Οι αναλλοίωτες αρχές του Καπιταλισμού και η σημασία τους σήμερα

.

Ένα μοντέλο εξουσίας που εξακολουθεί να λειτουργεί αναλλοίωτο αν και όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό δείχνουν να κλονίζουν τα θεμέλιά του.

.

Για να καταλάβει κανείς τη φύση του σημερινού κοινωνικο-οικονομικού μας συστήματος είναι απαραίτητο να ρίξει μια ματιά στις αρχές του καπιταλισμού και ιδίως στις θεωρίες και τα πιστεύω των πρώτων υπερμάχων του. Η σπουδή των πρώιμων στοχαστών δεν επιτρέπει μόνο να καταλάβουμε την εξέλιξη, αλλά επίσης την πραγματική έννοια του συστήματος αφού οι αρχικές σκέψεις ήταν ακόμη ωμές και δεν έρχονταν περιτυλιγμένες με την προπαγάνδα που ζούμε σήμερα.

.

Ως "πατέρας" της ελεύθερης αγοράς θεωρείται ο Adam Smith που στο έργο του “Ο Πλούτος των Εθνών” διατύπωσε την πρώτη "επιστημονική" πραγματεία επάνω στο καπιταλιστικό σύστημα της αγοράς. Ήδη όμως ένα αιώνα νωρίτερα ο Άγγλος Thomas Hobbes είχε θέσει τις βάσεις του καπιταλισμού στο έργο του "Leviathan”, όπου σχηματίζει μια βάρβαρη εικόνα του ανθρώπου και τον παρομοιάζει με άγρια ζώα, που ανταγωνίζονται συνέχεια μεταξύ τους και μόνο το "κράτος", που το ονόμασε Leviathan, μπορεί να τιθασεύσει και να οργανώσει την ανθρώπινη φύση.

.

Το έργο του Hobbes είναι η πρώτη προσπάθεια σύνδεσης των "ανθρώπινων χαρακτηριστικών" (κατά Hobbes) με το κράτος και τις οικονομικές σχέσεις που στο 17ο αιώνα ξεκινούσαν να παίρνουν τις πρώτες καπιταλιστικές μορφές. Επομένως ο πραγματικός "πατέρας" του καπιταλισμού πρέπει να θεωρηθεί ο Hobbes αφού η άποψη του περί της "άγριας ανθρώπινης φύσης" που είναι καταδικασμένη να βρίσκεται σε διαχρονικό ανταγωνισμό είναι ακόμη και σήμερα η θεμελιώδης άποψη των υπερμάχων του καπιταλισμού, και ιδίως του νεοφιλελευθερισμού.

.

Την πραγματική διάσταση του καπιταλισμού, που ήταν και είναι γνωστή σε όλους τους στοχαστές αυτής της κοινωνικοοικονομικής διάρθρωσης, διατύπωσε αδίστακτα και ωμά ο Ολλανδός Bernard Mandeville στα τέλη του 17ου, αρχές του 18ου αιώνα, στο έργο του “Fable of the Bees”. Εκεί εκφράζει αυτό που κανείς από το καπιταλιστικό κατεστημένο, τότε και τώρα, δεν θα τολμούσε να εκφράσει έτσι ανοιχτά: Το φεουδαρχικό, αυτοκρατορικό χαρακτήρα του καπιταλισμού, με την αρχαϊκή και μεσαιωνική ιεραρχία της κοινωνίας. Ας δούμε μερικά αποσπάσματα:...>>> η συνέχεια εδώ στο Αlkimos archive