Αξιότιμε Οικουμενικέ Πατριάρχη, κ. Βαρθολομαίε,
Διάβασα το Πασχαλινό μήνυμά σας στο romfea.gr και ομολογώ πως για μια ακόμη φορά ένιωσα απογοήτευση και θλίψη από τον πνευματικά στείρο λόγο σας. Αποκαλείτε τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, «Αδελφούς και τέκνα εν Κυρίω προσφιλή και επιπόθητα», αλλά δυστυχώς ούτε με τα λόγια ούτε και στην πράξη έχετε κάνει το παραμικρό για να μας πείσετε ότι το εννοείτε. Φαίνεται πως ευφραινόμενος στη χλιδή του οικουμενικού θρόνου – που ανεβήκατε ως μη οφείλατε διότι ο Χριστός τον οποίο λέτε ότι εκπροσωπείτε δίδαξε ταπεινότητα και είπε, "Όστις θέλει να είναι πρώτος, θέλει είσθαι πάντων έσχατος και πάντων υπηρέτης" – είστε εντελώς αποκομμένος από τη σημερινή ζοφερή Ελληνική πραγματικότητα.
Δε δείχνετε, αξιότιμε Πατριάρχη, ν' ανησυχείτε ή να συμμερίζεστε τα βάσανα και τις αγωνίες – οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, εθνικές – του Ελληνικού λαού, που εδώ και κάποιους μήνες έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας. Δυστυχώς αποτύχατε να είσθε ο φωτισμένος και άξιος πνευματικός ηγέτης που θα μπορούσε να εμψυχώσει, να ενώσει και να καθοδηγήσει εκείνους που αποκαλεί αδελφούς και τέκνα. Ακόμη και η γλώσσα που χρησιμοποιείτε στον στερούμενο ποιμαντικής ζεστασιάς και πνευματικής δύναμης λόγο σας είναι εξεζητημένη και δυσνόητη στους πολλούς, σα να μην επιθυμείτε να γίνετε κατανοητός.
Οι θρησκευτικές γιορτές, κ. Βαρθολομαίε...>>> η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου