Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Οικολόγοι Πράσινοι και φασισμός



.
Τι κρύβεται πίσω από τις υπέρμετρες περιβαλλοντικές ευαισθησίες και τα οικολογικά κινήματα; Είναι πράγματι τόσο άσχημα τα πράγματα με την μόλυνση του περιβάλλοντος ή μήπως «παράγεται» απλά το σχετικό «κλίμα» προκειμένου να δικαιολογηθεί η εφαρμογή «έκτακτων» μέτρων; Ποια η σχέση όλων αυτών με τον αποκρυφισμό και τον φασισμό;

.
Αναμφίβολα, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν ειλικρινείς ανησυχίες για όσα βλέπουμε να συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας και είναι άξιες επαίνου οι όποιες «πρωτοβουλίες πολιτών», οργανωμένες ή μη. Θα ήταν όμως χρήσιμο να μάθουμε να βλέπουμε όχι «μυωπικά» αλλά περιμετρικά. Αν είναι δυνατόν, ας κάνουμε μάλιστα προσπάθεια να δούμε και πίσω από την επιφάνεια.

Επειδή το μπλοκ αυτό έχει ως σκοπό την συμβολή στην αποκαθήλωση των «ειδώλων» και την ανάδειξη της αλήθειας, θα ήταν παράλειψη να μην αγγίξουμε και αυτό το λεπτό θέμα, δηλαδή της «ευαισθησίας» για το περιβάλλον και το ιδεολογικό του υπόβαθρο.

Χωρίς να επιχειρούμε να θίξουμε τους μεμονωμένους πολίτες με τις ανησυχίες και τις πρωτοβουλίες τους, καλό θα ήταν να σκεφτούμε την πιθανότητα να υπάρχει κάποιος μηχανισμός, ο οποίος λειτουργεί παρασκηνιακά και έχει ως στόχο να εκμεταλλευτεί την δυναμική αυτού του είδους των περιβαλλοντικά ευαίσθητων ανθρώπων. Πως θα το κάνει αυτό; Απλά, προσπαθώντας να τους συσπειρώσει σε μια παγκόσμια κίνηση προστασίας του περιβάλλοντος. Για να το πετύχουν όμως αυτό, θα έπρεπε να τους κάνει πρώτα να αισθανθούν τον υποτιθέμενο κίνδυνο και ακολούθως να τους υποκινήσει σε οργανωμένη δράση. Αν αυτή η υπόθεση εργασίας είναι η αλήθεια, τότε τι πιστεύεται; Ποιο όνομα θα ήταν καταλληλότερο γι' αυτή την κίνηση από το «οικολόγοι» ή «πράσινοι»; .....η συνέχεια εδώ στο Alkimos


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Λέγομαι Γιάννης Παρασκευόπουλος και είμαι υποψήφιος των Οικολόγων Πράσινων. Βλέπω ότι το άρθρο αυτό γράφτηκε τον Ιούλιο του 2008, και αναδημοσιεύεται τώρα ενόψει ευρωεκλογών. Αυτό που δεν καταλαβαίνω, όμως, είναι τι σχέση έχει αυτή η κριτική με τους Οικολόγους Πράσινους που αναφέρονται και στον τίτλο.
1. Το άρθρο παραθέτει κάποιες πολύ σωστές παρατηρήσεις της Janet Biehl για τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της οικολογίας. Ο συντάκτης αγνοεί μάλλον ότι οι παρατηρήσεις αυτές προέρχονται από άρθρο της στο περιοδικό ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΗ στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και ασκούν κριτική σε γραπτά του Ρούντολφ Μπάρο, στελέχους τότε των "φούντις" στα πλαίσια των Γερμανών Πράσινων. "Λεπτομέρεια" που υπονομεύει τη σύνδεση του οικοφασισμού με τους Οικολόγους Πράσινους, είναι ότι ο εκδότης του συγκεκριμένου περιοδικού Νίκος Ηλιόπουλος είναι σήμερα στέλεχος των... Οικολόγων Πράσινων.
2. Η Janet Biehl είναι στέλεχος του Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικολογίας, στο Βέρμοντ των ΗΠΑ. Κατά σύμπτωση, στο ινστιτούτο αυτό έκανε το μεταπτυχιακό του και ο Μιχ. Τρεμόπουλος, επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων.
3. Κεντρικό ζήτημα στην κοινή εκστρατεία των Πράσινων για τις ευρωεκλογές, είναι η έξοδος από την κρίση. Οι Πράσινοι ζητούν τη δημιουργία 5 εκ. "πράσινων" θέσεων εργασίας μέχρι το 2014, ως αντίδοτο στην κρίση και την ανεργία. Είναι αυτό παραγνώριση των ανθρώπινων αναγκών στο όνομα της φύσης;