Tου Τασου Tελλογλου
Το Ρόζενχαϊμ απέχει 52 χιλιόμετρα από το Μόναχο και 67 χιλιόμετρα από το Σάλτσμπουργκ. Το τρένο που συνδέει τη Γερμανία με την Αυστρία σταματάει πάντα εκεί. Πιο διάσημα τέκνα της πόλης είναι ο Χέρμαν Γκέρινγκ, νούμερο 2 του ναζιστικού καθεστώτος, ο παλιός μέσος της «χρυσής ομάδας» της Nationalmannschaft του 1974 Πάουλ Μπράιτνερ και ο πρώην χριστιανοκοινωνιστής πρωθυπουργός της Βαυαρίας Εντμουντ Στόιμπερ.
Το Ρόζενχαϊμ ήταν ο τελευταίος σταθμός του Μιχάλη Χριστοφοράκου πριν από τη σύλληψή του χθες τα ξημερώματα από μια ειδική ομάδα της βαυαρικής αστυνομίας. Μετά τη σύλληψή του οι δικηγόροι του Στέφαν Κουρσάβε και Ντάνιελ Πέτερ μίλησαν για τον «Γερμανό φυσικό» που κρατούσε το τιμόνι της ελληνικής Siemens από το 1996 ώς το 2007. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ένας από τους εξαιρετικούς επιστήμονες της δεκαετίας του ’80 στο Πολυτεχνείο της Καρλσρούης, έδωσε το όνομά του στην περίφημη εξίσωση Φρανκ - Χριστοφοράκου .
«Καθαρές δουλειές»
Οταν ανέλαβε τη Siemens, μία από τις αποστολές του ήταν να εξαλείψει τις σκιές στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών που υπήρχαν από την προηγούμενη διοίκηση, με την επαγγελία για «απολύτως καθαρές δουλειές». Επειδή στην ελληνική οικονομία και μάλιστα στα μεγάλα κρατικά συμβόλαια δεν έπαιζε κανέναν απολύτως ρόλο αν οι δουλειές γίνονταν «καθαρά» ή όχι, ο κ. Χριστοφοράκος γρήγορα αντελήφθη πως η άνοδός του προς τη διοίκηση της κεντρικής εταιρείας περνούσε μέσα από τη γρήγορη αύξηση των «τζίρων».
Το συμβόλαιο του ΟΤΕ διαδέχθηκε αυτό του ΟΣΕ, εκείνα των υπουργείων Εθνικής Αμυνας και τέλος το συμβόλαιο για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, δουλειές που προσέγγισαν αν δεν ξεπέρασαν τα 2,5 δισ. ευρώ.
Ο κ. Χριστοφοράκος και οι άνθρωποι που είχαν διακρίνει την αξία του στη μητρική εταιρεία γνώριζαν τον κόσμο από αρκετά… ψηλά και δεν είχαν διαγνώσει έγκαιρα την πολυπλοκότητά του μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Ετσι, όταν το 2004 η Εισαγγελία του Λιχτενστάιν διαπίστωνε ότι τα στελέχη του τομέα τηλεπικοινωνιών της Siemens διακινούσαν μέσα σε μία μέρα μέσω λογαριασμών της τοπικής πριγκιπικής τράπεζας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και άρχισαν να παρακολουθούν πληρωμές που γίνονταν για ένα συμβόλαιο που αφορούσε την «ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων», δεν έδωσαν σημασία αν και εκλήθησαν για διευκρινίσεις από την τοπική Εισαγγελία του πριγκιπάτου.
Η ελβετική αστυνομία που πήρε τη σκυτάλη ανακάλυψε ότι ένας μηχανικός της ελληνικής Siemens, ονόματι Πρόδρομος Μαυρίδης, διακινούσε -και προς την Ελλάδα- τεράστια ποσά.
Η έρευνα των λογαριασμών του Μαυρίδη έδειξε ότι είχε στείλει 8 εκατομμύρια ευρώ σε προσωπικούς του λογαριασμούς - επρόκειτο για μια υπόθεση απιστίας εις βάρος της Siemens. Επί ένα οκτάμηνο ο Χριστοφοράκος και οι δικηγόροι του επιχειρούσαν να καθυστερήσουν μια αγωγή κατά του κ. Μαυρίδη στα ελληνικά δικαστήρια και όταν τελικά συμφώνησαν στην υποβολή της, η αστυνομία του Μονάχου εισέβαλε στα γραφεία της μητρικής εταιρείας.
Η Γερμανία είχε το πρώτο «παγκοσμιοποιημένο» corporate (εταιρικό) σκάνδαλό της. Ηταν η αρχή του τέλους για τον Χριστοφοράκο. Η δημοσιοποίηση των λεπτομερειών του σκανδάλου στην Ελλάδα έγινε δυνατή όμως μόλις ένα χρόνο αργότερα. Η κατηγορία για τον ίδιο τον Χριστοφοράκο ήταν ότι διέθεσε πολλά εκατομμύρια ευρώ για τη δωροδοκία πολιτικών από τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα.
Εχασε το στοίχημα...
Στοιχημάτισε ότι οι ισχυροί φίλοι του θα εμπόδιζαν τη δίωξή του, αλλά έχασε· προσπάθησε να συγκρατήσει όσους τον βοήθησαν να μην καταθέσουν ότι διακινούσαν χρήματα για λογαριασμό της εταιρείας, αλλά έχασε· έκανε μια τελευταία προσπάθεια να εμποδίσει την προφυλάκισή του, αλλά έχασε». Οι δημόσιες λειτουργίες ενός κράτους δεν είναι επιχειρηματικές συμφωνίες, ιδιαίτερα όταν μπλέκονται ο Τύπος και η πολιτική…», λέει κάποιος που τον ξέρει καλά από την πλευρά της πολιτικής .
Η φυγή στη Γερμανία συνοδεύτηκε από την ελπίδα του ότι θα μπορούσε να διωχθεί στη χώρα αυτή με την επίκληση της δεύτερης δυνατότητας που κρατούσε πάντα ανοιχτή στη ζωή του. Ηθελε να το κάνει με δική του πρωτοβουλία, αλλά και πάλι έχασε. Το καινούργιο παιχνίδι πρέπει να το παίξει πλέον ως -έστω και προσωρινά- κρατούμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου