Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Ώρα της “Δημοκρατίας” και της Βαρβαρότητας!



ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΟΥ


Επιτέλους! Μπήκαμε για τα καλά στην προεκλογική εκστρατεία! Τι κι αν δεν είναι εθνικές εκλογές; Είναι Ευρωεκλογές! Το ίδιο κάνει. Οι ίδιες “ευκαιρίες” για έκκριση χολής ανοίγονται. “Ευκαιρίες” για ανελέητο ξέσκισμα των αντιπάλων και της εθνικής συνοχής. Χρυσές ευκαιρίες για πιο βαθύ κατακερματισμό των Ελλήνων. Πάντα στ’ όνομα της "Δημοκρατίας"!

Ανέβηκαν ήδη οι εφιάλτες στα μπαλκόνια – είναι η κορυφαία στιγμή της "Δημοκρατίας" και της Δημαπάτης! Εκείνο που μετράει είναι ποιος θα πει τα περισσότερα ψέματα και ποιανού η γλώσσα θα χύσει περισσότερο δηλητήριο. Βλέπετε, μίσος και "Δημοκρατία" πάνε μαζί. Το μίσος είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να έχουμε "Δημοκρατία". Τη "Δημοκρατία" της συμφοράς και του κακού μας του καιρού εννοώ.


Έβγαλαν τα μαχαίρια οι εφιάλτες και τα μπήγουν όλο και πιο βαθιά στον υπό αποσύνθεση κοινωνικό ιστό… Είναι η ώρα του βρικόλακα της "Δημοκρατίας! Από δω εμείς, οι σωτήρες του λαού, και από κει εσείς, οι προδότες του. Άβυσσος ανάμεσά μας!

Προσκεκλημένος στο πανηγύρι της "Δημοκρατίας" είναι ο ίδιος ο Διάβολος με τη λεγεώνα των βλοσυρών αγγέλων του μίσους. Ήρθε η πολυπόθητη στιγμή οι εφιάλτες να χτυπήσουν τον αντίπαλο ανελέητα παντού - στο πρόσωπο, στο στήθος, κάτω από τη μέση και πισώπλατα. Όχι βέβαια πως πριν δεν το έκαναν, αλλά τώρα φτάνουν σε πλήρη οργασμό… Η ευγένεια και ο πολιτισμός δε χωράνε στην κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας. Τώρα είναι η ώρα της βαρβαρότητας.

Όπως συμβαίνει και στους συμβατικούς πολέμους, νικητής θ’ αναδειχτεί ο πιο βάρβαρος, ο πιο αδίστακτος, ο πιο ανελέητος, ο πιο ψεύτης. Γι’ αυτό όλα τα όπλα και τα αιχμηρά εργαλεία πρέπει να πέσουν στο τραπέζι της προεκλογικής εκστρατείας. Χαμένος θ’ αναδειχτεί, για πολλοστή φορά, ο λαός. Καλά να πάθει! Αφού απολαμβάνει να συμμετέχει στην αρένα του μίσους και να επευφημεί τα συνθήματα του διχασμού, θα εισπράξει δίχως άλλο την αμοιβή του, δηλαδή την περαιτέρω εξαθλίωσή του. Διότι τα οψώνια του μίσους είναι θάνατος. Τι αξία όμως έχει ο θάνατος όταν πεθαίνει κανείς για την τιμή της "Δημοκρατίας" του μίσους και του κατακερματισμού;

Κι ενώ οι κομματάρχες και τα τσιράκια τους έχουν αποδυθεί σε μπαλκονάτες παραστάσεις μίσους και αλληλοσπαραγμού, εκεί κάτω στην Ομόνοια, οι φίλοι μας οι Μουσουλμάνοι κάνουν πρόβες περαιτέρω μπαχαλοποίησης της Ελλάδας, με απώτερο σκοπό τη γενική κατάληψη της χώρας. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο! Δεν υπάρχουν, βλέπεις, οι φύλακες… Απεναντίας, μάλιστα, βρίσκουν ένθερμους υποστηρικτές μεταξύ των προοδευτικών κομματαρχών. Ποιος υγιής νους θα μπορούσε να το φανταστεί;

Κι ας μην παραπονιούνται κάποιοι οπαδοί πως δεν είχαν αντιληφθεί ότι οι κομματάρχες τους ήταν εχθροί του έθνους! Οι μάσκες έχουν πέσει προ πολλού. Είναι τόσο το μίσος των αυτοαποκαλούμενων προοδευτικών εναντίον εκείνων που υπερασπίζονται το εθνικό συμφέρον ως το αυτονόητο καθήκον τους, που παίρνουν πρόθυμα και απροκάλυπτα το μέρος του κάθε εχθρού της Ελλάδας και του κάθε απρόσκλητου και θρασύτατα απαιτητικού εισβολέα για να ικανοποιήσουν το δαίμονα του διχασμού που φιλοξενούν μέσα τους.

Όσο για μένα, δε συμμετέχω σε τούτο το συμπόσιο του μίσους. Αν αυτή είναι η "Δημοκρατία", σας τη χαρίζω. Εγώ δεν θα πάρω. Αν ηδονίζεστε να βγάζετε τα μάτια των κομματικών αντιπάλων και να διαρρηγνύετε τον κοινωνικό ιστό, εμένα δε με εκφράζετε. Να τη βράσω τη Δημοκρατία σας. Εγώ θα ονειρεύομαι την Πολιτεία του Πλάτωνα. Εσείς ζήστε το μίσος, απεργαζόμενοι τον κατακερματισμό και εν τέλει τον αφανισμό του έθνους. Δεν είστε μακριά από το στόχο σας, εφιάλτες! Καληνύχτα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: