Δειλή και αδύναμη η Ευρώπη στη σύνοδο G20, ενώ η κρίση βαθαίνει.

	ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ 1 Απριλίου 2009 Δειλή και αδύναμη η Ευρώπη στη σύνοδο G20, ενώ η κρίση βαθαίνει. H Φιλελεύθερη Συμμαχία σε ανακοίνωσή της για τη σύνοδο G20 διαπιστώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται στη σύνοδο αυτή κατακερματισμένη και άτολμη. Σε μια περίοδο οξύτατης διεθνούς οικονομικής κρίσης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται να ενδιαφέρονται μόνο για τα στενά εθνικά τους συμφέροντα ή, ακόμα χειρότερα, μόνο για την επανεκλογή τους. H Φιλελεύθερη Συμμαχία υπενθυμίζει ότι πριν εννιά χρόνια οι Ευρωπαίοι ηγέτες διατύπωναν τη στρατηγική της Λισσαβόνας η υλοποίηση της οποίας μέχρι το 2010 θα επέτρεπε στην Ευρωπαϊκή Ένωση: «να γίνει η πιο δυναμική και ανταγωνιστική βασισμένη στη γνώση οικονομία στον κόσμο, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη με περισσότερες και καλύτερες δουλειές και τη μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή». Είναι προφανές ότι αν είχε έστω προσεγγιστεί αυτός ο στόχος, η Ευρώπη θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει την σημερινή οικονομική κρίση. Δυστυχώς όμως, ήδη από το 2005, είχε διαπιστωθεί από τους ίδιους τους Ευρωπαίους ηγέτες η ανικανότητά τους να αντιμετωπίσουν τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ευρώπης και να υλοποιήσουν τους στόχους που οι ίδιοι είχαν θέσει. Σήμερα, εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, εμφανίζονται οι Ευρωπαίοι ηγέτες στη σύνοδο G20, για άλλη μια φορά, χωρίς κοινή πολιτική και κινούμενοι προς λάθος κατευθύνσεις, καθώς για πρώτη φόρα μετά από πολλές δεκαετίες τα σύννεφα του οικονομικού προστατευτισμού πλανώνται πάνω από την Ευρώπη και απειλούν να εκτροχιάσουν όλη την πρόοδο που έχει σημειωθεί στο διασυνοριακό εμπόριο τα τελευταία 50 χρόνια. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία διαπιστώνει ότι η σημερινή κρίση μεγεθύνει και επαναφέρει στο προσκήνιο χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενός εκάστου των μελών της. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες, είναι πλέον καιρός να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες πολιτικοοικονομικές προκλήσεις μέσω αναπροσανατολισμού των Ευρωπαϊκών πολιτικών, από τις ανεπιτυχείς επιδοματικές (πχ Κοινή Αγροτική Πολιτική), σε πολιτικές επέκτασης και απελευθέρωσης της εσωτερικής αγοράς, δίωξης των μονοπωλίων, εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, καταπολέμησης της διαφθοράς και του εγκλήματος και τη διασφάλιση αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής και αμυντικών δομών. Επίσης οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες θα πρέπει να αντιληφθούν ότι, εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης, η νομισματική ενοποίηση μπορεί και να ακυρωθεί εάν δεν συμπληρωθεί από την αντίστοιχη πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Χωρίς την αποκατάσταση αυτής της ανισορροπίας, η νομισματική ένωση και η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης θα αλληλοϋπονομεύονται, μέχρι τη κατάρρευση και των δύο. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει, ενόψει μάλιστα των ευρωεκλογών του Ιουνίου, την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης μέσω ενός Ευρωπαϊκού Συντάγματος που θα ιδρύει ομοσπονδιακούς πανευρωπαϊκούς θεσμούς και θα μετατρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ομοσπονδιακό κράτος.