Πριν από 20 χρόνια η χώρα βρισκόταν πάλι σε προεκλογική περίοδο. Με καθήμενο τότε το ΠΑΣΟΚ στο εδώλιο του κατηγορουμένου για διαπλοκή και διαφθορά. Και τη ΝΔ του Μητσοτάκη να καλπάζει (σαν κουτσό άλογο πάλι) προς την εξουσία. «Βρώμικο 89» θα το πούνε στη συνέχεια οι θεματοφύλακες της «προοδευτικής παράταξης». Σήμερα λες και επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό, αλλά από την ανάποδη. Η ΝΔ βρίσκεται αυτή τη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Ενώ ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ηγείται της εκστρατείας κατά της διαφθοράς.
Κατά τα άλλα - και επί της ουσίας - λες και δεν άλλαξε τίποτα. Μόνο που από τα μεγάλα και τρανταχτά σκάνδαλα («σκάνδαλο Κοσκωτά», «Αγορά του Αιώνα», «καλαμπόκι», ΟΤΕ - Τόμπρας - ΙΝΤΡΑΚΟΜ, Χρηματιστήριο, Ομόλογα, Μήζενς) ξεπέσαμε σιγά - σιγά σε κάτι πειναλέους κουμπάρους και κάτι βουλευτές που το έκαναν για την κόρη τους.
Στο σημείο αυτό ακριβώς της εξέλιξης της πολιτικής μας ζωής και με αφορμή τις χθεσινές διακηρύξεις του κ. Γ. Παπανδρέου για την κάθαρση το kommatoskylo.blogspot.com μας θύμισε ένα κείμενο του Χρήστου Γιανναρά που γράφτηκε ακριβώς 20 χρόνια πριν. Στις 29 Απριλίου 1989:
Στις εκλογές που έρχονται δεν θα κριθούν “απόψεις”. Ούτε ιδεολογίες. Είναι ίσως η μοναδική φορά που ο ψηφοφόρος δεν έχει θεωρητικό πρόβλημα. Το “εποικοδόμημα” έχει καταρρεύσει, έχουμε μπροστά μας γυμνά και ψηλαφητά “υλικά” γεγονότα. Όποιος επιμένει να τα αγνοεί, επιλέγει θελημένα την αχρήστευση της λογικής του. Την αναπηρία της άνοιας. Στις εκλογές αυτές κρίνεται ο δείκτης της συλλογικής μας νοημοσύνης. […]
Δεν μπορεί να υπάρχει Έλληνας που να μην καταλαβαίνει την διαφορά του άσπρου από το μαύρο, της μέρας από τη νύχτα, των “υλικών” γεγονότων από τη ρητορεία του μπαλκονιού.
Σήμερα, δικαιολογείται (όπως σε κάθε κοινωνία) ένα ποσοστό συλλογικής άνοιας - παραίτησης από τη λογική -, ποσοστό πληθυσμού που άγεται από άλογες ψυχολογικές παρορμήσεις. Όπως δικαιολογείται και ένα ποσοστό ανθρώπων που υποτάσσουν τη λογική τους σε εγωκεντρικά συμφέροντα και ταπεινές εξαρτήσεις.
Το ερώτημα είναι, αν αυτά τα ποσοστά θα αποδειχθούν καθοριστικά της ζωής και της αξιοπρέπειας της ζωής του συνόλου των Ελλήνων, της τύχης των παιδιών μας.
Οι αποχαυνωμένες φυσιογνωμίες στα νυχτερινά “φαγάδικα”, το άδειο βλέμμα της κορεσμένης ανίας των χρυσοφόρων μηρυκαστικών, είναι άραγε ο αντιπροσωπευτικός τύπος του Νεοέλληνα; Μπορεί αυτή η πλήθουσα παχυδερμία να ριγήσει άραγε και πάλι στη σκέψη της “πατρίδας”, της “τιμής”, της “αξιοπρέπειας”; Σε αυτά τα ερωτήματα θα δώσουν απάντηση οι επερχόμενες εκλογές. […]
“Κεφάλαιον επί τοις λεγομένοις” - σίγουρα εξοργιστικό για τους επαγγελματίες των ιδεολογιών και της πολιτικής: Στις εκλογές που έρχονται δεν κρίνονται κόμματα. Κρίνεται η νοημοσύνη μας, οι ηθικές μας αντιστάσεις, η κοινωνική μας εγρήγορση. Όταν πιάνει το σπίτι σου φωτιά, πρέπει πρώτα να τη σβήσεις, για να έχεις μετά περιθώρια επιλογής εγκαταβίωσής σου. Οι ερχόμενες εκλογές θα είναι αφετηρία πολιτικών διαμορφώσεων, όχι κατάληξη πολιτικών επιλογών.
Σαν να γράφτηκε χθες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου