ΑΚΟΜΗ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ....

Καταρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω όλους μα όλους σας για το ενδιαφέρον σας. (Παιδιά συγνώμη αν δεν ευχαριστώ τον καθένα σας ονομαστικά αλλά μην το περιμένετε γιατί στην κατάσταση που βρίσκομαι.......) Να σας ξεκαθαρίσω ότι δεν είναι ακριβώς καρκίνος η ασθένεια μου. Οι γιατροί μου είπαν ότι εκτός απο την σπάνια και σοβαρή ασθένεια που ξέρουν το όνομά της είναι και κάτι άλλο που δεν τους είναι γνωστό για να μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν και αν ήταν καρκίνος θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο μου λένε. Όμως κάνουν δοκιμαστικές, πειραματικές χημιοθεραπείες ελπίζοντας να ανταποκριθώ και κάπου. Όσο για εναλλακτικές θεραπείες γενικώς έχω δοκιμάσει αλλά πάλι τίποτα. Αλλά με την βοήθεια των βοτάνων που παίρνω μου δίνουν λίγο περισσότερη δύναμη και ενέργεια. Τώρα για το Ισραήλ που μου προτείνατε ήδη παλαιότερα στείλαμε ιστορικό και εξετάσεις αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι γιατί δεν γνωρίζουν. Για μερικούς φίλους που μου λένε γιατί δεν υπογράφουν χαρτιά ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι στην Κύπρο ήδη απο το 2001 μέχρι το 2006 τρέχαμε σε διάφορες χώρες του εξωτερικού σε δήθεν εξιδεικευμένα νοσοκομεία όπως την Αγγλία, την Αθήνα, την Αμερική και τέλος στην Κρήτη και μου έκαναν διάφορες επεμβάσεις, χημιοθεραπείες για ένα καλύτερο μέλλον αλλά....... Το μόνο που μου είπαν είναι ότι κάνουν give up και μου έδωσαν μια ζεστή αγκαλιά και ένα φιλί στο μέτωπο με το να μου πούν κουράγιο και ο θεός μαζί σου. Αλλά εγώ δεν έκανα give up και συνεχίζω ασχέτως αν κάποιες φορές γίνομαι χάλια ψυχολογικά απο τους ανυπόφορους πόνους, όμως η δυνατή πίστη μου στο θεό με προστατεύει. Εγώ απο τις δικές μου έρευνες που κάνω νομίζω ότι έχει σχέση σε ένα βαθμό να κάνει με τον καρκίνο με την έννοια ότι όλες αυτές οι ασθένειες αυτού του είδους είναι συγγενικές αλλά δεν είμαι και γιατρός να κάνω την διάγνωση, όμως προσπαθώ να γίνω γιατρός του εαυτού μου. Προστοπαρών με την χημιοθεραπεία περιμένουμε την έγκριση απο το Υπουργείο υγείας να ανταποκριθεί αλλά δεν βλέπω να κινείται. Στην κύπρο υπάρχουν κάποιοι γιατρόι στον ιδιωτικό τομέα που δεν έχουν ευθυνοφοβία να με παρακολουθούν και είναι πάνω απο όλα ανθρωπιστές και κάνουν το καλύτερο΄. Όμως για να μπορέσουν να με νοσηλέψουν για τη χημιοθεραπεία που αρχικά θα είναι μια φορά την εβδομάδα πρέπει να ξεχρεώσουμε το παλιό χρέος που μας έμεινε αλλά επειδή εμείς έχουμε καταστραφεί οικονομικά δεν μπορούμε να το κάνουμε και έτσι περιμένουμε την γραφειοκρατία να πράξη η οποία κυβέρνηση είναι χρέος της να το κάνει. Τώρα μπορεί να σας περάσει απο το μυαλό γιατί σπουδάζω αφού είμαστε οικονομικά χάλια αλλά όπως ξαναείπα υπάρχουν ακόμη ανθρωπιστές. Ξέρω ότι ενδιαφέρεστε να μάθετε το όνομα της ασθένειας αλλά επιτρέψτε μου να αφήσω το blog μου αγνό απο τους γιατρούς, με την έννοια ότι όσοι γιατροί με γνωρίζουν μπορεί να το μάθουν και έτσι θα τρέξουν στο blog απο καλή θέληση φυσικά αλλά δεν θέλω να τους έχω και μέσα στο blog. Αναγκάζομαι να τους βλέπω σχεδόν καθημερινά έτσι θέλω να έχω μια στιγμή που δεν θα είναι ανάμεσα μας. Σήμερα θα πάω στο γιατρό να μου πει την εξέλιξη της ασθένεας μου και γενικώς του οργανισμού μου. Εγώ απο άποψης ψυχολογίας νομίζω ότι είμαι καλά αλλά απο άποψη πόνου δεν είμαι. Αυτά και πάλι σας ευχαριστώ.


Η ΜΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ

mariatweety