Η σύμπτυξη των απόμαχων της ανανεωτικής κομμουνιστικής αριστεράς, των ανθρώπων (και αγωνιστών), που έχουν περάσει προ πολλού την κλιμακτήριο της ιδεολογικής και πολιτικής παραγωγικότητας, δημιούργη-σε το ΣΥΡΙΖΑ.Στην κύρια συνιστώσα του, το Συνασπισμό, η απόπειρα να παντρευτούν η, ανεξίτηλη, ΚΝίτικη κουτοπονηριά, με το σύγχρονο life style, οδήγησε στην επιλογή του …Αλέξη. ( Είναι, περίπου, σίγουρο πως αν τον έλεγαν …Βρασίδα, δεν θα επιλέγονταν !...).
Για μια σειρά λόγους – δεν είναι απαραίτητη η ανάλυσή τους σ΄ αυτό το σημείωμα – η λέξη και η μεταφορική έννοια «φούσκα», βρήκε σημείο αναφοράς της, εκτός από το χρηματιστήριο και στο όνομα Τσίπρας…
Και τώρα τι ?...
«Στην κάλπη θα δείξουμε τη δύναμή μας !...». Το σύνθημα…
Ο υπέρ πάντων αγώνας, δίνεται, με τη χρησιμοποίηση όλων των μέσων κι όλων των μεθοδεύσεων : «το αμαρτωλό παρελθόν με τους δυο – εξ ίσου – αμαρτωλούς…», «η Δεξιά με τις δυο εκφράσεις της, (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ)…», «υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ…», «καμιά συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, είτε πριν, είτε μετά τις εκλογές…».
Κατανοητό το ό,τι ο απόμαχος – όταν μάλιστα έχει περάσει κι από μια επώδυνη κρίση, ιδεολογικοπολιτικής μορφής – δεν θέλει και τόσο να μπλέξει, με «φασαριόζικες» διαδικασίες και υποχρεώσεις, (κυβερνητικές). Μια θεσούλα σε κάποιο έδρανο, αρκεί και περισσεύει…
Εξηγήσιμο, επίσης και το ό,τι, η νέα γενιά της (ονομαζόμενης) ανανεωτικής αριστεράς, γαλουχημένη με το κόμπλεξ της σύγκρισης με τη δογματική αριστερά, πίστεψε πως ο λαϊκός μαζικός αγώνας, μπορεί στις μέρες μας να υποκατασταθεί και ν΄ αντικατασταθεί, με τις «προωθημένες» δράσεις, είτε κάποιων καταληψιών της Ακρόπολης, είτε μερικών, γιαλαντζί, ακτιβιστών, που απλώνουν πανό στα θεωρεία της Βουλής, είτε, ακόμα και ορισμένων πιτσιρικάδων, με κουκούλες, πέτρες και μολότοφ…
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, όμως, αποκτήσαμε, στην Ελλάδα, άλλη μια «εσχατολογική» πολιτική συνιστώσα, η οποία πλάι στο ΚΚΕ, που περιμένει τη «Δευτέρα Παρουσία» του Κομμουνισμού, αυτή βαυκαλίζεται με την προσμονή της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ !...
Δυστυχώς γι αυτούς, (τους δεύτερους), ενώ στην περίπτωση της επανάκαμψης του Κομμουνισμού, οι ΚΚΕδες, έχουν σίγουρη την πρωτοκαθεδρία, αυτοί, ακόμα και στην – πιθανή – διάλυση του ΠΑΣΟΚ, (με την αποχώρηση κάποιων δυνάμεων προς την κεντροδεξιά), ούτε κατά διάνυα θα έχουν θέση, στην ηγεσία της νέας και μεγάλης Αριστεράς, μιας κι αυτή θα περιέλθει στα στελέχη της αριστερής πτέρυγας του …πρώην ΠΑΣΟΚ, που και πιο πολλά και πιο έμπειρα και πιο παραγωγικά είναι, ενώ διαθέτουν και την ικανότητα να κάνουν, κάθε φορά, τις αναγκαίες «συνθέσεις», οι οποίες ως πολιτικές προτάσεις, κυριαρχούν…
logoplokies
Ο υπέρ πάντων αγώνας, δίνεται, με τη χρησιμοποίηση όλων των μέσων κι όλων των μεθοδεύσεων : «το αμαρτωλό παρελθόν με τους δυο – εξ ίσου – αμαρτωλούς…», «η Δεξιά με τις δυο εκφράσεις της, (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ)…», «υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ…», «καμιά συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, είτε πριν, είτε μετά τις εκλογές…».
Κατανοητό το ό,τι ο απόμαχος – όταν μάλιστα έχει περάσει κι από μια επώδυνη κρίση, ιδεολογικοπολιτικής μορφής – δεν θέλει και τόσο να μπλέξει, με «φασαριόζικες» διαδικασίες και υποχρεώσεις, (κυβερνητικές). Μια θεσούλα σε κάποιο έδρανο, αρκεί και περισσεύει…
Εξηγήσιμο, επίσης και το ό,τι, η νέα γενιά της (ονομαζόμενης) ανανεωτικής αριστεράς, γαλουχημένη με το κόμπλεξ της σύγκρισης με τη δογματική αριστερά, πίστεψε πως ο λαϊκός μαζικός αγώνας, μπορεί στις μέρες μας να υποκατασταθεί και ν΄ αντικατασταθεί, με τις «προωθημένες» δράσεις, είτε κάποιων καταληψιών της Ακρόπολης, είτε μερικών, γιαλαντζί, ακτιβιστών, που απλώνουν πανό στα θεωρεία της Βουλής, είτε, ακόμα και ορισμένων πιτσιρικάδων, με κουκούλες, πέτρες και μολότοφ…
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, όμως, αποκτήσαμε, στην Ελλάδα, άλλη μια «εσχατολογική» πολιτική συνιστώσα, η οποία πλάι στο ΚΚΕ, που περιμένει τη «Δευτέρα Παρουσία» του Κομμουνισμού, αυτή βαυκαλίζεται με την προσμονή της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ !...
Δυστυχώς γι αυτούς, (τους δεύτερους), ενώ στην περίπτωση της επανάκαμψης του Κομμουνισμού, οι ΚΚΕδες, έχουν σίγουρη την πρωτοκαθεδρία, αυτοί, ακόμα και στην – πιθανή – διάλυση του ΠΑΣΟΚ, (με την αποχώρηση κάποιων δυνάμεων προς την κεντροδεξιά), ούτε κατά διάνυα θα έχουν θέση, στην ηγεσία της νέας και μεγάλης Αριστεράς, μιας κι αυτή θα περιέλθει στα στελέχη της αριστερής πτέρυγας του …πρώην ΠΑΣΟΚ, που και πιο πολλά και πιο έμπειρα και πιο παραγωγικά είναι, ενώ διαθέτουν και την ικανότητα να κάνουν, κάθε φορά, τις αναγκαίες «συνθέσεις», οι οποίες ως πολιτικές προτάσεις, κυριαρχούν…
logoplokies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου