παραγωγής προϊόντων υδρογόνου ΕΛΒΙΟ Α.Ε. -«η ΕΛΒΙΟ βγάζει μόνο ένα κομμάτι από την γκάμα των προϊόντων μας», λένε στην «Tropical» - αντί ποσού 3,5 εκατ. ευρώ. Το Abu Dhabi Fund επενδύει 15 εκατ. ευρώ στο υδρογόνο και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Και το 2006 Ρώσοι επενδυτές επένδυσαν 217 εκατ. ευρώ σε αμερικανική εταιρεία παραγωγής προϊόντων υδρογόνου.
«Μας προσέγγισαν Αγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι, Ιταλοί και Γερμανοί»
«Μετά την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ένταξη της “Tropical ΑΕΒΕ” στην ευρωπαϊκή πλατφόρμα υδρογόνου (μαζί με τις “Daimler-Chrysler”, BMW, “Siemens”, BP, “Shell”, BASF, “Rolls Royce”,
“Volkswagen” κ.ά.), αυτή που διεθνώς είναι γνωστή ως “Joint Technology Initiative Industry Grouping”, μας προσέγγισαν εταιρείες από τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Ρωσία αλλά και άλλες, στη λογική της προσφοράς κεφαλαίων για την περαιτέρω ανάπτυξη και παραγωγή των προϊόντων υδρογόνου», λέει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Tropical».
«Οι ξένοι βλέπουν ότι όσο οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου αυξάνονται τόσο πιο γρήγορα θα προχωρεί και η οικονομία του υδρογόνου», εκτιμά ενώ παραδέχεται ότι για «τσεκάρισμα» της εταιρείας έχουν περάσει ήδη από το εργοστάσιο και Ελληνες που έχουν τα χρήματα να επενδύσουν. Αλλωστε, από το τελευταίο πρόγραμμα-πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβλέπεται η διάθεση κονδυλίων της τάξεως του μισού δισ. ευρώ για επενδύσεις σε υδρογόνο.
«Δώσε μου ένα ποτήρι νερό και θα κάνουμε 50 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο» «Δώστε μου ένα ποτήρι νερό και θα κάνουμε 50 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο» είναι η υπόσχεση του κ. Λάγιου της «Tropical». Ηδη, το πρώτο «υδρογονάδικο» λειτουργεί στην Κερατέα, ενώ η εικόνα από το μέλλον είναι μια μικρή ανεμογεννήτρια, ένα μικρό φωτοβολταϊκό, η εγκατάσταση φυσικού αερίου σ’ ένα σπίτι να τροφοδοτεί μέσα στο ίδιο μια μικρή μονάδα ηλεκτρόλυσης που θα διασπά το νερό και θα αποθηκεύει το υδρογόνο σε μπουκάλες για όλες τις χρήσεις. Για ρεύμα στο σπίτι, για ρεύμα στο αυτοκίνητο, για ρεύμα στο μηχανάκι, παντού.
Ο Καραμανλής φοβήθηκε να το οδηγήσει.
Σε μία εβδομάδα από τώρα, στην έκθεση RES 2008 η οποία θα πραγματοποιηθεί στη χώρα μας, το αυτοκινητάκι και το σκουτεράκι της «Tropical» θα βρίσκονται δίπλα ακριβώς στα υβριδικά οχήματα κολοσσών της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως είναι η «Honda» και η «Toyota». Και μεγαλοβδομαδιάτικα για μας τους ορθόδοξους στο Ανόβερο, η εταιρεία του παλαιού απόφοιτου της ΣΕΛΕΤΕ θα «τρελάνει» ακόμη περισσότερο και τα άλλα 52 σε όλο τον κόσμο μέλη του «Joint Technology Initiative», παρουσιάζοντας στη 14η ευρωπαϊκή ετήσια έκθεση «Hydrogen & Fuel Cells» έτοιμα προϊόντα που παράγουν ενέργεια από υδρογόνο ή και από αναμορφωμένο υδρογόνο, ακόμη και λύματα από κτηνοτροφικές και γεωργικές δραστηριότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτό. Και… για να μην παρεξηγηθούμε, ας εξηγήσουμε ότι μιλάμε για νεράκι, όχι για καύση που μπορεί να γίνει επικίνδυνη, διότι δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που σε μία εκδήλωση το αυτοκινητάκι της «Tropical» είχαν οδηγήσει η Μις Κόσμος εκείνης της χρονιάς, ο κ. Δημήτρης Σιούφας ως υπουργός Ανάπτυξης, αλλά είχε διστάσει να οδηγήσει ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου