ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΟΥ
Επιτέλους, υπήρξε Έλληνας δημοσιογράφος που τόλμησε να καταπιαστεί μ’ ένα θέμα-ταμπού και να μας θυμίσει πώς είναι η έντιμη και θαρραλέα δημοσιογραφία! Συγχαρητήρια στον Κώστα Χαρδαβέλλα για την έρευνα που έκανε και παρουσίασε στο χθεσινοβραδινό «Αθέατο Κόσμο», μια εκπομπή που ο τίτλος της βρήκε την πλήρη δικαίωσή του στην αποκάλυψη του θλιβερού αθέατου κόσμου των λαθρομεταναστών. Λίγο ενωρίτερα, ένας επικίνδυνος για τη νεολαία λαϊκιστής, που παριστάνει το γνήσιο εκφραστή της αριστοφανικής σάτιρας, από ένα άλλο κανάλι, ανάμεσα στα γιουχαΐσματα και στα χοροπηδήματα, μας πέταξε στα μούτρα για πολλοστή φορά τον αφορισμό, «Είμαστε ρατσιστές οι Έλληνες, είμαστε κρυφορατσιστές», για να καταχειροκροτηθεί από το ως επί το πλείστον νεανικό κοινό του. Συχνά στο παρελθόν ό ίδιος έχει πει : «Γιατί τόσο μίσος, Παναγία μου;» , εννοώντας το υποτιθέμενο μίσος του Έλληνα εναντίον του λαθρομετανάστη.
Αναρωτιέμαι, πού το είδε ο Λάκης μας το μίσος κι εγώ δεν το βλέπω; Μίσος του Έλληνα εναντίον του Συνέλληνα, ναι, πλεονάζει και διαπιστώνεται δια γυμνού οφθαλμού μέσα κι έξω από το «ναό» της Δημοκρατίας, αλλά και από τη μακραίωνη ιστορία μας, δυστυχώς... Μίσος όμως εναντίον των μεταναστών δεν υπάρχει. Άλλο προβληματισμός και ανησυχία για το αύριο κι άλλο πράγμα το μίσος. Μάλιστα πιο πολύ θα έπρεπε ν’ ανησυχούν οι νέοι για το λαθρο-μεταναστευτικό τσουνάμι. Δικό τους είναι το μέλλον.
Κάποιοι, λοιπόν, προσπαθούν σώνει και καλά να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είμαστε ρατσιστές! Έφτασαν οι Έλληνες να φοβούνται μέσα στο σπίτι τους ν’ αρθρώσουν λέξη και να εκφράσουν το αυτονόητο: τις ανησυχίες τους για την αθρόα και ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών στον “παράδεισο” Ελλάδα – έναν "παράδεισο" που κοντεύει να καταντήσει κόλαση – μπας και τους κολλήσουν τη ρετσινιά του ρατσιστή, του εθνικιστή και του φασίστα. Εκεί καταντήσαμε. Για τόοοση ελευθερία της σκέψης και του λόγου μιλάμε... Και είναι, δυστυχώς, πολλοί οι εκπρόσωποι και οπαδοί των αυτοαποκαλούμενων “προοδευτικών” κομμάτων και οργανωμένων ομάδων στη χώρα μας που εντοπίζουν ρατσισμό σε κάθε λογική φωνή του Συνέλληνα, σε κάθε έκφραση εύλογου σκεπτικισμού για το τι θα ξημερώσει. Μεταξύ αυτών είναι και κάποιοι εντελώς μεταλλαγμένοι που είναι πρόθυμοι να χύσουν το αίμα Συνέλληνα, προ παντός αν αυτός είναι ένστολος, για να υπερασπιστούν το λαθρομετανάστη.
Στο ερώτημα, "πόσους λαθρομετανάστες μπορεί ν’ απορροφήσει μια μικρή χώρα με προβληματική οικονομία σαν την Ελλάδα"...η συνέχεια εδώ
4 σχόλια:
ΜΗΠΩΣ Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΚΑΙ ΑΚΡΙΤΗ ΕΡΓΑΤΟΛΑΓΝΕΙΑ, ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ???
Τα παρακάτω σχόλια εμπεριέχονται στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» της 28ης Μαρτίου 2008:
«Εντείνεται η επιχείρηση τρομοκράτησης των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Χτες, τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε μεγάλη αστυνομική επιχείρηση στην περιοχή της Ομόνοιας, με πρόσχημα την πάταξη της εγκληματικότητας. Στην πραγματικότητα όμως στήθηκε ένα σκηνικό τρομοκρατίας για περισσότερη από μία ώρα, αφού όποιος κυκλοφορούσε εκείνη τη στιγμή στο χώρο όπου γινόταν η επιχείρηση, υπέστη τον αστυνομικό έλεγχο…»
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και συνεχίζει ακάθεκτο…
«…Και σαν να μην έφτανε αυτό, σχεδιάζεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η δημιουργία ειδικής αστυνομικής ομάδας από μετανάστες για την άντληση πληροφοριών, αλλά και την επέμβαση σε περιοχές που θεωρούνται «άβατο» για την ΕΛ.ΑΣ. Πρότυπο αποτελούν οι μονάδες ασφάλειας κοινότητας που δρουν σε όλες τις γωνιές του Λονδίνου και διάφορα φόρουμ ασφάλειας που υπάρχουν και λειτουργούν σε συνεργασία με τις βρετανικές αρχές ασφαλείας…»
- Και που είναι το κακό συντρόφια μου?
- Γιατί δηλαδή θα πρέπει οι γειτονιές που τραγουδήσαμε, οι γειτονιές που περπατήσαμε,
οι γειτονιές που ερωτευτήκαμε, οι γειτονιές που ακόμα και με την εγκατάλειψή τους
αλλά και την πολυκοσμία στην περατζάδα τους, απετέλεσαν σύμβολα στη
μεταπολεμική Αθήνα, να μετατρέπονται σε κατεχόμενη ζώνη απαγορευτική να τη
διαβαίνουν πια οι ιθαγενείς αυτής της χώρας κι εμείς να μένουμε απαθείς?
- Που ξανακούστηκε πως στο όνομα ενός ιδιότυπου ισοπεδωτισμού θα πρέπει και με την
υπογραφή του ΚΚΕ, ν ανοίγουν διάπλατα οι κερκόπορτες αυτής της χώρας σε κάθε
καλο η κακοθελητή, και σε «κάθε καρυδιάς καρύδι»?
- Τι έχει να φοβηθεί ο μη παράνομος από τον αστυνομικό έλεγχο συντρόφια μου?
- Τι είχα να φοβηθώ εγώ όταν ως νομοταγέστατος τουρίστας, ήμουν υποχρεωμένος να υποστώ τον ανά δεκάλεπτο επαναλαμβανόμενο αστυνομικό έλεγχο στους δρόμους και τις πλατείες της Σόφιας, της Βαρσοβίας η της Πράγας?
- Γιατί συντρόφια μου εγώ, όταν ήθελα ως φοιτητής ν αγοράσω βιβλία από τη Βουλγαρία, δεν μπορούσα να περάσω τα σύνορα αν δεν είχα χειρόγραφο σημείωμα του μπαρμπα-Μελέτη στο χέρι, κι εδώ θα πρέπει όποιος γουστάρει, όποτε γουστάρει να μπαίνει και να βγαίνει όπως η κότα στο κοτέτσι της, κι αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός να είναι παραδομένος και άβουλος θεατής αυτής της μάστιγας?
- Ποια γειτονιά της Μόσχας, της Σόφιας η της Βουδαπέστης ήταν «άβατο» για τη σοσιαλιστική αστυνομία συντρόφια μου?
- Ποια λογική πολιτική επιβάλει να προτείνεται σε μια χώρα δέκα εκατομμυρίων ιθαγενών, η άμεση και άνευ όρων νομιμοποίηση των μεταναστών που σχεδιασμένα και κατευθυνόμενα προέβησαν σ αυτή την ιδιότυπη «κατάληψη»?
- Αυτό έκανε ο σοσιαλισμός συντρόφια μου? Νομιμοποιούσε άμεσα και άνευ όρων όποιον επιχειρούσε να περάσει νόμιμα η παράνομα τα σύνορά του?
- Και η «ψωροκώσταινα» δηλαδή επειδή είναι καπιταλιστική θα πρέπει να το κάνει?
- Μήπως γιατί θα πρέπει μ αυτές τις επιλογές να δικαιώνονται οι λογικές που λένε ότι «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»?
- Και αν έρθει ποτέ η ώρα της αυτή η «ψωροκώσταινα» να γίνει …σοσιαλιστική, τότε με τι υλικό θα οικοδομηθεί αυτός ο σοσιαλισμός συντρόφια μου? Με το 50% του πληθυσμού της ν αποτελεί κατευθυνόμενα «εισαγόμενο προϊόν»?
- Η μήπως τότε κάποιοι, αφού πρώτα με τις επιλογές και την ανοχή τους θα έχουν δημιουργήσει ένα ιδιότυπο εθνικό ζήτημα, θ ασχοληθούν επισταμένα με τη διευθέτηση και την επίλυση του, στηριγμένοι στη λογική που λέει ότι «οι μειονότητες αποτελούν γέφυρα φιλίας μεταξύ των λαών» και διάφορες άλλες τέτοιες γλαφυρότητες?
- Και τι έγιναν αυτές οι «γέφυρες φιλίας» μετά την 70χρονη σοσιαλιστική οικοδόμηση συντρόφια μου?
- Γιατί διαλύθηκε η ΕΣΣΔ στα εξ ων συνετέθη μόλις σταμάτησε ο έλεγχος του «σοσιαλιστή χωροφύλακα» αφού είχε τόσο πετυχημένα αντιμετωπίσει το εθνικό ζήτημα άραγε και μάλιστα στα πλαίσια του παλαϊκού κράτους?
- Μήπως γιατί η ιστορία και η ζωή, κόντρα στα αυθαίρετα συμπεράσματα και στους κάθε λογής νεολογισμούς, δίνει τις δικές της αμείλικτες απαντήσεις?
- Μήπως γιατί αυτή η ιστορία κι αυτή η ζωή, ξέρουν πολύ καλά πως οι μειονότητες αποτελούσαν από πάντα πηγή έντασης και διχονοιών και ουδέποτε απετέλεσαν γέφυρα φιλίας? Πολύ δε περισσότερο όταν τις δημιουργείς από το μηδέν στήνοντας ένα επικίνδυνο πάζλ που τα κομμάτια του βγαίνουν αυθαίρετα από κάποιες παράξενες …τσέπες?
Και τελικά αυτή η αστυνομία τι πρέπει να κάνει άραγε?
- Τον εν δυνάμει παράνομο να μη τον ελέγχει, διότι έτσι του παραβιάζει το δικαίωμα να παρανομεί ανενόχλητος…
- Στο δρόμο να μην κυκλοφορεί, διότι έτσι αστυνομοκρατείται η χώρα…
- Διεισδυτικότητα να μην επιχειρεί, διότι έτσι στήνει μηχανισμούς …χαφιέδων στα βρετανικά πρότυπα…
Και τα πρότυπα της KGB, της STAZI κλπ… κλπ… κλπ… τι έστηναν άραγε?
Παιδικοί τροχονόμοι έξω από τα σχολειά ήταν???
Η μήπως βοηθούσαν ανυπεράσπιστα γεροντάκια να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο???
Ελεος…
Άλλο πράγμα είναι τελικά η δημοκρατία, η ελευθερία, η δικαιοσύνη και η ισότητα, και άλλο πράγμα η ασυδοσία, η ζούγκλα και η κατάργηση κάθε έννοιας μέτρου και σεβασμού.
Και επειδή τελικά, τόσο η πολιτική, όσο και οι νεολογισμοί της, δεν φτιάχνονται σε πεισματικούς και ετσιθελικούς δοκιμαστικούς σωλήνες που μπορεί να τους διαχειρίζεται κανείς ξεκομμένα και ανεξάρτητα από το τι έχει να πει η ψυχή αυτού του λαού, θα πρότεινα να καταφύγει κανείς σε μεθόδους απλές αλλά και ασφαλέστατες, για να κρίνει μέσω αυτών και την ορθότητα κάποιων επιλογών – των δικών του επιλογών, και την πραγματική απήχηση που βρίσκουν αυτές οι επιλογές στις ψυχές των ανθρώπων κι όχι στα κλειστά και «συμφωνώ με όλα» στόματα να έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει, αλλά και να προβεί στις απαραίτητες «διορθώσεις» αν και όπου αυτό κριθεί εκ των πραγμάτων απαραίτητο.
Ας βγει λοιπόν σε προκήρυξη αυτό το δημοσίευμα του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», κι ας βγει κι ένα «συνεργείο» καλοστημένων συντροφισσών να το μοιράσει στους «έποικους» της Σωκράτους, της Γερανίου, της Ζήνωνος, της Αριστοτέλους, της Φυλής, του Αγίου Παντελεήμονα, της Πλατείας Βικτωρίας κλπ… κλπ… κλπ…
Ας πει σ αυτά τα «θεόσταλτα» παληκάρια που ξημεροβραδιάζονται εκεί: «Εμείς βρε για σας αγωνιζόμαστε. Και θέλουμε να είστε καλά παιδιά γιατί αλλιώς θα σας μαλώσουμε»
Ας ρωτήσει τους κατοίκους που έχουν δει τα σπίτια τους να απαξιώνονται…
Ας ρωτήσει τους επαγγελματίες που βλέπουν τα μαγαζιά τους να μαραζώνουν…
Ας πείσει αυτούς που ζουν τον εφιάλτη, πως αυτή η πολιτική θέση είναι και πολιτικά ορθή και ανθρωπιστικά επιβεβλημένη…
Και τότε αυτό το συνεργείο θα γυρίσει πίσω πεισμένο, πως αυτά τα παληκάρια δεν είναι καθόλου «θεόσταλτα»…
Πως στις τσεπούλες τους δεν έχουν κρυμμένο τον πόνο της προσφυγιάς αλλά το στιλέτο του φόνου…
Πως κάτω από τα μπουφάν τους, δεν κρύβουν τον πόνο του ξεριζωμού αλλά το τσεκούρι που θα χρησιμοποιήσουν για να ανοίξουν μαγαζιά και κεφάλια μόλις ο Ηλιος κάνει τη βόλτα του για να φωτίσει άλλες γειτονιές…
Και τότε το συνεργείο θα γυρίσει πεισμένο πως δεν έπεισε κανέναν από αυτούς που ζουν τον εφιάλτη, για την ορθότητα του περιεχομένου αυτής της προκήρυξης.
Κι όταν το περιεχόμενο μιας προκήρυξης και μιας πολιτικής θέσης δεν πείθει, τότε δεν επιβάλλεται όσο φιλότιμα και αν προσπαθήσει κανείς.
Διότι ορθή πολιτική θέση χωρίς αποδέκτες, είναι νεκρή πολιτική θέση.
Και είναι νεκρή διότι είναι ανίκανη να περπατήσει στη ζωή, και πείθει πως η μοναδική της χρησιμότητα είναι για να βοηθά το «λύκο να χαίρεται στην αναμπουμπούλα».
Ελεος λοιπόν συντρόφια μου…
Οποιος τολμά να πει πως υπάρχουν και όρια, πως υπάρχουν και αξίες, πως υπάρχει και η έννοια του εθνικού σ αυτή τη ζωή, πως υπάρχει και πατρίδα…
Δεν είναι εξ ορισμού φασίστας.
Δεν είναι κακώς νοούμενος εθνικιστής.
Δεν είναι αντιδημοκράτης και πουλημένος.
Όταν ακόμα και σήμερα, γράφονται άρθρα επί αρθρων στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» για τον αγώνα των σοβιετικών για τη «ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», δεν είναι έγκλημα να μιλάει κανείς και γι αυτήν εδώ την πατρίδα.
Το αξίζει γιατί και παράδοση έχει, και πολιτισμό, και λαμπρή ιστορία, και αν μη τι άλλο κάτι τις αξίζει να της το αναγνωρίσουμε.
Όχι συντρόφια μου…
Αν θέλουμε να κινητοποιούμε την Ελλάδα ολόκληρη επειδή κάποιος μεθυσμένος μπαγασάκος έριξε μια αδέσποτη κι αυτή γρατσούνισε το δάκτυλο ενός παιδιού στο Περιστέρι (κακώς φυσικά γιατί το παιδάκι δεν έφταιγε τίποτε και θα μπορούσε στη θέση του να ήταν το οποιοδήποτε παιδί), τότε οφείλουμε να κινητοποιούμε και την Ελλάδα ολόκληρη για τον αστυνομικό που χαροπαλεύει. Για τους πιλότους που χάνονται κλπ… κλπ… κλπ.
Δε γίνεται συντρόφια μου να φτιάχνουμε «γιαλατζή» ήρωες από το πουθενά και για τους πραγματικούς ήρωες να σιωπούμε.
Δεν γίνεται να κινητοποιείται η Ελλάδα ολόκληρη επειδή το άτυχο παιδάκι με το γρατσουνισμένο δάκτυλο είχε πατέρα στέλεχος του ΠΑΜΕ, και να μην κάνουμε ένα αφιέρωμα στο χτυπημένο αστυνομικό επειδή δεν είχε πατέρα στέλεχος του ΠΑΜΕ.
Δεν ήταν ο Βαρδινογιάννης ο πατέρας του. Αλλά και να ήταν, έκανε παιδί ήρωα. Ας του το αναγνωρίσουμε αν μη τι άλλο…
Ελεος πια…
Η δημοκρατία θέλει και σωστή διαχείριση, αν μη τι άλλο στις πολιτικές θέσεις που καλούνται να την εξειδικεύουν.
Χωρίς αυτή τη σωστή διαχείριση, η δημοκρατία είναι καταδικασμένη να γίνεται θηλειά στο λαιμό.
Η ιστορία και η ζωή δικαιώνουν το ορθό και καταδεικνύουν το λαθεμένο. Κι όποιος τολμήσει να περιφρονήσει και να κάνει πείσματα στην ιστορία και στη ζωή, τότε αυτές του βγάζουν τη γλώσσα κοροϊδευτικά και τον εκδικούνται.
Τα πολιτικά πείσματα και τα παπικά πολιτικά αλάθητα, έχουν τελειώσει προ πολλού.
Αλλοίμονο σ αυτόν που διστάζει να το εμπεδώσει…
Αυτό το εμπνευσμένο άρθρο-χείμαρρος του κ. Κυριακόπουλου είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!
Υποκλίνομαι!
Θα έπρεπε να εκτυπωθεί και να μοιραστεί σε όλα τα Γυμνάσια, Λύκεια και Πανεπιστήμια της χώρας!
Συγχαρητήρια κ. Κυριακόπουλε!
Σας εύχομαι ακόμη πιο εμπνευσμένα άρθρα. Ίσως κάποιοι ξυπνήσουν με τη στεντόρεια φωνή σας.
Ευχαριστώ πολύ την κ. Σεφέρου.
Θα χαρώ να επισκεφτείτε το
http://ellinikoforum.blogspot.com/
και γιατί όχι να συμβάλετε και με τις σκέψεις σας.
Και πάλι ευχαριστώ.
ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΛΕΚΤΩΡ "ΚΑΚΑΡΙΣΕΙ" ΤΡΙΣ,Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ¨"ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΩΝ" ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΩΝ "ΗΜΙΑΙΜΩΝ" ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥΛΗΔΩΝ ΔΙΚΑΙΏΘΗΚΕ...
Αυτή η είδηση πέρασε "στα ψιλά".
Τουλάχιστον 1.500 άτομα συνελήφθησαν την περασμένη εβδομάδα στο κέντρο της Αθήνας...
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας κατασχέθηκαν:
- Περισσότερα από 100 κιλά χασίς.
- 3,5 κιλά ηρωίνης.
- Εξαρθρώθηκε και κύκλωμα που διακινούσε πλαστά χαρτονομίσματα.
- Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και άτομα που έκαναν διαρρήξεις και ληστείες.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
"Στα χοντρά" όμως πέρασαν...
- Οι αντιδράσεις των ευρωπαίων "ευαισθητούληδων" για τις αποφάσεις του Μπερλουσκόνι
στην Ιταλία επί του προκείμενου καρκινώματος της λαθρομετανάστευσης.
- Οι αντιδράσεις των ντόπιων "καθαρόαιμων" και "ημίαιμων" ευαισθητούληδων για τις "φασιστικές" επιχειρήσεις σκούπα της ΕΛΑΣ.
Μετά από αυτή την κραυγαλέα "δικαίωση" οφείλουμε
1. Να ζητήσουμε γονατιστοί συγνώμη
2. Να ενώσουμε τη φωνή μας μ αυτή (τη δικαιωμένη πια) κραυγή των απανταχού
"ευαισθητούληδων" και να απαιτήσουμε...
- Φωτιά και τσεκούρι στην ΕΛΑΣ για τις επιχειρήσεις σκούπα που τόλμησε να
επιχειρήσει.
- Αμεση και άνευ όρων επιστροφή του χασίς, της ηρωϊνης, και των πλαστών
χαρτονομισμάτων στους νομίμους κατόχους τους, ως αδίκως κατασχεθέντα.
- Τιμητική εκδήλωση στον άγνωστο στρατιώτη για κείνους που εμπλέκονται σε
διαρρήξεις, ληστείες και λοιπά ...βρεφικά πταισματάκια.
- Να στηθεί γκιλοτίνα στήν πλατεία συντάγματος, για την παραδειγματική τιμωρία των φασιστοειδών
αστυνομικών που τόλμησαν να ενοχλήσουν τους "δυστυχισμένους".
- Εύφημον μνείαν και έκτακτη οικονομική επιχορήγηση των αδικοσυληφθέντων με το ποσόν
των 100.000 ευρώ για έκαστον εξ αυτών, ως ελάχιστο δείγμα συγνώμης για την άδικη
ταλαιπωρία και τν ηθική βλάβη που υπέστησαν.
Απαιτούμε τέλος,
ΟΛΑ τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ να δεσμευτούν για ποσόστωση 10% στο ευρωψηφοδέλτιο και 30% στα ψηφοδέλτια τους για τις εθνικές εκλογές, από την φυλακισμένη πρωτοπορεία των δυστυχισμένων.
Δηλώνουμε τέλος - ενώπιον του παρατηρίου του Ελσίνκι, ο τα πανθ ορά - ότι είμαστε αποφασισμένοι, να ΜΗΝ ΥΠΟΣΤΕΙΛΟΥΜΕ τη σημαία του αγώνα, μέχρι και ο τελευταίος "δυστυχισμένος" να βρει τη θέση που του αξίζει.
ΠΟΥ???
Μα που αλλού??? Στο κρεβάτι μας φυσικά.
Δημοσίευση σχολίου