Ο καπνιστής είναι ένας συμπαθέστατος τύπος συνανθρώπου μας με μεγάλη ανασφάλεια και πολλούς καημούς, πραγματικούς ή φανταστικούς. Στο τσιγάρο λέει ότι βρίσκει παρηγοριά και συντροφιά διότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει όπως αυτό! Έχει αποδώσει σ' ένα άψυχο πράγμα ιδιότητες ψυχολόγου και εραστή/ερωμένης... Συχνά θα τον/την δεις στην τηλεόραση και σε δημόσιους χώρους ν' απαγγέλλει κατηγορίες και αφορισμούς προς πάσα κατεύθυνση, διότι επιθυμεί διακαώς να φτιάξει την κοινωνία. Το μόνο που δεν αποπειράται να βελτιώσει είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Και επειδή ο εγωισμός του είναι μεγάλος, σε όσους του λένε να κόψει το τσιγάρο διότι του φθείρει την υγεία, απαντούν, «Δε θέλω να το κόψω, αν ήθελα θα μπορούσα να το κάνω.»
Ο καπνιστής γνωρίζει ότι το τσιγάρο βλάπτει την υγεία του, το βλέπει ότι λαχανιάζει στον ανήφορο, του έχουν πει και οι γιατροί ότι πρέπει να το κόψει, αλλά εκείνος δεν παίρνει χαμπάρι. Όχι, δε θέλει να πεθάνει μια ώρα αρχύτερα. Την αγαπάει τη ζωούλα του και θα πάρει τα φάρμακά του, αν χρειαστεί, με θρησκευτική ευλάβεια. Οξύμωρο δεν είναι; Από τη μια να παίρνεις το φάρμακο για να γίνεις καλά και από την άλλη να εισπνέεις τον αργό θάνατό σου! Κι όμως, αυτό κάνει ο καπνιστής, που μπορεί να είναι και κοινωνικός αγωνιστής, και "αριστερός" που καταφέρεται εναντίον των βιομηχάνων που εκμεταλλεύονται τον κοσμάκη. Κι όλα αυτά όταν ξοδεύει πολλές φορές από το υστέρημά του για να ενισχύσει τις καπνοβιομηχανίες που τον σκοτώνουν.
Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ακόμη το Μετσόβιο Πολυτεχνείο δεν είχε καταντήσει στα σημερινά χάλια που όλοι γνωρίζουμε, είχα παραβρεθεί στο αμφιθέατρο σε μια συγκέντρωση Οικολόγων. Προσέξτε, ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ. Οι Οικολόγοι υποτίθεται είναι τα πιο ευαισθητοποιημένα άτομα ως προς το περιβάλλον και την ανάγκη να το διατηρούμε καθαρό και υγιεινό. Τι να σας πω, σκέτη απογοήτευση ήταν η από κοντά γνωριμία μου με τους "οικολόγους". Το αμφιθέατρο ήταν ένα αληθινό μπάχαλο, η ατμόσφαιρα ντουμάνι από το τσιγάρο. Δε μπορούσες ν’ ανασάνεις! Μ’ έπιασε ξερόβηχας. Τα μάτια μου έτσουζαν. Δίπλα μου, μπροστά μου και πίσω μου οι "οικολόγοι" κάπνιζαν αρειμανίως. Στρώμα τα σκουπίδια στο δάπεδο. Αυτοί οι άνθρωποι κουβέντιαζαν για το πώς θα φτιάξουν την κοινωνία, πώς θ’ αναπτύξουν στον πολίτη οικολογική συνείδηση. Ούτε τους πέρναγε, όμως, από το μυαλό ότι η οικολογία αρχίζει πρώτα από τον εαυτό μας και το άμεσο περιβάλλον μας. Ούτε τους πέρναγε από το μυαλό ότι κάποιοι από τους παρευρισκόμενους που δεν ήταν καπνιστές δεν ήταν υποχρεωμένοι να εισπνέουν τον καπνό τους. Έφυγα απογοητευμένη από τη συγκέντρωση κι ούτε θέλησα ξανά να έχω σχέση μαζί τους.
Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι άτομο είναι ο...η συνέχεια εδώ
της ΜΑΡΙΑΣ ΣΕΦΕΡΟΥ
Ο καπνιστής γνωρίζει ότι το τσιγάρο βλάπτει την υγεία του, το βλέπει ότι λαχανιάζει στον ανήφορο, του έχουν πει και οι γιατροί ότι πρέπει να το κόψει, αλλά εκείνος δεν παίρνει χαμπάρι. Όχι, δε θέλει να πεθάνει μια ώρα αρχύτερα. Την αγαπάει τη ζωούλα του και θα πάρει τα φάρμακά του, αν χρειαστεί, με θρησκευτική ευλάβεια. Οξύμωρο δεν είναι; Από τη μια να παίρνεις το φάρμακο για να γίνεις καλά και από την άλλη να εισπνέεις τον αργό θάνατό σου! Κι όμως, αυτό κάνει ο καπνιστής, που μπορεί να είναι και κοινωνικός αγωνιστής, και "αριστερός" που καταφέρεται εναντίον των βιομηχάνων που εκμεταλλεύονται τον κοσμάκη. Κι όλα αυτά όταν ξοδεύει πολλές φορές από το υστέρημά του για να ενισχύσει τις καπνοβιομηχανίες που τον σκοτώνουν.
Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ακόμη το Μετσόβιο Πολυτεχνείο δεν είχε καταντήσει στα σημερινά χάλια που όλοι γνωρίζουμε, είχα παραβρεθεί στο αμφιθέατρο σε μια συγκέντρωση Οικολόγων. Προσέξτε, ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ. Οι Οικολόγοι υποτίθεται είναι τα πιο ευαισθητοποιημένα άτομα ως προς το περιβάλλον και την ανάγκη να το διατηρούμε καθαρό και υγιεινό. Τι να σας πω, σκέτη απογοήτευση ήταν η από κοντά γνωριμία μου με τους "οικολόγους". Το αμφιθέατρο ήταν ένα αληθινό μπάχαλο, η ατμόσφαιρα ντουμάνι από το τσιγάρο. Δε μπορούσες ν’ ανασάνεις! Μ’ έπιασε ξερόβηχας. Τα μάτια μου έτσουζαν. Δίπλα μου, μπροστά μου και πίσω μου οι "οικολόγοι" κάπνιζαν αρειμανίως. Στρώμα τα σκουπίδια στο δάπεδο. Αυτοί οι άνθρωποι κουβέντιαζαν για το πώς θα φτιάξουν την κοινωνία, πώς θ’ αναπτύξουν στον πολίτη οικολογική συνείδηση. Ούτε τους πέρναγε, όμως, από το μυαλό ότι η οικολογία αρχίζει πρώτα από τον εαυτό μας και το άμεσο περιβάλλον μας. Ούτε τους πέρναγε από το μυαλό ότι κάποιοι από τους παρευρισκόμενους που δεν ήταν καπνιστές δεν ήταν υποχρεωμένοι να εισπνέουν τον καπνό τους. Έφυγα απογοητευμένη από τη συγκέντρωση κι ούτε θέλησα ξανά να έχω σχέση μαζί τους.
Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι άτομο είναι ο...η συνέχεια εδώ
της ΜΑΡΙΑΣ ΣΕΦΕΡΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου