Και μόνο το ότι η σημερινή μέρα γιορτάζεται από όλους, πολιτικούς και απολιτίκ, βιομηχάνους και οικολόγους, μισαλλόδοξους και εναλλακτικούς, λόγιους και απαίδευτους, δείχνει την αμηχανία του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στην ίδια του τη ζωή.
Θα ειπωθούν δυο τρία μεγαλόσχημα λόγια, θα γίνουν και μερικά αφιερώματα στην TV, κάποιοι δημοκόποι θα οργανώσουν θεάματα και την άλλη μέρα όλα θα είναι πάλι ίδια.
Βέβαια το μερίδιο συμμετοχής μας το υπερκαλύψαμε: συμμετείχαμε με εθνική υπερηφάνεια στην παγκόσμια παράκρουση της “Ώρας της Γης”, λαμβάνοντας και την παγκόσμια πρωτιά της “βραχυπρόθεσμης περιβαλλοντικής ευαισθησίας”.
Από αύριο πάλι, το νερό θα λιγοστεύει αλλά οι πισίνες θα περιμένουν γεμάτες τις πλαδαρές κοιλιές των επισκεπτών και οι πλούσιοι κήποι στις απέριττες βίλλες θα ανθίζουν με θράσος. Οι λαμογιαλοί θα προσφέρουν ιδιωτικούς χώρους αναψυχής και εκμετάλλευσης και κανείς δε θα τολμάει να πάει κόντρα. Θα περιμένουμε τη δικαιοσύνη να τσιμπήσει τον κάθε Καραβέλα που ιδιωτικοποιεί την εγγύς παραλία του για να ελπίζουμε σε προσβάσιμες ακτές, και θα περιμένουμε με εξαντλώμενη ανυπομονησία να ευοδωθεί η μεγαλόσχημη ανακύκλωση και στο νησί μας. Και πανηγυρίζοντας για τη χωματερή που επιτέλους έκλεισε, θα διαπιστώσουμε με πικρία πως έχει ανοίξει μία άλλη, λίγο πιο απόμερη, λίγο πιο ανώδυνη, λίγο πιο παράνομη...συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου