του Βασίλη Κων/νου Φούσκα*
Yπό την επιρροή του στενού του συνεργάτη, Νταβούτογλου, η πολιτική διπλωματία της Τουρκίας εξέλαβε τέτοιες εκλεπτυσμένες και καλοπροαίρετες μορφές, οι οποίες ισχυροποιούν τη χώρα διεθνώς περισσότερο απ' ό,τι η πολιτική ασφάλειας των κεμαλικών ελίτ από το 1923 και μετά.
Η επίσκεψη του Ομπάμα στην Τουρκία τρόμαξε το ελληνικό κατεστημένο αλλά, μπορεί να πει κανείς, και το ευρωπαϊκό ταυτόχρονα. Η ελληνική πολιτική τάξη και η διανόησή της θεώρησαν την κίνηση Ομπάμα ως κορύφωση μιας νέας στενής στρατηγικής σχέσης μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας. Από τη μεριά τους, γερμανικοί και γαλλικοί κύκλοι δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι την υποτιθέμενη αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στην Κεντρική Ασία και Μέση Ανατολή, κάτι που άφησε σαφώς να εννοηθεί ο Ομπάμα στις παρεμβάσεις του. Μια τέτοια αναβάθμιση, θα σήμαινε και αύξηση των πιέσεων προς την Ευρώπη να δεχθεί την Τουρκία ως κράτος-μέλος περισσότερο γρήγορα από τα προγραμματισμένα και αργά χρονοδιαγράμματα ειδικά των Γάλλων. Αυτές οι ανησυχίες έχουν πραγματικές βάσεις.
Η επιτυχία της Τουρκίας στην άμεση περιφέρειά της και ειδικά στον αραβικό κόσμο είναι περισσότερο από προφανής, ειδικά μετά τη δημοφιλή κίνηση του Ερντογάν στο Νταβός να αποχωρήσει από την ανοιχτή συζήτηση με τον Ισραηλινό πρόεδρο, Περές, διαμαρτυρόμενος για διακρίσεις εις βάρος του και αφού πήρε ρητά το μέρος των Παλαιστινίων. Αλλά δεν πρόκειται μόνο γιΆ αυτό. Υπό την επιρροή του στενού του συνεργάτη, Νταβούτογλου, η πολιτική διπλωματία της Τουρκίας εξέλαβε τέτοιες εκλεπτυσμένες και καλοπροαίρετες μορφές, οι οποίες ισχυροποιούν τη χώρα διεθνώς περισσότερο απΆ ό,τι η πολιτική ασφάλειας των κεμαλικών ελίτ από το 1923 και μετά. Οι σχέσεις της Τουρκίας... η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου