Πέρασαν 42 χρόνια από τότε που μαθητής ακόμα του 8ου δημοτικού σχολείου της Πάτρας (Γλαράκι ,το θρυλικό)θυμάμαι το πρωί της Παρασκευής 21/4/1967 που ο διευθυντής μας πήγε εκδρομή στο χώρο του σημερινού νοσοκομείου Αγ. Ανδρέας στην Δροσιά.
Αργότερα ήρθαν αστυνομικοί και πρότειναν στον διευθυντή να γυρίσουμε στο σχολειό και να μας στείλει σπίτια μας.
Το απόγευμα μαζευτήκαμε τα παιδιά στην γειτονία για να παίξουμε αλλά ο Θανάσης Κ. έκλαιγε γιατί είχαν συλλάβει τον πατέρα του οι αστυνομικοί ,δεν ήξερε το γιατί!
Πέρασαν πολλά χρόνια για να το κατανοήσω πόσο ανόητα σκέφτονται οι ανεγκέφαλοι κάθε περιόδου (όπως και σήμερα).
Τελικά τίποτα δεν αλλάζει αν τα δεις από τα μάτια ενός 10χρόνου παιδιού .
Έμειναν μόνο τα συλλεκτικά είδη να μας θυμίζουν εκείνο το σκούρο απόγευμα που εξελίχθηκε σε μια νύκτα επτά χρόνων.
Θανάση εσύ θυμάσαι τον πατέρα σου στο παράθυρο του σχολείου της Δροσιάς κρατούμενο και εμείς αναζητάμε συλλεκτικά είδη μιας και η ιστορία δεν διαγράφεται...>>> Δείτε την συνέχεια στο Συλλεκτικό παζάρι έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου