Της Άννας της αρέσει το σχολείο, όμως δεν θέλει να φύγει από το νησί της...

Είναι δώδεκα χρονών και πηγαίνει στην έκτη δημοτικού. Μόνη της, γιατί δεν έχει συμμαθητές, ούτε στην ίδια ούτε σε άλλη τάξη. Του χρόνου πρέπει να πάει στο γυμνάσιο, αλλά δεν υπάρχει γυμνάσιο στην Ψέριμο. Της Άννας της αρέσει το σχολείο, όμως δεν θέλει να φύγει από το νησί της, τα αδέλφια της, τους γονείς της. Η λύση για εκείνη, αλλά και για άλλα παιδιά, μοναχικούς μαθητές σε μικρά νησιά με λιγοστούς κατοίκους, λέγεται "τηλεσχολείο".

Η ιδέα ανήκει στον νομάρχη Δωδεκανήσου, Γιάννη Μαχαιρίδη, ο οποίος καταλαβαίνει, όπως λέει, την επιθυμία των κατοίκων να μην εγκαταλείψουν το νησί τους, να μην το αφήσουν να ερημώσει.

"Πριν από δύο μήνες στείλαμε σχετικό έγγραφο στο υπουργείο Παιδείας, γιατί απαιτείται η έγκρισή του, καθώς μέσα από το πρόγραμμα τηλεκπαίδευσης που προωθούμε, το υπάρχον προσωπικό, οι καθηγητές του γυμνασίου θα παραδίδουν μαθήματα εξ αποστάσεως, μέσω τηλεδιάσκεψης, σε μαθητές που βρίσκονται σε απομακρυσμένα νησιά. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε λάβει απάντηση, αλλά πιστεύουμε ότι υπάρχει θετικό κλίμα", αναφέρει ο νομάρχης στο ΑΠΕ - ΜΠΕ.

Τονίζει ακόμη ότι, μέσα στο καλοκαίρι, θα ξεκινήσει η απαραίτητη τεχνική προετοιμασία από την πλευρά της νομαρχίας, ώστε όταν υπάρξει η έγκριση του υπουργείου, να ξεκινήσει το "τηλεσχολείο" από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.

"Περνάμε όμορφα με τη δασκάλα μου και θα ήταν ωραία να μπορέσω να συνεχίσω το σχολείο και του χρόνου, στο γυμνάσιο, χωρίς να πρέπει να φύγω από εδώ", λέει η 12χρονη Άννα Μαύρου και προσθέτει: "αν αυτό δεν γίνει, τότε το σχολείο μου θα κλείσει. Θα μου λείψει και το σχολείο και η παρέα που κάνουμε με τη δασκάλα μου".

Η δασκάλα της Άννας, Χαρά Αγγελέτου, μιλά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η μοναδική μαθήτρια του δημοτικού σχολείου. "Αυτή τη στιγμή δεν της λείπει η γνώση. Της λείπει η παρέα με άλλα παιδιά. Πριν από λίγα χρόνια, οι υπόλοιποι μαθητές του σχολείου ήταν τα αδέλφια της. Η Άννα έχει ανάγκη από παρέα και το καλύτερο για εκείνη θα ήταν να βρίσκεται σε ένα σχολικό πλαίσιο, όπου υπάρχει ανταγωνισμός, συνεργασία, διάλογος", αναφέρει χαρακτηριστικά.

Εκτιμά, εξάλλου, ότι δεν είναι αδιαφορία του κράτους να μην λειτουργεί γυμνάσιο σε ένα νησί με έναν μαθητή. Ωστόσο, θα μπορούσαν, όπως λέει, να υπάρξουν κίνητρα, ώστε μια οικογένεια με παιδιά να μπορέσει να επιστρέψει σε ένα νησί, που θα έχει σχολείο, συγκοινωνία, γιατρό, ένα μαγαζάκι με τα απαραίτητα για ένα παιδί.

"Σε κάθε περίπτωση θα ήταν πολύ καλή κίνηση να εφαρμοστεί η ιδέα του "τηλεσχολείου", καθώς θα μπορούσε στη συνέχεια να εφαρμοστεί και σε άλλες περιοχές που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα", τονίζει η κ. Αγγελέτου.

"Εφόσον λειτουργήσει το κέντρο τηλεπικοινωνιών είτε στη Ρόδο είτε στην Κάλυμνο, θα μπορεί η λύση της τηλεκπαίδευσης να υλοποιηθεί και στις περιπτώσεις της Τελένδου, του Αγαθονησίου και των Αρκών, όπου οι κάτοικοι είναι πολύ λίγοι", σημειώνει από την πλευρά του ο κ. Μαχαιρίδης.


ΑΠΕ