Ποιοι να πληρώσουν την κρίση

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΝΟΥ



Ηταν αναμενόμενο ότι η εκ σεβαστών χειλέων απόφανση πως «την κρίση πρέπει να την πληρώσουν εκείνοι που προκάλεσαν την κρίση» θα χειροκροτείτο ενθουσιωδώς στην Ελλάδα από τους στερούμενους σχετικής ενημέρωσης ή τους πονηρούς. «Το Βήμα» σε σχόλιό του, καθώς και με άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη επισήμανε πόσο εύκολες αλλά και πόσο επικίνδυνες είναι τέτοιες αόριστες γενικεύσεις, αφού «σε όλους αρέσει να πιστεύουμε πως για κάθε αντιξοότητα φταίνε κάποιοι άλλοι».

Και για μεν τη διεθνή οικονομική κρίση μηδαμινή έως ανύπαρκτη είναι η ευθύνη ακόμη και των πλουσιότερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας και του κράτους, αφού ούτε καν καταφέραμε να στήσουμε σε κάποια γωνιά του ένα φορολογικό παράδεισο για το αδίστακτο κερδοσκοπικό κεφάλαιο και τον πλούτο των κάθε είδους εγκληματιών όπου γης, όπως έπραξε ακόμη και η κομμουνιστική Κίνα. Αλλωστε και στα τοξικά τα κάναμε θάλασσα. Ευτυχώς...

Προκαλεί εν τούτοις κατάπληξη να αποσιωπάται ότι την κύρια ευθύνη για την κρίση φέρουν οι κυβερνώντες τα κράτη πολιτικοί και τα κρατικά ελεγκτικά όργανα. Γιατί συνειδητά ή από ανικανότητα δεν ανταποκρίθηκαν στην υποχρέωσή τους να ελέγχουν αυστηρά τις τράπεζες και τα funds, και έτσι να αποτρέπουν την αισχροκέρδεια και την εξαπάτηση των αφελών που πάντα υπάρχουν για να τροφοδοτούν τους σπεκουλαδόρους των χρηματιστηρίων με τις φούσκες και τις πυραμίδες τους, είτε τους παπατζήδες της οδού Αθηνάς. Αλλά και αυτοί που δανείζονταν αμέριμνα, ξέροντας ότι δεν μπορούν να πληρώσουν, με ποιο δικαίωμα διαμαρτύρονται;

Να θυμίσουμε ότι κάποιοι πολιτικοί κατά την τελευταία τριακονταετία υπερχρέωσαν τη χώρα μας και τις επόμενες γενεές με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να φανούν ευχάριστοι στους μωροπίστευτους ψηφοφόρους τους, αυξάνοντας συντάξεις και αδειάζοντας τα δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία, παρέχοντας επιδόματα για ανύπαρκτη παραγωγικότητα, χρηματοδοτώντας πλασματικές υπερωρίες και πλασματικά χρόνια υπηρεσίας, παρέχοντας πρόωρες συντάξεις και αναπηρικές σε υγιέστατους.

Πρωθυπουργικές και υπουργικές υπογραφές, αλλά και συνδικαλιστικές φέρουν νόμοι και συλλογικές συμβάσεις για συνταξιοδοτήσεις σε πρόσωπα που δεν πλήρωσαν ποτέ ασφάλιστρα σε βάρος των πράγματι εργαζομένων από αυτά που πληρώνουν μια ζωή στο ΙΚΑ, στο ΝΑΤ και στα άλλα Ταμεία. Τέτοιες είναι οι συντάξεις αντιστασιακών, προσφύγων εξ ανατολικών ή άλλων χωρών, πρόωρες συντάξεις για δήθεν βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, για γυναίκες με 15 χρόνια υπηρεσία, αθλητές και άλλες ευρηματικές εμπνεύσεις των αρχόντων μας ώστε να παρέχουν τα προς το ζην σε στρατιές αργόσχολων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και δεκάδων χιλιάδων συνδικαλιστών, που κατά παγκόσμια νομίζω αποκλειστικότητα συντηρούνται και ευημερούν όχι από τις εθελοντικές εισφορές των μελών των συνδικάτων, αλλά κυρίως από το κράτος με το οποίο υποτίθεται ότι αναμετρώνται αγωνιστικά αξιοποιώντας σε βάρος ακόμη και των ανέργων την εκβιαστική δύναμη που παρέχει η μονιμότητα του Δημοσίου και η μονοπωλιακή δύναμη των ΔΕΚΟ.

Οπως επισήμανε «Το Βήμα», το χρεοκοπημένο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων επιβαρύνθηκε με παροχές χωρίς προηγούμενη καταβολή εισφορών σε πολυπληθείς ομάδες, όπως δικαστές, κληρικοί και άλλοι που προαναφέραμε.

Με αυτή τη μεθόδευση πολιτικών και συνδικαλιστών (όλων των κομμάτων) ακόμη και το ευγενές Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο οδηγήθηκε σε χρεοκοπία επιβαρύνοντας με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακόμη κι εγώ, έπειτα από ένα 20ήμερο ταξίδι αναψυχής ναυτολογημένος σε αλιευτικό στον Ειρηνικό Ωκεανό, θα μπορούσα πληρώνοντας ελάχιστα ασφάλιστρα να είμαι από χρόνια ένας από τους συνταξιούχους του!

Να πληρώσουν λοιπόν οι υπαίτιοι της ελληνικής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Αλλά μήπως δεν ξέρουμε ή δεν θέλουμε να δούμε ποιοι πράγματι είναι, επειδή αυτοί πρώτοι κάνουν τους εισαγγελείς ενώ είναι οι κύριοι ένοχοι;