Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Ποιοι διεκδικούν τα 12.000 στρέμματα στη Γλυφάδα


Ιδιώτες, Ιδρύματα, αλλά και γνωστοί δικηγόροι


του Δημήτρη Λάππα

Υπερβαίνουν τα 12.000 στρέμματα οι διεκδικούμενες εκτάσεις στις εκτός σχεδίου περιοχές της Γλυφάδας, όχι μόνο από ιδιώτες, αλλά και από Ιδρύματα, όπως π.χ ο «Ερυθρός Σταυρός» που διεκδικεί περίπου το 50% των εκτάσεων Καραπάνου ή το Ευγενίδειο Ίδρυμα. Εξίσου σημαντικές είναι οι διεκδικήσεις από τη Μονή Πετράκη, η οποία διεκδικεί αρκετές χιλιάδες στρέμματα σε Υμηττό, Βάρη, Βύρωνα (στο ύψος της Μονής Καρέα) και στον Κουβαρά, αλλά και από την Εκκλησία της Ελλάδος σε περιοχές «φιλέτα», όπως στην Πεντέλη και στον Κοκκιναρά.

Στην υπόθεση των διεκδικήσεων στη Γλυφάδα έχουν εμπλακεί και γνωστοί δικηγόροι που παραπέμπονται σε δίκη για την οποία εκκρεμεί ο ορισμός ημερομηνίας. Πρόκειται για την υπόθεση της Αιξωνής, στην οποία έχει εμπλακεί και η καταζητούμενη Αντωνία Ηλία.

Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, στη προσπάθειά του να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Δημοσίου, γνωμοδότησε το 2000 ότι δεν υφίσταται θέμα ιδιωτικών εκτάσεων στα εντός σχεδίου τμήματα της Γλυφάδας, κάτι όμως που αρνήθηκε να επικυρώσει ο τότε υπουργός Γεωργίας.

Εξάλλου, οδηγία του εισαγγελέα Εφετών (σήμερα) κ. Σακελλάκου απαγορεύει οποιαδήποτε αγοραπωλησία ή μεταβίβαση εκτάσεων στις εκτός σχεδίου επίμαχες περιοχές, ενώ με την υπόθεση των διεκδικούμενων εκτάσεων στην περιοχή της Γλυφάδας είχε ασχοληθεί – ως εισαγγελέας Εφετών – και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Γιώργος Σανιδάς. Εντούτοις, η γραφειοκρατία (και όχι μόνον) έριξαν βορά στις διαθέσεις επίδοξων καταπατητών χιλιάδες στρέμματα δημόσιας γης στην ευρύτερη περιοχή της Γλυφάδας.

Σε ό,τι αφορά τα Δασαρχεία, οι ελλείψεις είναι τεράστιες και η Πολιτεία εξακολουθεί να ολιγωρεί. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί το Δασαρχείο Πεντέλης, η περιοχή ευθύνης του οποίου εκτείνεται από Βάρη έως Τουρκοβούνια και από Μεταμόρφωση έως Κρυονέρι και Πόρτο Ράφτη.

Παρόλα αυτά υπάρχει ένας μόνον δασοφύλακας για την περιοχή από Βάρη έως Αγ. Παρασκευή, ενώ από τις 500.000 ευρώ που ζητήθηκαν για έργα αντιπυρικής προστασίας εγκρίθηκαν μόλις 50.000 και ακόμη (μέχρι 15 Ιουνίου), δεν είχαν διατεθεί.

Οι υπάλληλοι των Δασαρχείων δηλώνουν κατηγορηματικά ότι τα χέρια τους είναι δεμένα, αφού ούτε προσωπικό υπάρχει, ούτε πιστώσεις, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

Το χρονικό των καταπατήσεων

Η υπόθεση των καταπατήσεων στη Γλυφάδα και στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού ξεκινά από το 1894, όταν περιήλθε στα χέρια του βουλευτή Άρτας και υπουργού, Κωνσταντίνου Καραπάνου, έκταση δέκα «ζευγαριών», δηλαδή έκταση που μπορούσε να καλλιεργηθεί με άροτρο και υπολογιζόταν σε ογδόντα στρέμματα.

Ωστόσο, στα συμβόλαια που υπογράφτηκαν αργότερα, το 1894 και 1899, τα προς τον Υμηττό όρια της ιδιοκτησίας άλλαξαν, περιλαμβάνοντας ολόκληρη την πλαγιά του βουνού.

Το 1915 η έκταση περιήλθε στον Πύρρο Καραπάνο, επίσης, βουλευτή Άρτας και γιο του Κωνσταντίνου, χωρίς να αναγράφεται η επιφάνειά της.

Το 1919 ο Πύρρος Καραπάνος ζητά από το Υπουργείο Γεωργίας, άδεια οικοπεδοποίησης της έκτασης που με βάση τα υποβληθέντα διαγράμματα ανέρχεται σε 30.000 στρέμματα.

Το Υπουργείο αρνείται την άδεια και την επόμενη χρονιά, το 1920, ο Πύρρος Καραπάνος πουλάει την μισή έκταση και, ω του θαύματος, η ιδιοκτησία μεγαλώνει κατά 6.000 στρέμματα, φθάνοντας στα 36.000.

Στα επόμενα χρόνια το μεγαλύτερο μέρος του κτήματος τεμαχίζεται και πωλείται, οπότε το 1950 το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης μεταβιβάζεται στους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς Καφεπωλών και Πολιτικών Υπαλλήλων του Υπουργείου Στρατιωτικών, ενώ σε έκταση 2.500 στρεμμάτων στην Αιξωνή, ως δικαιοπάροχος εφέρετο ο
αποθανών, σήμερα, ιδιώτης Αντώνης Βασιλείου, από το Άργος.

Από τον Βασιλείου είχαν αγοράσει έκταση 620 στρεμμάτων δύο Ελληνοκύπριοι που ζουν στο Λονδίνο, οι οποίοι όταν επιχείρησαν μετεγγραφή της έκτασης στο Υποθηκοφυλακείο Γλυφάδας η υποθηκοφύλακας το αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη.

Την υπόθεση εκδίκασε η καταζητούμενη, για την εμπλοκή της στο παραδικαστικό κύκλωμα, Αντωνία Ηλία, αποφασίζοντας ότι πρέπει να γίνει η μετεγγραφή. Το δημόσιο άσκησε έφεση και η απόφαση της Αντωνίας Ηλία έπεσε.

Οι δύο Ελληνοκύπριοι καταδικάστηκαν πρωτοδίκως σε πολυετή φυλάκιση και εκκρεμεί η εκδίκαση της υπόθεσης στο πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, ενώ από τη διερεύνηση των φακέλων φαίνεται να υπάρχει εμπλοκή και γνωστών δικηγόρων, για τους οποίους εκκρεμεί ορισμός δικάσιμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: