Η εξέλιξη του ελληνικού πολιτικού λόγου στο διάβα των αιώνων

.

Το λίκνο της δημοκρατίας και του ορθού λόγου υπό κατοχή βαρβάρων;

.

Αποφάσισα να δανειστώ κάποιο κείμενο από το Δελτίο Τύπου για μια νέα έκδοση του ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ(*), το οποίο αυθόρμητα με έκανε να σκεφτώ αυτά που είδε εχθές ο ελληνικός λαός στις τηλεοράσεις του. Την τηλεμαχία (debate) δηλαδή μεταξύ των πολιτικών αρχηγών του τόπου. Το κείμενο αυτό, αναφερόμενο στην αρχαία Αθήνα, έλεγε μεταξύ άλλων τα εξής :

.
«Ο πολιτικός λόγος των επώνυμων, αλλά και ανώνυμων Αθηναίων, όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Σοφοκλής, ο Ηρόδοτος, ο Σωκράτης, ο Αριστοφάνης, είτε από την καθέδρα των Σχολών τους, είτε από το ελεύθερο βήμα της Πνύκας, λειτούργησε έκτοτε και εξακολουθεί να λειτουργεί ως γονιμοποιό σπέρμα, ως σπερματικός λόγος, στην όλη πνευματική πορεία του δυτικού κόσμου και όχι μόνο. Πράγματι, ο λόγος αυτός, που διασώθηκε στα κείμενα του 5ου και 4ου π. Χ. αι., κατέδειξε και ανέδειξε την ιδιαιτερότητα του ελληνικού πολιτικού πολιτισμού στο μεσουράνημά του, την αθηναϊκή δημοκρατία, και άγγιξε τα όρια των δυνητικών ανθρωπίνων επιτευγμάτων, τα οποία έκτοτε προσπαθεί να φτάσει και να ξεπεράσει ο ανθρώπινος νους.»...η συνέχεια εδώ